غریبه پرستی

مهدی قانونی- فکر نمی کنم وقتی آبی ها یا قرمز های پایتخت وارد مهرآباد می شوند کسی به استقبالشان آمده باشد یا اتوبوسشان را از فرودگاه اسکورت کنند یا حتی اتوبوس پای پروازشان برود و سوارشان کند. فکر نمی کنم وقتی که برانکو می خواهد از خانه خارج شود و به سر تمرینات برود، رستوران برود یا خرید کند پلیس ها خیابان را برایش ببندند. وقتی برای بازی های خانگی به هتل می رود فکر نمی کنم کسی پاشنه هتل را از جایش در بیاورد. اما اینجا جریان فرق می کند، اداره کل ورزش و جوانان استان هماهنگ می کند تا اتوبوس پای پرواز دنبال پرسپولیسی ها برود. دخترها و پسرهای جوان مقابل هتل محل استقرار قرمزهای پایتخت ساعت ها منتظر مانده اند. آقای برانکو شلوغی مقابل هتل را بهانه می گیرد تا خبرنگاران رسانه های گروهی را سرکار بگذارد آن هم هنگامی که میزبان ساعت کنفرانس را بر اساس ساعت پرواز آنها تنظیم می کند.

هواداران اصفهانی در حالی که دو تیم موفق ذوب آهن و سپاهان را در لیگ برتر در شهر خود دارند اما باز هم هوای سرخابی های پایتخت نشین را دارند و از ساعت ها زودتر با پرچم، بوق و کلاه می روند پای درهای استادیوم فولادشهر می نشینند تا بتوانند در شهرخودشان، پرسپولیس را تشویق کنند. با گل زدن تیم شهرشان ناراحت و با موقعیت های خطرناک و نیمه خطرناک آنها شادی می کنند و حتی به بازیکنان و تیم شهرشان توهین و بی احترامی می کنند. این ها نمونه کوچکی از غریبه پرستی هاست که البته خیلی های دیگر مردم عادی را در این مسیر همراهی می کنند. جدای نتیجه به دست آمده در دیدار ذوب آهن با پرسپولیس و سپاهان با تراکتورسازی در هفته چهاردهم لیگ برتر فوتبال ایران که اصفهانی های طرفدار دو تیم را خشنود و راضی کرد اینکه این تعداد اصفهانی در ورزشگاه فولادشهر برای تشویق پرسپولیس سر از پا نمی شناختند جای تعجب دارد.

البته نقش صدا و سیما و رسانه های گروهی در این همه تفاوت برای حضور تیم های سرخابی پایتخت در دیگر شهرهای ایران را نمی توان نادیده گرفت. زوم همیشگی دوربین های تلویزیونی در خصوص این دو تیم حتی اگر در انتهای جدول رده بندی قرار داشته باشند بدون شک به این حجم از توجه در بین مردم دامن زده است. نکته دیگر در مورد این هواداران آن است که وقتی که یکی از اهالی پایتخت از لفظ شهرستانی در قبال ایشان استفاده نماید، لب به اعتراض می گشایند و چهره در هم می کنند اما همین ها برای سرخ پوشان در لحظه ورودشان گل هدیه می برند. هر چند شاید بتوان رفتار عوام را با طرفداری توجیه کرد اما اینکه متولی ورزش و جوانان استان، اتوبوس را پای پرواز تیم ببرد نکته قابل توجهی است. نکته ای که حتی زمانی که سپاهان و یا ذوب آهن نایب قهرمان آسیا شدند یا قهرمان جام حذفی و لیگ برتر شدند، نه چنین توقعی را داشتند و نه چنین اتفاقی را به چشم دیده اند. این غریبه پرستی برای حضور یک روزه یک تیم در اصفهان، علامت های سؤالی را در متن مقابل دیدگان مخاطب قرار خواهد داد. نکته پایانی آن است که اگر دو تیم سپاهان و ذوب آهن در لیگ برتر فوتبال حضور نداشتند دیگر جایگاهی برای حضور این تیم ها در اصفهان وجود خارجی نداشت. کمی به متن بیاییم. لطفا.