کالسکه‌ای که خودرو شد
می‌باخ و دایملر برای رسیدن به هدف خود یک کالسکه خریدند، اما برای آن که این کار از دید سایرین پنهان بماند به همه گفتند این کالسکه هدیه‌ای برای همسر دایملر است. آنها نمونه‌ای از موتور نیم لیتری خود را روی این کالسکه نصب کردند که می‌توانست 1/ 1 اسب بخار قدرت تولید کند و به این ترتیب خودرو می‌توانست به سرعت بیش از 16 کیلومتر در ساعت برسد.

هر چند دایملر و می‌باخ گام‌های مهمی را در زمینه خودرو برداشتند و بخش عمده‌ای از تاریخ صنعت خودروسازی مدیون فعالیت‌های این دو نفر است، اما در نهایت با وجود آن که این دو اختراعات زیادی را در زمینه اتومبیل انجام دادند، کارل بنز را مخترع اصلی اتومبیل می‌دانند. در آن زمان افراد متعددی روی این ایده کار می‌کردند و تقریبا به‌صورت همزمان ایده‌های خود را مطرح کردند، اما بنز پیش از سایرین اختراع خود را ثبت کرد و اختراعش هم از سایرین کامل‌تر و کاربردی‌تر بود. دایملر و می‌باخ با دانشی که در زمینه تولید موتور‌های درونسوز به دست آورده بودند موتور‌های خود را روی وسایل مختلف حمل‌و‌نقل نصب کردند که شامل وسایل حمل‌و‌نقل دریایی، بالون و وسایل حمل‌و‌نقل زمینی می‌شد و به این ترتیب کار این دو گسترش پیدا کرد.

کسب و کار دایملر عالی بود و به این ترتیب تا حدودی از دنیای ساخت موتور خودرو دور شد. بیشتر موتور‌هایی که این دو تولید می‌کردند روی قایق‌ها و کشتی‌های کوچک نصب می‌شد، اما دایملر و می‌باخ نخستین خودروی خود را برای فروش در ۱۸۸۹ تولید کردند. البته به‌دلیل مشکلات پیش آمده و فشار کاری که روی این دو وجود داشت از تولید آن منصرف شدند و امتیاز تولید آن را به شرکتی در فرانسه واگذار کردند و خودرو در اکتبر همان سال در پاریس به نمایش در آمد. دایملر و می‌باخ در سال ۱۸۹۰ با هدف تمرکز بر تولید موتور شرکت (Daimler Motoren Gesellschaft DMG) تاسیس کردند اما در ادامه قصد داشتند بار دیگر تولید خودرو را شروع کنند. هدف اولیه آنها در این شرکت تولید موتور‌هایی بود که بتوان از آنها در بخش‌های مختلف حمل‌و‌نقل زمینی، دریایی و هوایی استفاده کرد و همین ایده بود که پس از مرگ او ستاره دایملر را تشکیل داد که سه سر آن اشاره به زمین، دریا و هوا دارد.