اسب حیوان نجیبی است - ۱۱ آبان ۹۱
سوارکاری ورزشی به یادگار مانده از روزگاران قدیم، ورزشی که زمانی از واجبات روزمره زندگی بشر بوده تا به حدی که یادگیری آن در اسلام سفارش شده تا امروزه که اکثر مردم آن را ورزش اقشار مرفه جامعه میدانند و سوارکاران را افرادی متمول و حتی خالی از قدرت ورزش کاری میدانند، از این رو در این شماره بر آن شدیم تا با معرفی ورزش زیبا، سالم، جذاب و بسیار سخت و نفس‌گیر سواری‌کاری لایه‌های کمتر آشنای آن را بازشناسانیم. در این نوشته سوارکاری را از سه منظر ۱- سوارکار و رابطه آن با اسب ۲- هزینه‌های سوارکاری و ۳- باشگاه‌های سوارکاری تهران بررسی می‌کنیم.
سوارکاری ورزشی به یادگار مانده از روزگاران قدیم، ورزشی که زمانی از واجبات روزمره زندگی بشر بوده تا به حدی که یادگیری آن در اسلام سفارش شده تا امروزه که اکثر مردم آن را ورزش اقشار مرفه جامعه میدانند و سوارکاران را افرادی متمول و حتی خالی از قدرت ورزش کاری میدانند، از این رو در این شماره بر آن شدیم تا با معرفی ورزش زیبا، سالم، جذاب و بسیار سخت و نفس‌گیر سواری‌کاری لایه‌های کمتر آشنای آن را بازشناسانیم. در این نوشته سوارکاری را از سه منظر ۱- سوارکار و رابطه آن با اسب ۲- هزینه‌های سوارکاری و ۳- باشگاه‌های سوارکاری تهران بررسی می‌کنیم.
1 سوارکار و رابطه آن با اسب
و چرا می‌گویند اسب حیوان نجیبی است؟ کبوتر زیباست؟
سهراب سپهری
شما هم حتما تا به حال حداقل یک بار این جمله را یا به کار برده‌اید یا شنیده‌اید و می‌توان گفت باور عموم مردم بر این است که اسب حیوان نجیبی است.
وقتی برای اولین بار سوار بر اسب شوید، استرسی شیرین و دلهره‌ای خوش‌آیند شما را فرا می‌گیرد؛ حالا قامت اسب به قامت شما افزوده شده و شکوه ایستادن استوارش به شما منتقل می‌شود، دستی در یال‌های اسب می‌‌برید گردنش را نوازش می‌کنید و خود را برای سواری آماده می‌کنید و اسب حس شما را می‌فهمد، پیش از آنکه متوجه شوید حستان را درک می‌کند و تلاش می‌کند شکوهش را به شما منتقل کند. به همین دلیل است که می‌گویند اسب حیوان نجیبی است. اسب در طول سواری شما تنها به احساسات شما واکنش می‌دهد و شاید پیش از آنکه شما چه سوارکاری هستید یا چگونه سواری می‌کنید، مهم حسی است که به اسب منتقل می‌کنید، حیوان دلهره‌تان را درک می‌کند، شادیتان را می‌فهمد، ترستان را احساس می‌کند و براساس آن حرکت می‌کند، شاید اصلی‌ترین تفاوت سوارکاری با دیگر رشته‌های ورزشی آن باشد که شما به جای مقابله با حریف و یا ایجاد گروه با هم‌تیمی‌هایتان باید احساسات موجودی را درک کنید که در ظاهر زبان شما را نمی‌فهمد، ولی حستان را درک می‌کند؛ به همین دلیل است که شما کافی است تنها یکبار سوار بر اسب شوید تا عاشق این ورزش پرهیجان و با نشاط شوید، تا نتوانید دیگر از خیر سواری و
سوارکاری بگذرید اما برای این کار موارد زیر را باید بدانید.
شاید شما وقتی سوارکاری را تماشا کنید بر این باور باشید که سوار آسوده نشسته است و اسب است که تلاش می‌کند هرچند در سوارکاری. ۷۰ درصد سواری و زحمت را اسب برعهده دارد و ۳۰ درصد سوارکار موثر است اما باید بدانید ورزش سوارکاری از جمله ورزش‌های سخت و نفس‌گیر است و لازم است سوارکار دارای بدنی ورزیده باشد. اگر شما یک ساعت سوارکاری کنید، میزان انرژی مصرفی شما معادل حداقل ۳ ساعت دویدن است و خستگی شما بیش از آن. سوارکار باید دارای پاهایی قوی برای کنترل اسب و عضلات کمری و شکمی ورزیده برای تحمل ضربات ناشی از حرکت باشد و برخورد زین با سوار را بتواند تحمل کند عموما زین اسب‌ها از جنس چوب ساخته شده و نشستن بر آن کار مشکلی است، مسلما زین اسب با صندلی نرم و راحت اتومبیلتان متفاوت است و شما باید بتوانید بدنتان را بر زینی سخت با حرکات اسب هماهنگ کنید و الا در اولین حرکت آن به پایین پرت خواهید شد که می‌تواند خطرآفرین و حادثه‌ساز باشد. اسب با اتومبیل متفاوت است که هرکس پدال گاز را بفشارد حرکت می‌کند، اسب‌ها موجودات باهوشی هستند که به افراد غیرسوارکار، سواری نمی‌دهند و دائم در تلاش‌اند تا بتوانند از شرایط فرد ناشی خلاص شوند.
برای آموختن سوارکاری در حدی که بتوانید اسب را کنترل کنید به او فرمان حرکت و توقف دهید یورتمه (راه رفتن منظم) و چهار نعل (دویدن) را به خوبی انجام دهید. لازم است 4 تا 6 قدم 8 تا 10 جلسه‌ای یعنی در حدود 40 تا 60 ساعت سواری کنید تا اولین گام را در سوارکاری بردارید، اصولا اگر بدنی آماده داشته باشید و ورزشکار بوده باشید، 4 یا 5 جلسه اول فقط دچار کمردرد و درد پا پس از سوارکاری می‌شوید، اما اگر بخواهید ورزش را با سوارکاری آغاز کنید، شاید تا 10، 15 جلسه اول درد عضلات و کوفتگی ناشی از سوارکاری شما را رها نکند، در کنار سوارکاری بهتر است ورزش‌های هوازی نظیر شنا نیز انجام شود تا تربیت شما برای سوارکار شدن ساده‌تر باشد، اما تا پاهای قوی نداشته باشید، شما سوارکار خوبی نخواهید شد.
یکی از خصوصیات بارز سوارکاری دامنه وسیع سنی آن است سوارکاری را می‌توان از سن ۶ یا ۷ سالگی شروع کرد، هرچند از سنین پایین‌تر (بالای ۴ سال) هم سوارکاری را می‌توان آموزش داد اما برای سنین ۴ تا شش سال باید تحت نظارت پزشک صورت پذیرد که عارضه پرانتزی شدن پا اتفاق نیفتد و از طرف دیگر در حال حاضر قهرمانان جهانی سوارکاری داریم که سن آنها در حدود ۵۰ سال است، چرا که از هرچه بگذرید، سوارکاری ترکیبی است از تمرکز، تجربه و توان برقراری رابطه درست با حیوان که خود نیز محصول تجربه سال‌های زیاد است، به همین دلیل برخی ورزشکاران حرفه‌ای پس از بازنشستگی و خداحافظی از ورزش اصلی خود که اصولا در سن ۳۰ تا ۳۵ سال است به سراغ سوارکاری می‌آیند.
مثلی در بین مربیان سوارکاری است که می‌گوید کسی که از اسب زمین نخورد سوارکار نمی‌شود پس در هنگام ورود به این ورزش آماده حادثه هم باشید، هرچند همه ورزش‌ها به نوبه خود حادثه‌آفرین هستند و رد شدن از خیابان هم خالی از خطر نیست، اما به هر طریق داشتن بدنی آماده و ورزیده است که می‌تواند شما را در این ورزش سلامت نگاه دارد.
حالا اگر فرض کنید که شما همه این خصوصیات را داشته باشید حالا با این پرسش مواجه هستید که هزینه‌های سوارکاری چقدر است؟ آیا من توان پرداخت آن را دارم؟ حالا چقدر باید بدهم اسب بخرم؟ حالا اسب خریدم کجا نگه‌اش دارم؟ چه بخورد چه بکنم؟ و هزار سوال دیگر از این دست.
2 هزینه‌های سوارکاری
هزینه‌های ورزش سوارکاری هم شاید شبیه به سن ورزشکاران از دامنه بسیار وسیعی برخوردار است. شما می‌توانید بدون داشتن اسب، تجهیزات گران‌قیمت و صرف هزینه‌ای گزاف به این ورزش روی بیاورید. سوارکاری به جز اسب، زین، افسار و یراق‌آلات مربوط به اسب که در ادامه به آن خواهیم پرداخت، نیازمند لباس سوارکاری است که از بخش‌های مختلف تشکیل می‌شود، اما تنها چیزی که در سوارکاری برای شروع اجباری است کلاه سوارکاری است. کلاه سوارکاری تنها یک کلاه ساده نیست و در حقیقت کلاه ایمنی جهت حفظ سر سوارکار در افتادن‌های احتمالی از اسب است و دارای چند لایه محافظ می‌باشد و عملکردی شبیه به کلاه کاسکت موتورسواری دارد که در بازار امروز تهران می‌توانید آن را از ۱۰۰ هزار تومان تا نزدیک ۳ میلیون تومان تهیه کنید و سوارکاری را شروع کنید، اما سواری بهتر برای شلوار سوارکاری را که انواع تولید داخل آن از ۴۵۰ و ۵۰ هزار تومان تا نمونه‌های خارجی مارک‌های معروف تا ۸۰۰ هزار تا یک میلیون تومان می‌باشد نیز تهیه کنید، به همراه کفش نیم‌پوت سواری کاری به همراه گتر (ساق‌بند) یا پوتین سوارکاری که آن هم از تولید داخل ۱۰۰ هزار تومان تا بالای ۵۰۰ هزار تومان برای کفش و
از ۷۵ هزار تومان به بالا باید برای گتر پرداخت کند. هر چند مهربان بودن با اسب از جمله واجبات سوارکاری است، اما شما نیاز به یک شلاق نیز دارید که می‌توانید آن را با ۱۵ هزار تومان تهیه کنید و اگر دوست ندارید دست‌هایتان در برخورد و سایش با دست جلو (افسار متصل به دهنه اسب) آسیب ببیند، می‌توانید دستکش با میانگین قیمت ۵۰ هزار تا چند صدهزار تومان تهیه کنید حالا اگر خیلی علاقه‌مندید یا پول زیادی دارید یا می‌خواهید در مسابقات شرکت کنید، کت سوارکاری پیراهن مهینز و... هم خریداری کنید که اینها را هم می‌توانید با قیمت‌های بسیار متنوع در فروشگاه‌های لوازم سوارکاری پیدا کنید.
حالا اگر خواستید سراغ سوارکاری بروید می‌توانید سراغ یکی از باشگاه‌های سوارکاری در تهران بروید و ثبت‌نام کنید. برای شروع شما نیاز ندارید اسب داشته باشید، کلا می‌توانید تا هر موقع دلتان خواست بدون آنکه اقدام به خرید اسب کنید سواری کنید. برای این کار باشگاه‌ها اسب به همراه تجهیزات کامل در اختیار شما قرار خواهند داد. کلاس‌های سوارکاری به چند دسته تقسیم می‌شود: کلاس عمومی مقدماتی با هشت نفر برای 8 جلسه یک ساعته 000/800/1 ریال، کلاس نیمه خصوصی مقدماتی با 3 نفر برای 10 جلسه یک ساعته 000/200/2 ریال، پیشرفته 10 جلسه 000/000/3 ریال و کلاس پرش 000/500/3 ریال، کلاس که شامل هزینه آموزش به همراه اسب و تجهیزات است (این هزینه‌ها مربوط به باشگاه آریاسب است که از جمله حداقل‌های باشگاه‌های تهران است و با توجه به باشگاه این هزینه‌ها می‌تواند متغیر باشد).
کلاس‌ها در ۲ رده سنی کودکان و بزرگسالان برای خانم‌ها و آقایان برگزار نمی‌شود. حالا می‌ماند شما، کلاهتان و هفته‌ای ۲ جلسه تمرین سوارکاری.
اما اگر بخواهید خودتان اسب بخرید، شما باید چند هزینه پرداخت کنید: 1- خرید اسب 2- خرید تجهیزات و متعلقات مربوط شامل زین، افسار و... 3- هزینه نگهداری 4- هزینه آموزش اسب
۱- هزینه خرید اسب: میانگین سن اسب نزدیک به ۳۰ سال است و اسب از سن ۶ سالگی تا ۲۲ یا ۲۵ سالگی می‌تواند سواری بدهد. قیمت اسب بسیار متفاوت است، در حال حاضر در ایران علاوه بر اسب‌های ایرانی، اسب‌های ترکمن، عرب و آلمانی بسیاری وجود دارد و با توجه به کره‌گیری‌های متعدد، نژادهای دورگه زیادی نیز در ایرن وجود دارد و شما باید براساس جثه، قد و وزن خود اسب انتخاب کنید، هر چه سوارکار جثه درشت‌تری داشته باشد، اسب هم به تناسب باید درشت‌تر و چابک‌تر باشد؛ به هر حال بیان قیمت برای اسب کار مشکلی است. شما می‌توانید از ۱۰ تا ۱۵ میلیون تومان تا چند صد میلیون تومان پول برای اسب بدهید که رکود سه ماه گذشته در خرید و فروش اسب متعلق به اسب از نژادهای آلمانی به قیمت ۴۲۰ میلیون تومان بوده است. هر چند اسب‌های با قیمت بالاتر هم در ایران زیاد هستند، بهترین سن خرید اسب ۸ تا ۱۰ سال است که اسب جوان
و پرانرژی باشد.
۲- خرید تجهیزات و متعلقات مربوط به اسب: برای این منظور از زین و رکاب و افسار تا ساق‌بند اسب و شکم‌بند شما همه چیز را می‌توانید از ۳ میلیون تومان تا هر چه پولتان برسد هزینه کنید. حسن سوارکاری در این است که نه هیچ‌گاه شما سوار کار کاملی می‌شوید نه هیچ وقت سقفی برای پرداخت وجود دارد هر چه در سوارکاری پیشرفت کنید، باز هم جا برای تجربه کردن و آموختن وجود دارد و هر چه بیشتر پول خرج کنید، جا برای مخارج بیشتر وجود دارد.
3- هزینه نگهداری: صد البته مسلم است که شما نمی‌توانید اسبتان را به آپارتمانتان ببرید یا به او بگویید گوشه حیات برای خودت چرتی بزن، شما باید اسب را در یکی از 25 باشگاه تهران پانسیون کنید که هزینه‌ای از حدود 500 هزار تومان به صورت ماهیانه تا یک میلیون تومان در بردارد که شامل نگهداری، نظارت و غذا می‌شود.
- علاوه بر آن، هزینه تعویض نعل هر ۴۰ روز یکبار در حدود یکصدهزار تومان و معاینه پزشک هر سال دو بار به صورت دوره‌ای و برای هر بار نزدیک ۱۰۰ هزار تومان است، حالا خدای نکرده اسب شما مریض شود یا بخواهید بیشتر به او برسید که جای خود دارد.
3- هزینه آموزش اسب: همانگونه که سوارکار نیاز به آموزش دارد، اسب نیز باید تعلیم ببیند. این موضوع بسیار مهم است و آموزش اسب بسیار در آینده اسب و سوارش موثر است. اسب آموزش‌دیده خوب می‌تواند سوارکار آماتور را سوارکار کند و به او سواری آموزش دهد هزینه آموزش هم با توجه به سن و نوع اسب از 200 تا 500 هزار تومان متغیر است. حالا اگر مادیان داشته باشید و بخواهید از آن کره‌کشی کنید، هزینه باروری که از 2 میلیون تومان شروع می‌شود به علاوه هزینه نگهداری و زایمان را به آن اضافه کنید. اگر دوست دارید خیلی تخیلاتی برخورد کنید، می‌توانید چند برابر آنچه گفته، از پول‌هایتان را خرج اسب کنید، ولی اگر در مسابقات شرکت کردید و برنده شدید، بخش عمده‌ای از این هزینه‌ها و در مواردی بیش از هزینه صرف شده به شما برگردانده می‌شود.
۳ باشگاه‌های سوارکاری در تهران
خوبی تهران بزرگ این است که شما هرچه بخواهید در آن به وفور یافت می‌شود، در تهران 30 باشگاه سوارکاری فعال وجود دارد که شما در هر جای تهران که ساکن باشید می‌توانید با کمتر از 30 دقیقه رانندگی به آن برسید. این باشگاه‌ها به قرار زیرند:
ارسال نظر