کنگ، پرنده‌ قوی جثه یا دژی نفوذناپذیر
گذشتن از کوچه و پس کوچه‌های روستا، خرید یک محصول که تازه از زمین چیده شده یا شیری که در مقابل شما، مرد روستایی می‌دوشد ودر ظرف شما می‌ریزد، ساعتی گفت‌وگو با مردم محلی یا ایستادن روبه‌روی دشت سبز یکی از جاذبه‌های سفر و حتی گاه انگیزه سفر برای مردمانی است که شب و روزشان در میان دود و سروصدای ماشین‌ها و همهمه شهر سپری می‌شود. مردمانی که صبح زود با صدای بوق برمی‌خیزند و خواب‌ شبانه‌شان را صدای آژیر دزدگیرها به هم می‌زند.
برای این شماره گردشگری سری به روستای کنگ می‌زنیم. روستایی که در لغت معنایی دوگانه دارد. در فرهنگ لغت این نام هم به معنای پرنده‌ای قوی پنجه است که در مناطق کوهستانی زندگی می‌کند و هم به معنای دژی نفوذناپذیر و مستحکم که کسی را یارای ورود بدون اجازه به آن نیست. طبیعت و شیوه قرارگیری خانه‌های روستا اجازه نمی‌دهد یکی از معانی را به دیگری ترجیح دهیم. کنگ با آن شکل پلکانی و چسبیده به کوه هم آن پرنده قوی پنجه است و هم آن دژ نفوذناپذیر.
کنگ در ارتفاع ۱۸۰۰ متری سطح دریا و در ۲۸ کیلومتری غرب مشهد قرار گرفته است،‌ این روستا از توابع دهستان طرقبه محسوب می‌شود. دامنه‌های شمال شرقی ارتفاعات بینالود در کناره رودخانه کنگ میزبان این روستای زیبا است و از طریق یک جاده آسفالته در محور مشهد- طرقبه- نغندر به سایر مناطق مرتبط می‌شود. هوای این روستا به دلیل قرار گرفتن در ارتفاعات و وجود کوه‌های بلند و همچنین عدم وزش بادهای خشک معتدل است و میانگین دمای آن را به ۳ تا ۴ درجه سانتی‌گراد خنک‌تر از مشهد رسانده است.
خانه‌ها در کنگ به گونه‌ای و در سمتی ساخته شده‌اند که با توجه به اقلیم منطقه و زاویه تابش آفتاب،‌ بیشترین بهره‌گیری از انرژی را داشته باشند و به این ترتیب در این حوزه بتوانند، صرفه‌جویی لازم را انجام دهند.
اما آنچه کنگ را برای گردشگران جذاب کرده است،‌ نه نام زیبای آن و نه فاصله‌ای است که با پربازدیدکننده‌ترین شهر گردشگری ایران دارد،‌ کنگ کوه‌ها و ارتفاعات دل‌انگیز و جاذبه‌های طبیعی بی‌شماری دارد و برای گردشگران و کوهنوردان یک گزینه جذاب محسوب می‌شود.
کار و پیشه مردم روستا، باغداری، دامداری، کارگری و فرشبافی است.‌ به دلیل زمین شیب‌دار، کشاورزی در این روستا چندان پرطرفدار نیست و جای آن را باغداری گرفته است. کنگ هشت محله دارد که از جمله آنها حشیمون، میان ده(سادات)، محله بالا، شفیعان، ابولون، زیرده(میران)، سرکمر و قلعه نو هستند. در هرکدام از این محله‌ها یک ریش سفید و یک فرد رئیس ریش سفیدان به نام کدخدا وجود دارد که به مشکلات اهالی می‌پردازد و سعی می‌کند، مسائل آنها را مرتفع کند. این روستا همچنین زیستگاه پنج طایفه آبیلون، شفیعون، هشیمون، سیرون و سید است. نخستین گروه مهاجران به این روستا به گفته برخی، طایفه میرون‌ها بودند که از میرده سیستان به این منطقه کوچ کردند.
مردم روستای کنگ معتقدند اگر شمعی در زیر درختی که در کنار چشمه قرار گرفته روشن کنند، حاجت‌شان برآورده می‌شود. به باور مردم محلی این نقطه، محل دفن امامزاده‌ای است که آنها با توسل جستن به او در پی گرفتن حاجاتشان هستند. این محل جایی برای نذر و نذورات مردم نیز هست. مزار شیخ عبدالله دیگر محل زیارتی روستا است که محل دفن یکی از عرفای این منطقه است.
گروه مشهدی برای بازدید از این روستا در زمستان عازم منطقه شدند. آنها سه ماشین بودند که با طی کردن ۳۵ کیلومتر از شهر خود را به کنگ رساندند. در این فصل سال که شهر هم سفیدپوش شده، طبیعی است که جاده روستایی پر برف باشد و رودخانه‌ها پرآب و قندیل‌های یخی گوشه به گوشه شکل گرفته باشد. منظره‌ای که چشم هر طبیعت گردی را به خود می‌کشاند و سرمای هوا و بادی که از برف به صورت می‌خورد نیز صورت طبیعت‌گردان ما را گلگون می‌کند.
پهن کردن بساط صبحانه‌ای گرم در دل سرمای زمستان در یک منطقه آرام با انداختن زیرانداز اولین برنامه آنها پس از رسیدن به روستا بود. گشتی در ارتفاعات زدن و پس از آن گشت‌وگذاری در روستا و میان سنگفرش‌های سفید شده از برف دیگر برنامه‌هایی بود که آنها برای سفر یک روزه‌شان در نظر گرفته بودند. با گذشتن از پیچ‌وخم‌های کنگ بود که آنها در گفت‌وگو با مردم محلی از آداب و رسوم‌شان پرسیدند و توانستند، با خرید از مغازه نیز کمکی مختصر به اقتصاد بومی آنجا داشته باشند. آماده کردن سور و سات ناهار آن هم ساعتی از ظهر گذشته نشان از زمان بازگشت داشت. بار دیگر باید به شهر بازمی‌گشتند. شهر شلوغ و پردودی که آژیر دزدگیر ماشین‌ها بی‌اختیار شهروندان را به احتیاط بیشتر وامی‌دارد. لازم نیست برنامه‌ ویژه‌ای برای خود تدارک ببینید، کافی است روستایی در نزدیکی شهرتان انتخاب کنید و یک روز را با خانواده یا دوستان در آن بگذرانید. می‌توانید با مردم محلی صحبت کنید و افسانه‌ها و داستان‌هایشان را بشنوید. می‌توانید درباره محل سکونت‌ خودتان چیزهایی را بدانید که در هیچ کتابی نوشته نشده است؛‌ کافی است شال و کلاه کنید و عازم سفری کوتاه شوید.