همه چیز درباره کهیر
جاوید نجفی
کارشناس تغذیه
کهیر تورم قرمزرنگ پوست است که توأم با خارش است. هر ضایعه کهیر بعد از چند دقیقه تا چند ساعت بدون باقی گذاشتن اثر از بین می‌رود و سپس ضایعات جدیدی در محل‌های قبلی یا محل‌های جدید به‌وجود می‌آید. اندازه ضایعات کهیر از کوچکی یک عدس تا بزرگی یک بشقاب متغیر است. ممکن است ضایعات به هم پیوسته باشد و نواحی وسیعی از پوست را بپوشاند. معمولاً خارش شدید وجود دارد، ولی ممکن است سوزش یا به ندرت درد نیز وجود داشته باشد.
کهیر به دو نوع مزمن و حاد تقسیم بندی می‌شود که مبتنی بر مدت وجود آن است.
کارشناس تغذیه
کهیر تورم قرمزرنگ پوست است که توأم با خارش است. هر ضایعه کهیر بعد از چند دقیقه تا چند ساعت بدون باقی گذاشتن اثر از بین می‌رود و سپس ضایعات جدیدی در محل‌های قبلی یا محل‌های جدید به‌وجود می‌آید. اندازه ضایعات کهیر از کوچکی یک عدس تا بزرگی یک بشقاب متغیر است. ممکن است ضایعات به هم پیوسته باشد و نواحی وسیعی از پوست را بپوشاند. معمولاً خارش شدید وجود دارد، ولی ممکن است سوزش یا به ندرت درد نیز وجود داشته باشد.
کهیر به دو نوع مزمن و حاد تقسیم بندی می‌شود که مبتنی بر مدت وجود آن است.
جاوید نجفی
کارشناس تغذیه
کهیر تورم قرمزرنگ پوست است که توأم با خارش است. هر ضایعه کهیر بعد از چند دقیقه تا چند ساعت بدون باقی گذاشتن اثر از بین می‌رود و سپس ضایعات جدیدی در محل‌های قبلی یا محل‌های جدید به‌وجود می‌آید. اندازه ضایعات کهیر از کوچکی یک عدس تا بزرگی یک بشقاب متغیر است. ممکن است ضایعات به هم پیوسته باشد و نواحی وسیعی از پوست را بپوشاند. معمولاً خارش شدید وجود دارد، ولی ممکن است سوزش یا به ندرت درد نیز وجود داشته باشد.
کهیر به دو نوع مزمن و حاد تقسیم بندی می‌شود که مبتنی بر مدت وجود آن است.کهیر حاد یک الگوی واکنشی با خارش متغیر مشخص و متمایز است.کهیر حاد طبق تعریف کمتر از 6 هفته طول می‌کشد ولی کهیر مزمن بیش از شش هفته ادامه پیدا می‌کند.
شرح حال:
کهیر حاد ممکن است در هر سنی رخ دهد.این بیماری در افراد آتوپیک شایع‌تر است. (اگزمای آتوپیک یک التهاب خشک و خارش‌دار پوست است.)سبب‌شناسی آن در بعضی موارد معلوم نشده است .ضایعات کهیری شدیدا خارش‌دار هستند. در شکل‌های عمقی‌تر کهیر یعنی آنژیو ادم خارش خفیف‌تر است.
یافته‌های پوستی:
پلاک‌ها به‌صورت صورتی تا گوشتی‌رنگ غیرگوده گذار و ادم‌دار هستند. ضایعات ممکن است به صورت یکدست قرمز صورتی یا به رنگ گوشت باشند و یا یک هاله سفید یا قرمز آن‌ها را احاطه کرده باشد. این بیماری روند پویایی دارد و با برطرف شدن ضایعات قدیمی ضایعات جدید شکل می‌گیرند. به‌ندرت ضایعات تاولی یا پورپورایی ظاهر میشوند که با تورم شدید همراه هستند . توزیع ضایعات معمولا فراگیر، بی‌نظم و تصادفی است.
درمان:
مصرف تمام عوامل برانگیزنده مشکوک را باید قطع کرد. آنتی‌هیستامین‌ها نوعا در ابتدا تجویز میشوند. از جمله آنتاگونیست‌های گیرنده هیستامینی نوع یک مثل هیدروکسیزین. داروهای لوراتادین و فکسوفنادین برای مصرف در طول روز مناسب‌اند. پردنیزون را می‌توان به صورت دوره‌ای تجویز کرد و ممکن است برای افرادی که بیماری آن‌ها با آنتی‌هیستامین به سختی کنترل می‌شود، مناسب باشد. اپی نفرین برای موارد گسترده و شدید تجویز می‌شود. به‌طورکلی آرام کردن بیمار از لحاظ جسمی و هیجانی نیز توصیه می‌شود. حمام سرد و آرامش بخش را نیز می‌توان توصیه کرد. از دوش آب گرم باید اجتناب کرد چون فقط باعث تشدید خارش بعد از آن می‌شود. استروئیدهای موضعی عموما موثر نیستند.
رژیم غذایی و کهیر
زمانی که پوست بدن به ورود یک ماده جدید واکنش نشان می‌دهد و سیستم ایمنی بدن تحریک می‌شود، سلول‌ها مقادیر زیادی هیستامین آزاد می‌کنند که پاسخ التهابی شدیدی را به همراه خواهد داشت. در مورد کهیر علائم معمولاً برجستگی صورتی و یا قرمز رنگ و برآمده هستند. علاوه بر داروها، عوامل تغذیه‌ای نقش مهمی در جلوگیری از کهیرهای حساسیتی دارند. این اختلال می‌تواند در هر جایی از پوست رخ دهد؛ از جمله پوست سر، لب‌ها و کف دست و پا و ...
کاهش امگا6 و افزایش امگا3
امگا۶، اسیدهای چربی هستند که مقادیر معینی از آن‌ها برای حفظ عملکرد مناسب بدن کافی است و مقدار بیش از حد آن برای افراد مبتلا به کهیر مضر است. مصرف بیش از حد امگا۶ می‌تواند موجب التهاب شود و تولید پروستاگلاندین التهابی را افزایش دهد. از سوی دیگر اسیدهای چرب امگا۳ خاصیت ضد التهابی دارند. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که اجداد ما این دو نوع چربی را به مقدار مساوی مصرف می‌کردند؛ حتی مدرن‌ترین رژیم‌های غذایی در کشورهای غربی نیز حاوی مقادیر زیادی اسیدهای چرب امگا۶ و مقداری امگا۳ هستند. با کمی تغییر در رژیم غذایی می‌توان مقدار دریافتی این دو نوع اسید چرب را به تعادل رساند. به سادگی با مصرف کمتر روغن‌های گیاهی همچون ذرت و دانه آفتابگردان (که مملو از امگا۶ هستند)، این کار را انجام دهید. اسیدهای چرب امگا۳ را نیز می‌توان با افزایش تخم کتان، گردو، سویا و ماهی‌های آب سرد مانند ماهی آزاد، به حد تعادل رساند.
ویتامین C
اگرچه پژوهش‌ها نشان می‌دهند که توانایی ویتامین C برای کاهش علائم کهیر محدود است، ولی در تئوری‌ها آمده که مقادیر بالای ویتامین C به کاهش آزاد شدن هیستامین در بدن کمک می‌کند و موجب شکسته شدن سریع هیستامین‌ها می‌شود. اثرات مثبت ویتامین C ممکن است به همراه مصرف ویتامین E افزایش یابد؛ زیرا این دو ویتامین تأثیر یکدیگر را تقویت می‌کنند.
غذاهای غنی از کوئرستین
مصرف غذاهای غنی از کوئرستین، مانند پیاز قرمز به کاهش علائم کهیر کمک می‌کند. کوئرستین بیوفلاونوئیدی است که حاوی آنتی‌اکسیدان بوده و خواص ضدالتهابی و ضدهیستامینی دارد. شواهد حاکی از آن است که می‌تواند در افراد مستعد، کهیر را کنترل کند. برخی از بهترین منابع غذایی کوئرستین عبارتند از: سیب، پیاز قرمز، کلم بروکلی، انگور قرمز، گیلاس، چای، تمشک، توت‌ها و زغال اخته.
غذاهای ایجادکننده کهیر
اگرچه ممکن است فردی با خوردن نوعی غذای خاص، واکنش حساسیتی نشان دهد و فرد دیگری با خوردن همان غذای خاص، هیچ حساسیتی نداشته باشد، ولی به‌طورکلی می‌توان گفت برخی از غذاها عامل ایجاد کهیر هستند. تخم‌مرغ، محصولات لبنی، گوشت، شکلات، گندم و آجیل از جمله این مواد غذایی می‌باشند.برخی از مواد افزودنی و مواد نگه‌دارنده همچون بنزوآت، تارتازین و سولفیت‌ها، مواد نگه‌دارنده ضدباکتری و میکروبی هستند که در تهیه محصولات مختلف مثل نوشابه‌ها مورداستفاده قرار می‌گیرند. این مواد می‌توانند حساسیت‌زا باشند. تارتازین از جمله مواد رنگی است که معمولاً در آب نبات، شیرینی‌ها، نوشابه، چیپس، کنسرو، غلات فرآوری شده، سس و سوپ‌های فوری یافت می‌شود. سولفیت‌ها برای تهیه غذاهای بسته‌بندی و ... استفاده میشوند. بهترین راه پیشگیری، دوری از این مواد مصنوعی است.
کارشناس تغذیه
کهیر تورم قرمزرنگ پوست است که توأم با خارش است. هر ضایعه کهیر بعد از چند دقیقه تا چند ساعت بدون باقی گذاشتن اثر از بین می‌رود و سپس ضایعات جدیدی در محل‌های قبلی یا محل‌های جدید به‌وجود می‌آید. اندازه ضایعات کهیر از کوچکی یک عدس تا بزرگی یک بشقاب متغیر است. ممکن است ضایعات به هم پیوسته باشد و نواحی وسیعی از پوست را بپوشاند. معمولاً خارش شدید وجود دارد، ولی ممکن است سوزش یا به ندرت درد نیز وجود داشته باشد.
کهیر به دو نوع مزمن و حاد تقسیم بندی می‌شود که مبتنی بر مدت وجود آن است.کهیر حاد یک الگوی واکنشی با خارش متغیر مشخص و متمایز است.کهیر حاد طبق تعریف کمتر از 6 هفته طول می‌کشد ولی کهیر مزمن بیش از شش هفته ادامه پیدا می‌کند.
شرح حال:
کهیر حاد ممکن است در هر سنی رخ دهد.این بیماری در افراد آتوپیک شایع‌تر است. (اگزمای آتوپیک یک التهاب خشک و خارش‌دار پوست است.)سبب‌شناسی آن در بعضی موارد معلوم نشده است .ضایعات کهیری شدیدا خارش‌دار هستند. در شکل‌های عمقی‌تر کهیر یعنی آنژیو ادم خارش خفیف‌تر است.
یافته‌های پوستی:
پلاک‌ها به‌صورت صورتی تا گوشتی‌رنگ غیرگوده گذار و ادم‌دار هستند. ضایعات ممکن است به صورت یکدست قرمز صورتی یا به رنگ گوشت باشند و یا یک هاله سفید یا قرمز آن‌ها را احاطه کرده باشد. این بیماری روند پویایی دارد و با برطرف شدن ضایعات قدیمی ضایعات جدید شکل می‌گیرند. به‌ندرت ضایعات تاولی یا پورپورایی ظاهر میشوند که با تورم شدید همراه هستند . توزیع ضایعات معمولا فراگیر، بی‌نظم و تصادفی است.
درمان:
مصرف تمام عوامل برانگیزنده مشکوک را باید قطع کرد. آنتی‌هیستامین‌ها نوعا در ابتدا تجویز میشوند. از جمله آنتاگونیست‌های گیرنده هیستامینی نوع یک مثل هیدروکسیزین. داروهای لوراتادین و فکسوفنادین برای مصرف در طول روز مناسب‌اند. پردنیزون را می‌توان به صورت دوره‌ای تجویز کرد و ممکن است برای افرادی که بیماری آن‌ها با آنتی‌هیستامین به سختی کنترل می‌شود، مناسب باشد. اپی نفرین برای موارد گسترده و شدید تجویز می‌شود. به‌طورکلی آرام کردن بیمار از لحاظ جسمی و هیجانی نیز توصیه می‌شود. حمام سرد و آرامش بخش را نیز می‌توان توصیه کرد. از دوش آب گرم باید اجتناب کرد چون فقط باعث تشدید خارش بعد از آن می‌شود. استروئیدهای موضعی عموما موثر نیستند.
رژیم غذایی و کهیر
زمانی که پوست بدن به ورود یک ماده جدید واکنش نشان می‌دهد و سیستم ایمنی بدن تحریک می‌شود، سلول‌ها مقادیر زیادی هیستامین آزاد می‌کنند که پاسخ التهابی شدیدی را به همراه خواهد داشت. در مورد کهیر علائم معمولاً برجستگی صورتی و یا قرمز رنگ و برآمده هستند. علاوه بر داروها، عوامل تغذیه‌ای نقش مهمی در جلوگیری از کهیرهای حساسیتی دارند. این اختلال می‌تواند در هر جایی از پوست رخ دهد؛ از جمله پوست سر، لب‌ها و کف دست و پا و ...
کاهش امگا6 و افزایش امگا3
امگا۶، اسیدهای چربی هستند که مقادیر معینی از آن‌ها برای حفظ عملکرد مناسب بدن کافی است و مقدار بیش از حد آن برای افراد مبتلا به کهیر مضر است. مصرف بیش از حد امگا۶ می‌تواند موجب التهاب شود و تولید پروستاگلاندین التهابی را افزایش دهد. از سوی دیگر اسیدهای چرب امگا۳ خاصیت ضد التهابی دارند. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که اجداد ما این دو نوع چربی را به مقدار مساوی مصرف می‌کردند؛ حتی مدرن‌ترین رژیم‌های غذایی در کشورهای غربی نیز حاوی مقادیر زیادی اسیدهای چرب امگا۶ و مقداری امگا۳ هستند. با کمی تغییر در رژیم غذایی می‌توان مقدار دریافتی این دو نوع اسید چرب را به تعادل رساند. به سادگی با مصرف کمتر روغن‌های گیاهی همچون ذرت و دانه آفتابگردان (که مملو از امگا۶ هستند)، این کار را انجام دهید. اسیدهای چرب امگا۳ را نیز می‌توان با افزایش تخم کتان، گردو، سویا و ماهی‌های آب سرد مانند ماهی آزاد، به حد تعادل رساند.
ویتامین C
اگرچه پژوهش‌ها نشان می‌دهند که توانایی ویتامین C برای کاهش علائم کهیر محدود است، ولی در تئوری‌ها آمده که مقادیر بالای ویتامین C به کاهش آزاد شدن هیستامین در بدن کمک می‌کند و موجب شکسته شدن سریع هیستامین‌ها می‌شود. اثرات مثبت ویتامین C ممکن است به همراه مصرف ویتامین E افزایش یابد؛ زیرا این دو ویتامین تأثیر یکدیگر را تقویت می‌کنند.
غذاهای غنی از کوئرستین
مصرف غذاهای غنی از کوئرستین، مانند پیاز قرمز به کاهش علائم کهیر کمک می‌کند. کوئرستین بیوفلاونوئیدی است که حاوی آنتی‌اکسیدان بوده و خواص ضدالتهابی و ضدهیستامینی دارد. شواهد حاکی از آن است که می‌تواند در افراد مستعد، کهیر را کنترل کند. برخی از بهترین منابع غذایی کوئرستین عبارتند از: سیب، پیاز قرمز، کلم بروکلی، انگور قرمز، گیلاس، چای، تمشک، توت‌ها و زغال اخته.
غذاهای ایجادکننده کهیر
اگرچه ممکن است فردی با خوردن نوعی غذای خاص، واکنش حساسیتی نشان دهد و فرد دیگری با خوردن همان غذای خاص، هیچ حساسیتی نداشته باشد، ولی به‌طورکلی می‌توان گفت برخی از غذاها عامل ایجاد کهیر هستند. تخم‌مرغ، محصولات لبنی، گوشت، شکلات، گندم و آجیل از جمله این مواد غذایی می‌باشند.برخی از مواد افزودنی و مواد نگه‌دارنده همچون بنزوآت، تارتازین و سولفیت‌ها، مواد نگه‌دارنده ضدباکتری و میکروبی هستند که در تهیه محصولات مختلف مثل نوشابه‌ها مورداستفاده قرار می‌گیرند. این مواد می‌توانند حساسیت‌زا باشند. تارتازین از جمله مواد رنگی است که معمولاً در آب نبات، شیرینی‌ها، نوشابه، چیپس، کنسرو، غلات فرآوری شده، سس و سوپ‌های فوری یافت می‌شود. سولفیت‌ها برای تهیه غذاهای بسته‌بندی و ... استفاده میشوند. بهترین راه پیشگیری، دوری از این مواد مصنوعی است.
ارسال نظر