یارانه نقدی قابل حذف شدن نیست
علی دینی ترکمان عضو هیات علمی موسسه پژوهش‌های بازرگانی اقتصاد ایران در سال آینده با یکی از بزرگ‌ترین تحولات خود روبه‌رو خواهد شد. فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها، برنامه‌ای است که در سال 93 با رویکرد جدید دنبال می‌شود و اصلی‌ترین جریانی که بر زندگی مردم تاثیر خواهد گذاشت؛ افزایش قیمت حامل‌های انرژی است. یکی از دلایل اصلی دولت برای افزایش قیمت حامل‌های انرژی، پوشش کسری بودجه‌ای پیش آمده یارانه نقدی است.
درحالی‌که توسل به این راهکار؛ یعنی افزایش قیمت‌ها به جای تعدیل دریافت‌کنندگان یارانه، استفاده از سهل‌ترین راهکار است که البته پرهزینه‌ترین نیز محسوب می‌شود. راهکار کم‌هزینه‌تر از منظر دامن نزدن به رکود تورمی، غربال بخشی از‌گیرندگان یارانه‌ها است. اگر 20 میلیون نفر از گروه‌های درآمدی بالا که تقریبا سه دهک بالا را در بر می‌گیرند غربال شوند، یارانه نقدی پرداختی به میزانی بیش از 10 هزار میلیارد تومان کاهش پیدا می‌کند.
اگر سه دهک بالا غربال شوند، همین میزان یارانه نقدی ماهانه باید ادامه پیدا کند، اما اگر دولت به این سمت و سو نرود، بهتر است به محروم‌ترین‌گیرندگان یارانه نقدی که حدود ۱۰ میلیون نفر می‌شوند و در فهرست کمیته امداد و سازمان بهزیستی قرار دارند به میزان کنونی پرداخت کند و به مابقی ماهانه ۳۰ هزار تومان پرداخت شود. در این صورت، باز حدود ۱۰ هزار میلیارد تومان یارانه نقدی پرداختی کاهش پیدا می‌کند. درباره نوع یارانه پرداختی از سوی دولت نیز بحث‌های مختلفی وجود دارد. اینکه یارانه نقدی، کالایی، خدماتی و بهداشتی کدام بهتر است؛ باید بگویم که ترکیبی از همه این موارد. یارانه نقدی حکم درآمد ثانویه یا دریافت انتقالی را دارد که با درآمد اولیه ناشی از اشتغال‌گیرندگان یارانه، کل درآمد جاری ماهانه آنان را تشکیل می‌دهد. این درآمد اگر کاهش پیدا کند، خانوارهای آسیب‌پذیر در پوشش هزینه‌های جاری ماهانه شان دچار مشکل می‌شوند؛ بنابراین یارانه نقدی باید ادامه پیدا کند و در عین حال به روش‌هایی که
گفته شد،اصلاح شود.