امیدى به تحول در نظام آموزشى نیست

گروه گزارش- محسن رنانى استاد دانشگاه در نشست مهارت‌هاى گفت وگو برای توانمندسازى زنان با اشاره به مشکلات موجود در نظام آموزشى گفت دیگر نمى توان به دستیابى به یک نظام آموزشى وسیع امیدى داشت. آموزش و پرورش در سایه مشکلاتى که دارد آمادگى آغاز فعالیت هاى وسیع مورد نیاز توسعه را ندارد. همچنین آموزش و پرورش ٣٠٠ هزار نیروى مازاد دارد، درگیر پرداخت حقوق یک میلیون معلم و هزینه هاى آب و برق ١٠٠ هزار مدرسه است. این یعنى حداقل ١٠ تا ١٥ سال دیگر نمى توان از آموزش و پرورش امید تحول داشت. استاد اقتصاد دانشگاه اصفهان معتقد است : این موضوع به این معنا است که یک نسل دیگر را از دست خواهیم داد و اگر براى آماده شدن بستر توسعه به سه نسل آموزش نیاز باشد اولین نسل حداقل از ١٠ یا ١٥ سال آینده آغاز مى شود.اگر همان قدر که در سد و جاده سازى سرمایه گذارى کرده ایم در آموزش و پرورش سرمایه گذارى کنیم بى شک کشور در مسیر توسعه قرار خواهد گرفت. مساله اینجاست که سرمایه گذارى در آموزش و پرورش دیربازده است و مدیران به دنبال سرمایه گذاری هایی هستند که در نهایت ۲ تا ۳ سال آینده بازدهی داشته باشد. عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان گفت: تحقیقات نشان مى دهد سودآورى و بازده اقتصادى سرمایه گذارى در آموزش بالاترین بازده اقتصادى را در میان تمام سرمایه گذارى هاى دنیا دارد. منظور از آموزش، آموزش کودکان است. چراکه تحقیقات نشان داده است بازده سرمایه گذارى در آموزش دبستان و پیش دبستانى ٥ برابر سرمایه گذارى در دانشگاه است.

رنانی ادامه داد: در کودکان ٢ تا ١٢ سال سرمایه بزرگى وجود دارد به همین خاطر امروز جهان به سمت سرمایه گذارى در آموزش دبستان و پیش دبستانى براى دستیابی توسعه مى رود.٦٥ درصد منابع نفتى، ٧٠ درصد منابع آبى، ٣٠ درصد جنگل ها و بخش قابل توجهى از معادن کشور را تخلیه کردیم با این تفکر که به توسعه برسیم، سد و جاده مى سازیم. درحالى که این رشد است، نه توسعه. به گفته این اقتصاددان اصفهانی در تمام این سال ها علم را در آموزش و پرورش به کودکان دیکته کرده ایم. درست همچون فیزیکدانى که وقتى از دانشگاه وارد آزمایشگاه مى شود هیچ چیزى نمى داند، کودکان نیز بعد از بیرون آمدن از مدرسه ناتوان هستند. توسعه، سد و جاده نمى خواهد، توسعه انسان هاى توانمند مى خواهد. امروز که به تحول در نظام آموزشى امیدى نیست باید در گام بعد آموزش را از طریق مادران و در خانه ها و محله ها به کودکان منتقل کنیم. کودکى که امروز مى تواند در جمع شعر بخواند باید فردا بتواند در جمع از حقوق خود دفاع کند، بدون تپش قلب حرف بزند و در جامعه حضور فعال داشته باشد. رنانی درپایان گفت توسعه بدون کودکان توانمند ممکن نیست. کودکان توانمند بدون مادرانى که بتوانند این کودکان را آموزش دهند تربیت نخواهند شد. تمرین گفت و گو نخستین پله از شروع توسعه است. گفت و گو با اختلاط متفاوت است. گفت و گو زمانى رخ مى دهد که در پایان گفت و گو چیدمان ذهن تغییر کند. هر تحولى در جهان از گفت و گو آغاز مى شود و آموزش گفت و گو به بانوان و مادران راهکار مناسبی براى آغاز است.