چگونه با یک بیمار روانی برخورد کنیم؟
نکاتی که به بیماران روانی نباید گفت سلامت جسمی و روانی افراد اهمیت فراوانی دارد، اما در این میان توجه به بیماران روانی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، در این راستا برخورد اطرافیان، خانواده و کادر درمانی در بهبودی بیماران روانی تاثیر بسزایی دارد. در این مطلب شما را با نکاتی ظریف در مورد بیماری‌های روانی آشنا می‌کنیم: 1-خودتان را مشغول کنید و ذهنتان را منحرف کنید. وقتی فرد بیماری روانی قابل توجهی دارد، با کار کردن حواس فرد پرت خواهد شد، اما باید توجه داشته باشیم که نادیده گرفتن موضوع باعث از بین رفتن بیماری نمی‌شود و آن را از بین نمی‌برد. 2- آیا شما می‌خواهید که بهتر شوید. این آزاردهنده‌ترین چیزی است که به یک بیمار می‌توان گفت، زیرا این مفهوم را می‌رساند که فرد هیچ علاقه‌ای به سلامتی خود ندارد و تلاشی هم در جهت بهبودی خود نمی‌کند. 3- عقایدتان را تغییر دهید هرچند تغییر در عقاید می‌تواند مفید باشد، اما نمی‌تواند در درمان بیماری‌هایی مثل اختلال بیش فعالی، اختلال استرس پس از آسیب، اختلال دو قطبی یا اسکیزوفرنی مفید باشد. تغییر عقیده یک نفر کار آسانی نیست. برای یک فرد که عملکرد بالایی دارد، تغییر نگرش کار بسیار دشواری است، چه برسد به کسی که بیماری روانی طاقت‌فرسایی دارد. 4- توقف بر تمرکز بر چیزهای بد و فقط به شروع به زندگی فکر کنید. یکی از رایج‌ترین اشتباهات این است که به فرد بگویید از تمرکز کردن بر خود، بر چیزهای بد، بر گذشته خودداری کند و فقط به شروع زندگی فکر کند.چرا نباید چنین چیزی بگوییم ؟ این می‌تواند موجب بدتر شدن احساس بد نسبت به خود بشود، کشف این واقعیت که آنها نمی‌توانند کاری را انجام دهند، علامت دیگری برای شکست آنها است. 5- تو همه چیز داری، پس باید خوب شوی. گاهی افراد همه چیزهای مورد نیاز برای بهبودی را در دسترس ندارند، گاهی فقط یک کمک کوچک می‌تواند کمک زیادی به بهبودی فرد کند. 6-خودت باید ناراحتیت را تمام کنی، این موضوع برای همه پیش نمی‌آید. افراد درجه‌ای از احساسات را تجربه می‌کنند، برای مثال گاهی افراد احساس غمگینی می‌کنند. احساس اضطراب داشتن به معنای داشتن حمله وحشت‌زدگی نیست. 7- فقط برای آن دعا کنید نماز برای بسیاری از افراد قدرت زیادی دارد. خود را در مرکزیت قرار دادن و احساس حمایت داشتن از مرکز قدرت بالاتر بسیار می‌تواند مفید باشد. این توصیه به‌تنهایی می‌تواند مشکل را به حداقل برساند. این‌گونه عقاید باعث می‌شود که افراد تمایل خود را برای درمان دارویی از دست ب‌دهند یا به طور کلی تمایلی برای هر گونه درمانی نداشته باشند. چشم‌پوشی از بسیاری از درمان‌های پزشکی و روانی اثبات شده و حتی باعث می‌شود که افراد احساس می‌کنند التیام نیافته‌اند، زیرا افراد به درمان‌ها اعتقادی ندارند. 8- چرا نمی‌توانی کار کنی؟ بدون شک تماشای اینکه افرادی که توانا هستند اما قادر به کار کردن نیستند بسیار سخت است.، اما گفتن این جمله که تو تنبل هستی، به کسی که در حال تلاش است و از بیماری روانی رنج می‌برد بسیار مضر است.