توزیع سفر، گردشگری به قصد انتفاع همگانی
فاطمه باباخانی سفر گردشگران خارجی عموما از تهران آغاز می‌‌شود؛‌ شیراز، اصفهان و یزد جزو مقاصد بعدی قرار می‌گیرند و چنانچه زمان باقی باشد کرمان،‌ کاشان، قم، کرمانشاه، همدان و اهواز نیز به برنامه سفر آنها افزوده می‌شوند. ترکیب شهرهای یاد شده نشان می‌دهند عمده گردشگران خارجی که ایران را به‌عنوان مقصد سفرشان انتخاب می‌کنند،‌ دغدغه‌هایی از جنس فرهنگ دارند و علاقه‌مند به بازدید از بناهای تاریخی ایران اعم از پیش از اسلام و معماری دوره اسلامی هستند؛‌ از این روست که تورگردانان نیز این دو شهر را به‌عنوان نامدارترین شهرهای ایران در این دو بخش در اولویت برنامه سفر خود قرار می‌دهند. با این حال این اولویت‌بندی مشکلاتی را نیز برای آنها به دنبال داشته که نمونه آن فقدان محل اقامت مناسب در ایام پیک سفر در اصفهان و شیراز است. به گفته فعالان این عرصه رزرو هتل‌های مناسب این شهرها حتی به سال 2015 نیز کشیده شده و آنها ظرفیت خالی برای پذیرش گردشگر را ندارند. حال چگونه می‌توان با مدیریت مناسب از تبدیل شدن کمبود محل‌های مناسب اقامت به یک معضل جلوگیری کرد؟ یکی از راهکارهایی که تاکنون در پیش گرفته شده بهره گرفتن از قطارهای خارجی با دو کاربری حمل‌ونقل و اقامت است. در اواخر شهریور ماه سال جاری تور مسافرتی هزار و یک شب شرکت آنتونینای ترکیه با مشارکت لرنیده آلمان و با همکاری شرکت بین‌المللی آزادی ایران (آیتو) گردشگرانی را از کشورهای آلمان، روسیه، سوئیس، دانمارک، انگلستان، استرالیا، اسپانیا، سنگاپور و ترکیه روانه ایران کرد و آنها پس از بازدید از شهرهای زنجان، یزد، اصفهان، شیراز و در نهایت تهران، به کشورشان بازگشتند. همچنین از 30 مهر نیز قطار لوکس عقاب طلایی دانوب که در اروپا با عنوان هتلی روی چرخ‌ها شناخته می‌شود با همکاری شرکت بین‌المللی پاسارگاد تور ایران از مجارستان وارد ایران می‌شود. تورگردانان معتقدند این قطارها با امکانات ویژه‌ای که در اختیار گردشگر قرار می‌دهند مشکل کمبود مراکز اقامت را برطرف کرده و قادرند تعداد گردشگران خارجی را افزایش دهند. گروه دیگر نظیر جامعه هتلداران توزیع سفر را راهکار این امر می‌دانند و معتقدند بسیاری از هتل‌ها در ایران با حداقل ظرفیت خود مشغول ارائه خدمات هستند و توزیع سفر از سوی تورگردانان می‌تواند از یکسو رونق هتلداری را به دنبال داشته و از سوی دیگر معضل اقامت مناسب را برطرف کند؛ به گفته این گروه در این صورت تورگردانان حتی قادر خواهند بود از تخفیف‌های ویژه‌ای که به آنها عرضه می‌شود نیز بهره بگیرند به شرط آنکه این امر توسط کلیت جامعه تورگردانان صورت گرفته و به یک یا دو تور خاص اختصاص نیابد.