جامعه موجه و درگیر اخلاق
مصطفی زمانی
بازیگر من همسرش هستم
فیلم «من همسرش هستم» که جزو فیلم‌های تحریمی حوزه هنری بود، در شرایط بسیار بدی اکران شد و نتوانست آن‌طور که باید و شاید دیده شود و حالا که شبکه نمایش خانگی اقدام به انتشار این فیلم کرده، شاید فرصت مناسبی باشد که کمی درباره آن حرف بزنیم. ما همیشه با زنانی مواجه هستیم که در معرض خیانت همسرانشان هستند و حتی مورد شکنجه هم قرار می‌گیرند و همیشه می‌خواسته‌اند بیگناهی خود را ثابت کرده باشند، اما انگار «من همسرش هستم» می‌خواهد سنت‌شکنی نماید. از ابتدا مشخص است که مرد روابط مشکوکی دارد و زن هم در این شرایط با موقعیتی مواجه می‌شود تا با عشق گذشته‌اش رو در رو شود و بخواهد تا رابطه را از نو شروع کند، شاید در ابتدا برای یک ایرانی اخلاق‌مدار چنین مقابله به مثلی کمی عجیب به نظر بیاید، این زن در فکر انتقام است و می‌خواهد آن طور که می‌خواهد زندگی‌اش را پیش ببرد فیلمنامه داستان بسیار سرراستی را روایت می‌کند. من همیشه این سوال برایم پیش آمده که چرا زنان باید محکوم باشند که زندگی را تحمل کنند؟ چرا باید در مقابل خیانت مردانشان سکوت کنند، هرچند من خیلی از روابط را تقبیح می‌کنم، اما به نظرم اینکه مردان فکر می‌کنند روابطشان را می‌توانند خارج از خانه ادامه بدهند و زندگی مستحکمشان را هم نگه دارند کمی اعصاب خرد کن است. آنها نمی‌توانند تصور کنند وقتی زنی به انتقام فکر کند می‌تواند چه بحران‌هایی را ایجاد کند. باز هم فکر می‌کنم که در این روزها که مشکلات اخلاقی در جوامع بیداد می‌کند، «من همسرش هستم» می‌تواند نمونه بارزی باشد از جامعه‌ای که تلاش می‌کند خود را موجه نشان دهد، اما با مشکلات اخلاقی دست و پنجه نرم می‌کند. به نظر من این اثر یک فیلم ناب است که فرصت دیده شدن را در شرایط بد اکران از دست داد.