هفت‌خوان هیلاری در برابر سندرز
بیایید همگی اظهارنظر در مورد اینکه برنی سندرز نمی‌تواند هیلاری کلینتون را در رقابت انتخاباتی نامزدی حزب دموکرات شکست بدهد، قطع کنیم. بسیاری از روزنامه‌نگاران و مفسران بر این باورند که سناتور ورمانت این رقابت را به رقیب پیشتاز هم حزبی خود خواهد باخت. مطمئنا شانس وی کم است اما او تاکنون شهامت جالب توجهی از خود نشان داده است. چرا نگذاریم رای‌دهندگان تصمیم بگیرند که چه کسی تابستان آینده مشعل را در شهر فیلادلفیا روشن می‌کند (رئیس‌جمهور می‌شود).
بدون شک کلینتون کسی است که مورد علاقه دموکرات‌ها برای پیروزی در انتخابات است و از حمایت مالی و وزن سیاسی برای آینده‌ای قابل پیش‌بینی برخوردار است.
بدون شک کلینتون کسی است که مورد علاقه دموکرات‌ها برای پیروزی در انتخابات است و از حمایت مالی و وزن سیاسی برای آینده‌ای قابل پیش‌بینی برخوردار است.
بیایید همگی اظهارنظر در مورد اینکه برنی سندرز نمی‌تواند هیلاری کلینتون را در رقابت انتخاباتی نامزدی حزب دموکرات شکست بدهد، قطع کنیم.بسیاری از روزنامه‌نگاران و مفسران بر این باورند که سناتور ورمانت این رقابت را به رقیب پیشتاز هم حزبی خود خواهد باخت. مطمئنا شانس وی کم است اما او تاکنون شهامت جالب توجهی از خود نشان داده است. چرا نگذاریم رای‌دهندگان تصمیم بگیرند که چه کسی تابستان آینده مشعل را در شهر فیلادلفیا روشن می‌کند (رئیس‌جمهور می‌شود).
بدون شک کلینتون کسی است که مورد علاقه دموکرات‌ها برای پیروزی در انتخابات است و از حمایت مالی و وزن سیاسی برای آینده‌ای قابل پیش‌بینی برخوردار است. بنابراین، درست این است که بپرسیم: در نبرد برای کاندیدا شدن حزب دموکرات، سندرز ممکن است چه اثری بر وزیر خارجه سابق ایالات متحده داشته باشد؟ و اگر سندرز نتواند برنده این کارزار باشد، در مجموع می‌تواند چه اثری بر شانس کلینتون برای رسیدن به مقام ریاست‌جمهور بعدی آمریکا بگذارد؟موفقیت شگفتی‌آفرین سندرز بر اقبال کلینتون تاثیر گذاشته است. مثال‌های زیادی اخیرا در مورد کاندیداهای بداقبال در هر دو حزب وجود داشته‌اند که نتوانستند برنده نبرد انتخاباتی شوند اما کسانی بودند که تاثیرات بزرگی از خود به جا گذاشتند و از گردونه انتخابات موفق بیرون آمدند. از جمله این موارد می‌توان به ریک سانتوروم و نیوت گینگریچ در مقابل میت رامنی در سال ۲۰۱۲، پت بوکانان در مقابل جورج بوش پدر در سال ۱۹۹۲ و جس جکسون در مقابل مایکل دوکاکیس در سال ۱۹۸۸ اشاره کرد. برنی سندرز بر مبنای اینکه این مسائل چگونه تاکنون شکل گرفته باشند، پتانسیل این را دارد که به شیوه‌های زیادی اثر بدی بر کار کلینتون گذاشته و ناکامی‌های دیگر افرادی که ذکر شد را مجددا به یاد آورد. اتفاقی نبود که رامنی، بوش پدر و دوکاکیس کاخ سفید را از دست دادند.در اینجا هفت راهی را که سندرز با استفاده از آنها می‌تواند کلینتون را در انتخابات عمومی تضعیف کند، حتی اگر خود وی نتواند فاتح نامزدی حزب دموکرات شود، بررسی می‌کنیم.
1- کشیدن کلینتون به سمت چپ
کلینتون موقعیت‌های مختلفی در برابر معضلات اجتماعی اتخاذ کرده است که به وضوح واکنشی به خطر سندرز از سوی چپ است (و تا حدی کمتر از سوی فرماندار سابق مریلند مارتین اومالی که سعی کرده است از سمت لیبرال‌ها کلینتون را مورد حمله قرار دهد). در ماه‌های اخیر، پیغام لفظی و سیاسی کلینتون به نحوی تعبیر شده است که یک نامزد جمهوری‌خواه متبحر می‌تواند کلینتون را از میدان رقابت‌های سیاسی حیاتی در انتخابات عمومی خارج کند.
2- افشای بزرگ‌ترین ضعف
حتی برخی از سرسخت‌ترین حامیان کلینتون به شما می‌گویند که او برای بسیاری از رای‌دهندگان از نظر شخصی غیرقابل اعتماد و از نظر سیاسی محاسبه‌گر، فاقد نبوغ و پیامی صمیمانه به نظر می‌رسد. حتی برخی از بزرگ‌ترین مخالفان سندرز به شما خواهند گفت که این صفات برای او دقیقا برعکس است. سندرز در مصاحبه‌های تلویزیونی خود عملکرد خوبی داشته که بخشی از آن به دلیل دیدگاه پرشور، عقاید و روحیه او است. عدم درک کلینتون از صداقت شخصی و سیاسی ممکن است برای وی به قیمت نامزدی حزب تمام نشود اما در انتخابات عمومی که رای‌دهندگان در مورد شخصیت و قابل اعتماد بودن وی شک دارند به بهبود تصویر وی کمکی نخواهد کرد.
3- وادار کردن او به نفی کردن
وقتی پیشتازان در معرض خطر قرار گیرند، حرکت معمول آنان به زانو درآوردن حریف است و پیش از آنکه خیلی دیر شود، کلینتون ممکن است احساس کند که انتخابی جز اینکه به حمله کردن به سندرز ادامه دهد، ندارد. چنین حرکتی ممکن است موثر باشد اما خطر را نگه می‌دارد. نخست اینکه چون سندرز از سیاست منفی اجتناب کرده است، می‌تواند به‌طور بالقوه دچار استشهاد سیاسی شود. دوم، کلینتون می‌تواند با انجام این حملات مانند یک ریاکار به نظر برسد، زیرا او به‌طور معمول در مقابل ضربات منفی GOP عکس‌العملی نشان نمی‌دهد. سوم، حتی می‌تواند حملاتی قدرتمندتر از جمهوری‌خواهان صورت بگیرد و نگرانی کمتری در مورد افکار عمومی یا پشتیبانی رسانه‌ها وجود داشته باشد.
4- اجرای یک بازی با انتظار باخت
کلینتون با یک بازی با انتظارات دلهره‌آوری مواجه است. برد ساده در آیووا و نیوهمپشایر برای وی کافی نخواهد بود بلکه باید با اختلاف بسیار از سندرز جلو باشد تا مانع از این شود که مطبوعات این پیروزی را همانند یک شکست جلوه بدهند. از اکنون تا فوریه آرا کم و زیاد می‌شوند و آنچه موجب برد کلینتون می‌شود، تغییر می‌کند. اما حتی اگر کلینتون با اختلاف تاریخی ۶۶ درصد به ۳۳ درصد برنده ایالت آیووا شود، باز هم برخی روزنامه‌ها خواهند نوشت که «یک‌سوم دموکرات‌های آیووا کلینتون را رد کردند». بنابراین کلینتون باید وقت و پول زیادی روی این دو ایالت صرف کند (که سندرز در آنها قدرتمندتر است) و این کار او را در رای‌گیری ایالت‌های دیگر آسیب‌پذیر کرده و از نظر زمانی ساختار استراتژی انتخابات عمومی را به تعویق می‌اندازد.
5- شکست کلینتون در ایالت‌های نخست
اگر سندرز همچنان به روال کار خود و تاثیر بر کار کلینتون ادامه دهد و وی با مجادلات منحرف شود غیرممکن نیست که سندرز بتواند در یک یا دو ایالت نخست پیروز شود. این رویداد فورا حزب را به فکر کردن روی نفر دوم نامزدی می‌کشاند، به خصوص به این دلیل که خیلی دیر است که یک کاندیدای مناسب برای جمع‌آوری رای در ایالت‌های ثروتمند انتخاب شود. این کار برای کلینتون مانند یک نیروی عظیم نابودکننده در انتخابات عمومی است.
6 - سرمایه‌گذاری بر ایالت‌های انجمن حزبی
ستاد انتخاباتی کلینتون با به یاد آوردن وقایعی که در جریان رقابت با اوباما در سال ۲۰۰۸ اتفاق افتاد، قصد دارد منابع را به ایالت‌های انجمن حزبی پس از آیووا سرریز کند که شور و شوق مردمی سندرز رقابت را در آن ها تشدید می‌کند. اکنون موقعیت خوبی است که کلینتون منابع ارزشمند خود را وقف هدف‌های کوچک تعدادی از فعالان کند به جای آنکه بر انتخابات عمومی تاکید کند.
7 - وادار کردن کلینتون به کارزار انتخاباتی طولانی مدت
اگر سندرز موفقیت اولیه‌ای کسب کند، مطبوعات و چپ‌ها مشتاق می‌شوند تا ببینند که او تا کجا پیش می‌رود. این به آن معنی است که ستاد انتخاباتی کلینتون باید به تخصیص منابع در خارج از نبرد انتخابات عمومی ادامه دهد. هر چه سندرز بیشتر دوام بیاورد، ترس حزب نیز که پیش‌تر گفته شد، بیشتر خواهد شد.
بدون شک کلینتون کسی است که مورد علاقه دموکرات‌ها برای پیروزی در انتخابات است و از حمایت مالی و وزن سیاسی برای آینده‌ای قابل پیش‌بینی برخوردار است. بنابراین، درست این است که بپرسیم: در نبرد برای کاندیدا شدن حزب دموکرات، سندرز ممکن است چه اثری بر وزیر خارجه سابق ایالات متحده داشته باشد؟ و اگر سندرز نتواند برنده این کارزار باشد، در مجموع می‌تواند چه اثری بر شانس کلینتون برای رسیدن به مقام ریاست‌جمهور بعدی آمریکا بگذارد؟موفقیت شگفتی‌آفرین سندرز بر اقبال کلینتون تاثیر گذاشته است. مثال‌های زیادی اخیرا در مورد کاندیداهای بداقبال در هر دو حزب وجود داشته‌اند که نتوانستند برنده نبرد انتخاباتی شوند اما کسانی بودند که تاثیرات بزرگی از خود به جا گذاشتند و از گردونه انتخابات موفق بیرون آمدند. از جمله این موارد می‌توان به ریک سانتوروم و نیوت گینگریچ در مقابل میت رامنی در سال ۲۰۱۲، پت بوکانان در مقابل جورج بوش پدر در سال ۱۹۹۲ و جس جکسون در مقابل مایکل دوکاکیس در سال ۱۹۸۸ اشاره کرد. برنی سندرز بر مبنای اینکه این مسائل چگونه تاکنون شکل گرفته باشند، پتانسیل این را دارد که به شیوه‌های زیادی اثر بدی بر کار کلینتون گذاشته و ناکامی‌های دیگر افرادی که ذکر شد را مجددا به یاد آورد. اتفاقی نبود که رامنی، بوش پدر و دوکاکیس کاخ سفید را از دست دادند.در اینجا هفت راهی را که سندرز با استفاده از آنها می‌تواند کلینتون را در انتخابات عمومی تضعیف کند، حتی اگر خود وی نتواند فاتح نامزدی حزب دموکرات شود، بررسی می‌کنیم.
1- کشیدن کلینتون به سمت چپ
کلینتون موقعیت‌های مختلفی در برابر معضلات اجتماعی اتخاذ کرده است که به وضوح واکنشی به خطر سندرز از سوی چپ است (و تا حدی کمتر از سوی فرماندار سابق مریلند مارتین اومالی که سعی کرده است از سمت لیبرال‌ها کلینتون را مورد حمله قرار دهد). در ماه‌های اخیر، پیغام لفظی و سیاسی کلینتون به نحوی تعبیر شده است که یک نامزد جمهوری‌خواه متبحر می‌تواند کلینتون را از میدان رقابت‌های سیاسی حیاتی در انتخابات عمومی خارج کند.
2- افشای بزرگ‌ترین ضعف
حتی برخی از سرسخت‌ترین حامیان کلینتون به شما می‌گویند که او برای بسیاری از رای‌دهندگان از نظر شخصی غیرقابل اعتماد و از نظر سیاسی محاسبه‌گر، فاقد نبوغ و پیامی صمیمانه به نظر می‌رسد. حتی برخی از بزرگ‌ترین مخالفان سندرز به شما خواهند گفت که این صفات برای او دقیقا برعکس است. سندرز در مصاحبه‌های تلویزیونی خود عملکرد خوبی داشته که بخشی از آن به دلیل دیدگاه پرشور، عقاید و روحیه او است. عدم درک کلینتون از صداقت شخصی و سیاسی ممکن است برای وی به قیمت نامزدی حزب تمام نشود اما در انتخابات عمومی که رای‌دهندگان در مورد شخصیت و قابل اعتماد بودن وی شک دارند به بهبود تصویر وی کمکی نخواهد کرد.
3- وادار کردن او به نفی کردن
وقتی پیشتازان در معرض خطر قرار گیرند، حرکت معمول آنان به زانو درآوردن حریف است و پیش از آنکه خیلی دیر شود، کلینتون ممکن است احساس کند که انتخابی جز اینکه به حمله کردن به سندرز ادامه دهد، ندارد. چنین حرکتی ممکن است موثر باشد اما خطر را نگه می‌دارد. نخست اینکه چون سندرز از سیاست منفی اجتناب کرده است، می‌تواند به‌طور بالقوه دچار استشهاد سیاسی شود. دوم، کلینتون می‌تواند با انجام این حملات مانند یک ریاکار به نظر برسد، زیرا او به‌طور معمول در مقابل ضربات منفی GOP عکس‌العملی نشان نمی‌دهد. سوم، حتی می‌تواند حملاتی قدرتمندتر از جمهوری‌خواهان صورت بگیرد و نگرانی کمتری در مورد افکار عمومی یا پشتیبانی رسانه‌ها وجود داشته باشد.
4- اجرای یک بازی با انتظار باخت
کلینتون با یک بازی با انتظارات دلهره‌آوری مواجه است. برد ساده در آیووا و نیوهمپشایر برای وی کافی نخواهد بود بلکه باید با اختلاف بسیار از سندرز جلو باشد تا مانع از این شود که مطبوعات این پیروزی را همانند یک شکست جلوه بدهند. از اکنون تا فوریه آرا کم و زیاد می‌شوند و آنچه موجب برد کلینتون می‌شود، تغییر می‌کند. اما حتی اگر کلینتون با اختلاف تاریخی ۶۶ درصد به ۳۳ درصد برنده ایالت آیووا شود، باز هم برخی روزنامه‌ها خواهند نوشت که «یک‌سوم دموکرات‌های آیووا کلینتون را رد کردند». بنابراین کلینتون باید وقت و پول زیادی روی این دو ایالت صرف کند (که سندرز در آنها قدرتمندتر است) و این کار او را در رای‌گیری ایالت‌های دیگر آسیب‌پذیر کرده و از نظر زمانی ساختار استراتژی انتخابات عمومی را به تعویق می‌اندازد.
5- شکست کلینتون در ایالت‌های نخست
اگر سندرز همچنان به روال کار خود و تاثیر بر کار کلینتون ادامه دهد و وی با مجادلات منحرف شود غیرممکن نیست که سندرز بتواند در یک یا دو ایالت نخست پیروز شود. این رویداد فورا حزب را به فکر کردن روی نفر دوم نامزدی می‌کشاند، به خصوص به این دلیل که خیلی دیر است که یک کاندیدای مناسب برای جمع‌آوری رای در ایالت‌های ثروتمند انتخاب شود. این کار برای کلینتون مانند یک نیروی عظیم نابودکننده در انتخابات عمومی است.
6 - سرمایه‌گذاری بر ایالت‌های انجمن حزبی
ستاد انتخاباتی کلینتون با به یاد آوردن وقایعی که در جریان رقابت با اوباما در سال ۲۰۰۸ اتفاق افتاد، قصد دارد منابع را به ایالت‌های انجمن حزبی پس از آیووا سرریز کند که شور و شوق مردمی سندرز رقابت را در آن ها تشدید می‌کند. اکنون موقعیت خوبی است که کلینتون منابع ارزشمند خود را وقف هدف‌های کوچک تعدادی از فعالان کند به جای آنکه بر انتخابات عمومی تاکید کند.
7 - وادار کردن کلینتون به کارزار انتخاباتی طولانی مدت
اگر سندرز موفقیت اولیه‌ای کسب کند، مطبوعات و چپ‌ها مشتاق می‌شوند تا ببینند که او تا کجا پیش می‌رود. این به آن معنی است که ستاد انتخاباتی کلینتون باید به تخصیص منابع در خارج از نبرد انتخابات عمومی ادامه دهد. هر چه سندرز بیشتر دوام بیاورد، ترس حزب نیز که پیش‌تر گفته شد، بیشتر خواهد شد.
ارسال نظر