« خانه ایرانی صادرات» تاسیس می شود

شرکت پیشگامان صنعت مبلمان پرشیا (فیپکو)،در سال ۸۷ با هدف مشارکت در اجرای طرح‌های توسعه صنعت مبلمان ایران در بازارهای داخلی و خارجی،بازاریابی و صدور مبلمان ایرانی و محصولات مرتبط،ایجاد مشارکت با سرمایه گذاران و خریداران بالقوه،سرمایه گذاری برای افزایش سهم خود در بازارهای بین‌المللی و توسعه و ماندگاری در بازارهای بین‌المللی ایجاد شد.به گفته حسین نوروزی مجری برگزاری نمایشگاه بین‌المللی مبلمان اداری و مدیرعامل شرکت پیشگامان صنعت مبلمان پرشیا (فیپکو)،این شرکت در حال حاضر با طراحی یک برنامه پنج ساله در تلاش است با ایجاد «خانه ایرانی صادرات» زمینه صادرات مبلمان داخلی و سایر اقلام دکوراسیون اعم از فرش،لوستر و وسایل روشنایی و ... را به خارج از مرزهای کشور فراهم کند. گفت و گوی دنیای اقتصاد با وی را بخوانید.

از دیدگاه شما برگزاری نمایشگاه‌های مبلمان اداری چه تاثیری در ارتقای این صنعت دارد؟

بدون شک برای ارتقای صنعت و فرآیند صادرات مبلمان در کشور به خصوص مبلمان اداری،باید بسترسازی‌های لازم صورت گیرد. یکی از بسترهایی که در تمام دنیا متعارف و متداول است، نمایشگاه‌های بین‌المللی است که برگزاری و شرکت درآنها از دو جنبه باارزش است؛ یکی اینکه تولیدکنندگان کالاهای ایرانی فرصتی به دست می‌آورند که محصولات و تولیدات خود را به مصرف کنندگان داخلی و خارجی و سایر تولیدکنندگان معرفی و عرضه کنند. دوم اینکه با فراهم شدن زمینه حضور تولیدکنندگان خارجی و عرضه محصولات آنها بحث رقابت یا بازنگری در مبانی تولید از سوی تولیدکنندگان داخلی مدنظر قرار خواهد گرفت.

در حال حاضر صنعت مبلمان اداری ایران در چه وضعیتی قرار دارد؟

صنعت مبلمان اداری،یکی از منحصربه‌فردترین صنایعی است که در مقایسه با سایر صنایع در زمان کوتاه تری موفق شده است خود را به سطح فناوری‌های روز دنیا برساند و از این نظر خودش را تجهیز کند. این اتفاق از حدود ۲۵ سال پیش در این صنعت افتاده است که به دنبال آن ماشین‌آلات روز دنیا وارد کارخانه‌ها شدند. بخش عمده این کارخانه‌ها نیز به کارخانه هایی با استانداردهای بین‌المللی تبدیل شدند. می‌توان گفت صنعت مبلمان اداری برای تامین نیاز بازار داخلی خودکفا شده، ولی برای بازار خارجی و صادرات به شدت ضعیف است.

چه راهکاری برای حل این مسئله پیشنهاد می‌کنید؟

راهکار اول حضور در نمایشگاه‌ها است. دوم اینکه لازم است الگوهای جهانی را در بسترسازی صادراتی مدنظر قرار دهیم. نه تنها در صنعت مبلمان بلکه در سایر صنایع نیز چنین است. اگر هر صنعتگری بخواهد به تنهایی درگیر تمام چالش‌های صادراتی شود، باید وقت و انرژی و سرمایه زیادی برای این کار بزرگ صرف کند.این درحالی است که اگر تمام این شرکت‌ها در قالب یک اتحادیه واحد ساماندهی شوند بسیاری از مشکلاتی که به تنهایی قادر به رفع آنها نیستند حل و فصل خواهد شد. شرکت فیپکو برای همین موضوع تاسیس شده و دو ماموریت اصلی دارد؛ یکی راه‌اندازی یا بهینه‌سازی نمایشگاه‌های صنعت مبلمان که فعلا بخشی‌ از آن در اختیار ما نیست و به عبارتی از پیکره‌ اتحادیه جدا شده است که درتلاشیم آنها را دوباره به اتحادیه بازگردانیم.

ماموریت دیگر فیپکو تجهیز یا آماده‌سازی طرح یا پروپوزال‌هایی برای صادرات کلی است؛ یعنی می خواهد کالاهای باارزش صادراتی‌ تولیدکنندگان یا صنعتگران را شناسایی کرده و آنها را در قالب یک مجموعه و یک برند ملی صادر کند؛فعالیتی که در سایر حوزه‌ها و در کشورهای دیگر نیز دیده می‌شود. با این کار نوعی برند ملی برای صنعت مبلمان کشور ساخته می شود که در دل آن، شرکت‌های دیگری حضور پیدا خواهند کرد. در واقع زبان مشترکی در کار صادرات پیدا می‌کنیم و یک خانه ایرانی برای صادرات مبلمان راه‌اندازی می شود.سپس درون این خانه فعالیت‌های دیگری در مورد دکوراسیون ایرانی ،فرش ایرانی، روشنایی یا لوستر آغاز می‌شود و هر چیزی که تولید ایرانی برای خانه و اداره ساخته وتدارک دیده، در این مجموعه صادراتی قابل عرضه خواهد بود.

موانع و چالش‌هایی که تولیدکنندگان مبلمان اداری با آنهادست‌و‌پنجه نرم می‌کنند، چیست؟

بخشی از این موانع در مقطع زمانی فعلی در مسیر تمام تولیدکنندگان قرار دارد و تنها مختص تولیدکنندگان مبلمان نیست. تولید و سرنوشت آن در ایران موضوعی مبهم است و تولیدکنندگان به روشنی نمی دانند درآینده پیش رو ممکن است چه مسائلی برای آنها ایجاد شود. از آنجا که اقتصاد ما تابع سیاست بوده و اقتصاد ما سیاسی است، بنابراین خیلی از پارامترها چه در بحث واردات چه در بحث صادرات، تابع سیاستگذاری‌های دولت است. سیاستگذاری‌هایی که مستقیما مربوط به صنعت نیست، سیاستگذاری‌های ژئوپلیتیک است یا سیاستگذاری‌های منطقه‌ای، بین‌المللی و .... . اینها می‌تواند هم بستر باشد، هم چالش و هم مانع.

تولیدکنندگان صنعت مبلمان و به‌خصوص مبلمان اداری هم از این مشکلات بی‌بهره نیستند.مشکلات دیگری هم هست که تعرفه‌های واردات و صادرات یکی از آنهاست که البته بخش هایی از آن به کمک اتحادیه و سایر انجمن‌ها یا نهادهای درگیر این صنعت تا حدودی حل و فصل شده ولی هنوز کاملا رفع نشده است. زمانی که تعرفه‌های واردات به‌خصوص تعرفه‌های مربوط به مواد اولیه را با نرخ‌های بالا در نظر می‌گیرند، قیمت تمام‌شده محصول هم افزایش می یابد. وقتی قیمت تمام‌شده محصول بالا برود، بخشی از توانمندی صادراتی را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد.

با توجه به موانعی که در بحث تولید وجود دارد، چه در تامین مواد اولیه و چه در بحث صادرات ، چه انتظاراتی از دولت یازدهم دارید؟

دولت باید یک بار برای همیشه تکلیفش را با صنعتگران و تولیدکنندگان روشن کند که آیا می‌خواهد تمام سیاستگذاری‌های حوزه صنعت را به تنهایی و از صفر تاصد خودش انجام دهد یا نه؟ آیا تمام قوانین را دولت باید تدوین کند؟ آیا وقتش نیست به اتحادیه‌ها و مجامع صنفی که از نزدیک با مشکلات و مسائل صنف خود آشنایی دارند و راهکارهای مقابله با آنها را می‌شناسند، فرصت حضور در تصمیم گیری و سیاستگذاری بدهند؟ در دوران مشروطه، مجلس اول ترکیبی از تجار، بازرگانان و ...بود؛ معلوم است که اینها آمدند برای صنف و صنعت خودشان تلاش کنند. اما درحال حاضر مجلس ما، مجلس صنعتی نیست؛ دولت نیز دولت صنعتی نیست. بخش عمده‌ای از آنچه می‌خواهند در این مجلس مصوب کنند، تحت‌تاثیر مسائل غیرصنعتی است که زمینه ساز چالش و مشکل است. فکر می‌کنم زمان آن فرا رسیده است که صنعتگران نیز در حیطه قانونگذاری و سیاستگذاری‌های کلان وارد شوند، یا حداقل در بخش مشاوره‌ها یا گروه‌های کاری به نظرات آنها به شکل موثر ترتیب اثر داده شود.امروز در دنیای آزاد، مدرن و پیشرفته دولت‌ها نقش حمایت‌کننده دارند. آنها مداخله گر مستقیم نیستند و متناسب با نیازها و خواسته‌های اصناف و اتحادیه‌ها تصمیم گیری و سیاستگذاری می‌کنند.

صنعت مبلمان اداری چه نقشی در اقتصاد مقاومتی دارد؟

کار اقتصاد به تنهایی تسهیل روابط و استفاده بهینه از منابع موجود کشور است. اینکه اقتصادی بخواهد مقاومتی باشد یا نه بحث دیگری است.در اینکه اقتصاد می‌خواهد توانمندی یک جامعه را با استفاده از منابع و سرمایه‌های موجود و مدیریت بالا ببرد، تردیدی نیست. صنعتی که بتواند فضای بهتری برای پاسخگویی به نیازهای داخلی ایجاد کند و در حد ممکن ارائه محصولات بی‌ارزش خارجی را محدود سازد، باید بتواند در صادرات هم دست داشته باشد. این صنعت است که می‌تواند نقش موثری در اقتصاد و از جمله اقتصاد مقاومتی داشته باشد.

برنامه فیپکو در سال 96 و باقیمانده سال 95 چیست؟

فیپکو یک برنامه ۵ ساله برای بسترسازی صادرات دارد. در تلاشیم در کشورهای هدف، تجار شریک و هم‌پیمان پیدا کنیم که تا به‌حال بخش‌هایی‌ از این جست و جو انجام شده و در حال طی مراحل مقدماتی راه اندازی Iranian House‌ یا همان خانه ایرانی برای توسعه صادرات محصولات ایرانی به خارج از کشور هستیم. در کوتاه‌مدت فیپکو تلاش می‌کند نمایشگاه‌های صنعت مبلمان کشور را سازماندهی کامل‌تری بکند و به عنوان مجری این نمایشگاه‌ها در کوتاه‌مدت خواهد بود، به‌خصوص نمایشگاه مبلمان منزل و اداری.