معرفی هنرمندان جوان - ۳۰ آبان ۹۲

هنرمند: رضوان رسولی باورتان نمی‌شود که خودم هم باور نمی‌شد؛ یک چراغ نفتی می‌تواند این شکلی هم باشد. چیزی حدود شش متر و حتی بیشتر که فقط چهارمترش را در آن اتاق بیست و چهار متری آتلیه قدیمی خانه طراحی می‌توانستی ببینی. یعنی برای دیدن باقی اثر، باید دو نفر پایین آن می‌ایستادند و مثل رول، لوله‌اش می‌کردند تا تو می‌توانستی باقی‌اش را ببینی. یعنی حتی دیدنش هم داستان مفصلی داشت. این گوشه‌ای از خاطرات مواجهه با آثار «رضوان رسولی» در سال‌های ۸۶ یا ۸۷ است. رضوان از آن دست هنرمندانی است که در همان برخورد اول با آثارش به تو می‌گوید که این جا هرجایی نیست و نقاشی هم کار هرکسی نیست.

هنرمند: رضوان رسولی باورتان نمی‌شود که خودم هم باور نمی‌شد؛ یک چراغ نفتی می‌تواند این شکلی هم باشد. چیزی حدود شش متر و حتی بیشتر که فقط چهارمترش را در آن اتاق بیست و چهار متری آتلیه قدیمی خانه طراحی می‌توانستی ببینی.

یعنی برای دیدن باقی اثر، باید دو نفر پایین آن می‌ایستادند و مثل رول، لوله‌اش می‌کردند تا تو می‌توانستی باقی‌اش را ببینی. یعنی حتی دیدنش هم داستان مفصلی داشت. این گوشه‌ای از خاطرات مواجهه با آثار «رضوان رسولی» در سال‌های 86 یا 87 است. رضوان از آن دست هنرمندانی است که در همان برخورد اول با آثارش به تو می‌گوید که این جا هرجایی نیست و نقاشی هم کار هرکسی نیست. او از معدود هنرمندانی است که توان پیش‌روی در لایه‌های پنهان و تاریک موضوع خود را طی سال ها کار و ممارست داشته است. امروزه وقتی با بسیاری از هنرمندانی که آثارشان را وقت و بی وقت درگالری های مختلف ارائه می‌دهند، پیرامون اهمیت موضوع و چگونگی انتخاب و پیشروی با آن صحبت می‌کنیم، انگار که از موجودات مریخی و رنگ پوست آنها در فصل زمستان حرف زده باشید، با چنین واکنشی مواجه می‌شوید. غافل از اینکه پیش‌روی با «موضوع» برای کسانی که به دنبال بیان و طرح پرسش‌هایی عمیق در آثار خود هستند، اهمیتی انکار ناپذیر دارد. رضوان در سال 88 با موضوع خود یعنی «چراغ نفتی» نمایشگاه انفرادی اول خود را در گالری لاله برپا کرد. سپس نمایشگاه انفرادی دوم خود را در آبان ماه 91 در مجموعه «یک روز یک تجربه» در «خانه طراحی» ارائه کرد. بسیاری از آثار او در نمایشگاه سال گذشته به ورطه آبستره غلطیده بود؛ اما انتزاعی که از تجزیه موضوع به عناصر تشکیل‌دهنده آن یعنی نور و تاریکی به دست آمده بود. انتزاعی که تبار آن را باید در چراغ نفتی‌های مجموعه قبلی هنرمند جست. «رضوان رسولی» هم اکنون در میشیگان آمریکا زندگی می‌کند و با ارائه آثار عمیقِ خود توانسته است جایگاه ویژه‌ای در جغرافیای جدید خود کسب کند.