رضا خدادادی دبیر گروه ورزش سکانس اول اتفاق کاملا فوتبالی به‌نظر می‌رسید.سرمربی یک تیم مطرح نتوانسته بود نتیجه دلخواه مدیریت و هوادارانش را بگیرد و در همان اوایل فصل اخراج شد؛ اما به نظر می‌رسد اگر در جایگاه علی دایی بنشینید، داستان در چارچوب‌های سناریوی یک اتفاق ورزشی باقی نمی‌ماند. این بار هم همین‌گونه بود و خیلی زود برکناری او از پرسپولیس سرو شکل سیاسی به خود گرفت. علی دایی که از ابتدای عمر مدیریت جدید وزارت ورزش همواره با این وزارتخانه چالش‌ها و اصطکاک‌هایی داشت؛ سرانجام توسط هیات مدیره منتخب وزیر برکنار شد. در این میان اتفاقا فردی به نام «سیاسی» و البته با خط و ربط «اقتصادی» مجری انجام برکناری شد تا روزنامه‌های جبهه منتقد دولت با تیترهایی مثل «برکناری سیاسی» به سراغ این اتفاق بروند.دایی ناگهان به ابزار فشار بر روی دولت تبدیل شد و جناح مقابل دولت از این فرصت برای تاخت و تاز در زمین دیگری استفاده کردند.ماجرا در حد یک تحلیل باقی ماند تا اینکه رحیمی، مدیر عامل برکنار شده پرسپولیس هم بر آن صحه گذاشت.او در برنامه نود رسما مدعی شد وزیر ورزش قبل از شروع فصل از او خواسته تا دایی را برکنار کند؛ خواستی که البته او از آن تمکین نکرد. این افشاگری تصمیم وزارت ورزش در موضوع اخراج دایی را در کنار اتفاقات دوران سرمربیگری او در تیم ملی و نحوه برکناری او از این تیم قرار داد. نبش قبر فردوسی‌پور، دایی را برآن داشت پشت خط آمده و تذکر دهد بار قبل هم توسط احمدی‌نژاد از کار برکنار شده است. تمام این اتفاقات در فضایی رخ داده است که دولت یازدهم نشان داده جنس تصمیم‌گیری‌هایش متفاوت از دولت قبل است. اثبات تفاوت در این دو پرونده آنجا است که خود دایی اطمینان داد این بار فقط وزیر پای برکناری‌اش بوده و نه شخص رئیس‌جمهور