دیدگاه متفاوت سندرز در مورد خاورمیانه - ۱۹ فروردین ۹۵
هیلاری کلینتون سال ۲۰۱۶ همانند کلینتون سال ۲۰۰۸ خواهد بود، اما این بار هیلاری کلینتون به جای یک جوان موفق کاریزماتیک با پس‌زمینه‌های متفاوت، توسط پیرمرد نامرتب ۷۴ساله‌ای از ایالت شمال شرقی ورمونت تعقیب می‌شود. برنی سندرز که خود را سوسیالیست می‌داند، اکنون نابغه‌ای است که رویای هیلاری را برای تبدیل شدن به نخستین رئیس‌جمهوری زن آمریکا تهدید می‌کند. برنی در سال ۲۰۱۶ نماینده مردمی برای درمان بیماری‌های داخلی ایالات‌متحده است. او قول داده است نظام مالی را اصلاح کند و به قول خودش به تصاحب سیاستمداران توسط طبقه میلیاردرها پایان بخشد.
هیلاری کلینتون سال 2016 همانند کلینتون سال 2008 خواهد بود، اما این بار هیلاری کلینتون به جای یک جوان موفق کاریزماتیک با پس‌زمینه‌های متفاوت، توسط پیرمرد نامرتب 74ساله‌ای از ایالت شمال شرقی ورمونت تعقیب می‌شود. برنی سندرز که خود را سوسیالیست می‌داند، اکنون نابغه‌ای است که رویای هیلاری را برای تبدیل شدن به نخستین رئیس‌جمهوری زن آمریکا تهدید می‌کند.برنی در سال 2016 نماینده مردمی برای درمان بیماری‌های داخلی ایالات‌متحده است. او قول داده است نظام مالی را اصلاح کند و به قول خودش به تصاحب سیاستمداران توسط طبقه میلیاردرها پایان بخشد.
او تعهد کرده است که سیستم مالیاتی را اصلاح کند و به بیان خودش سازمان‌ها و ثروتمندان را مجبور کند که سهم منصفانه خود را بپردازند. او همچنین قول داده که به سطح نابرابری درآمد و به تعبیر خودش دهک اول که برابر با مجموع چهار دهک پایین کشور ثروت دارند، رسیدگی کند. او همچنین قول داده تا با تغییر وضعیت آب و هوایی، نظام عدالت کیفری و نبرد شکست خورده آمریکا در برابر مواد مخدر مقابله کند.تعداد جمعیتی که در سخنرانی‌های وی شرکت می‌کنند نشانی از این است که تا چه میزان سیاست‌های داخلی عمیقا در طبقه کارگر و متوسط طنین‌انداز می‌شود. چیزی که از سندرز نمی‌توان شنید، حرف زدن در مورد سیاست خارجی ایالات‌متحده آمریکا است. وقتی که از او در مورد نقش آینده آمریکا در خاورمیانه سوال شد، او به سادگی پاسخ داد: «من در مخالفت با جنگ عراق رای داده‌ام.»بنابراین برای درک اینکه چگونه برنی سندرز با ریاست‌جمهوری خود ایالات‌متحده را در آن سوی آب‌ها رهبری خواهد کرد، نیاز داریم تا نگاهی به آرای وی در سنا و عباراتی که در محافل عمومی بیان کرده است، بیندازیم.آرای سندرز در سنا خبر خوبی برای کسانی است که مخالف مداخله نظامی آمریکا در خاورمیانه هستند. او نه تنها در سال ۲۰۰۳ در مخالفت با جنگ عراق رای داد، بلکه در مخالفت با جنگ عراق و کویت در سال ۱۹۹۰ نیز رای داد. با وجود این سندرز به افزایش تعداد نظامیان در عراق در سال ۲۰۰۸ نیزرای داد. در سال ۲۰۰۷ سندرز به قطعنامه‌ای در مورد ایران رای داد که او را خارج از دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه قرار می‌داد (به نحوی حمایت از ایران بود). این لایحه تاکید می‌کرد که «هر گونه اقدام نظامی تهاجمی در برابر ایران باید به صراحت توسط کنگره تصویب شود. » در یکی از جلسات سنا سندرز گفت: «اعتبار آمریکا در سطح بین‌المللی به شدت آسیب دیده است و منابع حیاتی نظامی، دیپلماتیک و اطلاعاتی از جنگ در افغانستان منحرف شده‌اند. جنگی که من از آن حمایت کردم و کشوری که این دولت آن را به طور فزاینده نادیده گرفته است و اکنون، پس از خطاهای بسیار و از دست رفتن زندگی‌های فراوان و تخریب زیاد، دوباره درصدد به راه انداختن جنگ دیگری در خاورمیانه و این بار با ایران است.
من می‌ترسم که این دولت از خطای عظیم و قضاوت نادرست خود در حمله به عراق هیچ چیز یاد نگرفته باشد.» در مورد درگیری فلسطینیان و رژیم صهیونیستی موضع سندرز کمی پیچیده است. سندرز یک آمریکایی یهودی لیبرال است که از «توافق دو مرحله‌ای» حمایت می‌کند. در رویدادی در ماه گذشته سندرز به یک خبرنگار گفت که «فلسطینیان به کشوری که متعلق به خود آنها باشد می‌رسند و ایالات‌متحده باید آنچه می‌تواند انجام دهد تا مطمئن شود که این کشور اقتصادی قدرتمند دارد. رژیم صهیونیستی باید در امنیت زندگی کند و نباید مورد حمله قرار بگیرد.» در اینجا نخستین مساله پیش می‌آید و آن این است که جمله پایانی عبارت بالا در مورد پایان اشغال غیرقانونی کرانه باختری، شرق بیت‌المقدس و نوار غزه چیزی نمی‌گوید و تقریبا همانند تمام رهبران سیاسی در واشنگتن در حمایت از رژیم صهیونیستی اعلام شده است. واشنگتن پست به این نکته اشاره کرده است که هر بار از او در مورد این اختلافات سوال شده، پاسخ دقیقا یکسانی داده است. حتی در جریان بمباران ۵۱ روزه رژیم صهیونیستی و حمله به غزه با موافقت با این کار به سیاست واقعی ایالات‌متحده در حمایت از رژیم صهیونیستی بازگشت. سندرز در مصاحبه‌ای در ابتدای سال میلادی، در این باره می‌گوید: «اگر می‌خواهید به شما بگویم راه حلی جادویی برای مساله‌ای که ۵۰ سال ادامه داشته است، دارم؛ این طور نیست.» نداشتن راه‌حل به معنی تداوم وضعیتی است که تنها برای رژیم صهیونیستی خوب است. در حالی که راهکار ساده‌ای وجود دارد و آن قانون بین‌المللی است که شامل بازگشت به مرزهای ۱۹۶۷ و حق بازگشت پناهجویان فلسطینی به خانه‌های خود است.
بحث‌های جنجالی «تفنگ» و «مهاجرت»
سناتور سندرز خود را در موقعیت چپگراترین نامزد ریاست‌جمهوری قرار می‌دهد اما او با دو معضل مهم با لیبرال‌ها روبه‌رو است: مهاجرت و تفنگ.سندرز در یک گردهمایی با مقامات دولتی کشورهای لاتین، از اصلاحات اساسی و جامع درمورد قانون مهاجرت حمایت و اظهار کرد که از مسیری برای دستیابی مهاجران غیرقانونی به شهروندی کامل پشتیبانی کرده و علاوه بر آن تلاش می‌کند تا شرایط کار را برای مهاجران بهبود ببخشد.وی بیان کرد: «برای من قابل قبول نیست که اکثریت مردم آمریکا که میلیون‌ها نفر هستند بسیار سخت کار می‌کنند اما در سایه زندگی می‌کنند و این باید پایان یابد.» او در ادامه افزود: «من اهل ایالتی هستم که کنترل اسلحه در آن صفر است و نرخ جرم و جنایت بسیار کمی دارد.»سندرز از حمایت خود از لایحه مهاجرت سنا در سال ۲۰۱۳ سخن گفت که شامل معیاری برای قوانین جدید مهاجرت به منظور بهبود امنیت مناطق مرزی است. او همچنین اعلام کرده است که با ساختن یک حصار مرزی مخالف است.
مساله مهاجرت
سندرز در سخنرانی‌های خود بر معضل مهاجرت پافشاری کرده که در سخنرانی ماه‌مه خود آن را از قلم انداخته بود و موجب انتقاد مفسران لیبرال و حداقل یکی از وکلای حقوق مهاجران شد. یک هفته قبل از اظهارات سندرز در مورد مهاجرت، لوئیس‌گوتیرز در مصاحبه با لری کینگ اعلام کرده بود: «من نمی‌دانم آیا مهاجران را دوست دارد یا خیر، زیرا به نظر نمی‌رسد در مورد مهاجران حرفی بزند.» گوتیرز حامی کلینتون است، اما به لری کینگ گفت که از موضع فرماندار سابق مریلند، مارتین اومالی در قبال مهاجران نیز خشنود است. در طول بحران مرزی تابستان گذشته، کلینتون از رویکرد کلی دولت اوباما حمایت کرد و اظهار کرد: «کودکانی که به ایالات‌متحده می‌رسند، نباید تا وقتی که بتوان تشخیص داد والدین مسوولی در خانواده‌های آنان وجود دارد، باز گردانده شوند.» وی در ادامه گفت: «کشور نیاز به فرستادن پیغام صریحی در این مورد دارد: تنها به دلیل اینکه کودک خود را از مرز عبور می‌دهید، به معنی آن نیست که کودک شما می‌تواند در این کشور بماند.» با این وجود اومالی در برابر سخنان رهبر حزب، مخالفت کرد و اظهار کرد: «آمریکا کشوری نیست که کودکان را از خود براند و آنها را به مرگ قطعی برگرداند.» با احساس آسیب‌پذیری کلینتون در یک سال گذشته، سندرز انتقادی را وارد کرده است. وی گفت: «پیشنهاد برگرداندن کودکان بدون همراه آمریکای مرکزی به مرزها اشتباه بود.»
مساله تفنگ
سندرز در پاسخ به پرسشی پیرامون مساله تفنگ در سخنرانی‌های خود طفره رفته است؛ حتی زمانی که مساله تیراندازی به جمعی در یک کلیسا در چارلستون مطرح شد. در پاسخ به سوال یکی از حاضران، او پاسخ داد که نیازی به قوانین سخت‌تر برای تفنگ نمی‌بیند. سندرز در پاسخ به سوال گفت: «من اهل ایالتی هستم که کنترل تفنگ در آن صفر است و نرخ جرم و جنایت بسیار کمی دارد.» وی افزود: «حتی اگر این چنین باشد، ورمانتی‌ها آگاه‌تر از این هستند که تفنگ را در دست افرادی بگذارند که نباید به آن تفنگ‌ها دسترسی داشته باشند. سلاح‌هایی وجود دارند که برای شکار طراحی نشده‌اند، بلکه برای کشتن و سریع کشتن افراد ساخته شده‌اند؛ بنابراین اینها معضلاتی است که باید آنها را بررسی کرد.»سندرز نخستین بار در سال 1990، پس از شکست دادن پیتر اسمیت جمهوری‌خواه که از ممنوعیت سلاح‌های مربوط به حمله حمایت کرده بود، به کنگره راه یافت. وقتی سندرز به این مجلس راه یافت با بردی بیل در مورد مقاله‌ای که در آن زمان نوشته بود، مخالفت کرد، اما توضیح سندرز که در یک دوران 25 ساله جایگاهش را نزد تمام اهالی ورمانت حفظ کرد، این بوده که تفنگ برای زندگی روستایی لازم و ضروری است. پس از آن در پی پرسش یک خبرنگار در مورد اینکه چگونه می‌توان این مشکلات را حل وفصل کرد، سندرز از دادن جواب مشخصی طفره رفت و گفت: «من فکر می‌کنم روستاییان آمریکا باید درک کنند که شهرنشینان آمریکایی از چه چیزی هراس دارند. شهرنشینان آمریکایی نیز باید فرهنگ روستاییان آمریکایی را درک کنند.» وی با تاکید در مورد آنچه وی به‌عنوان رئیس‌جمهور انجام خواهد داد فقط اظهار کرد: «من در مورد تفنگ‌ها صحبت خواهم کرد، اما اکنون زمان آن نیست.»
او تعهد کرده است که سیستم مالیاتی را اصلاح کند و به بیان خودش سازمان‌ها و ثروتمندان را مجبور کند که سهم منصفانه خود را بپردازند. او همچنین قول داده که به سطح نابرابری درآمد و به تعبیر خودش دهک اول که برابر با مجموع چهار دهک پایین کشور ثروت دارند، رسیدگی کند. او همچنین قول داده تا با تغییر وضعیت آب و هوایی، نظام عدالت کیفری و نبرد شکست خورده آمریکا در برابر مواد مخدر مقابله کند.تعداد جمعیتی که در سخنرانی‌های وی شرکت می‌کنند نشانی از این است که تا چه میزان سیاست‌های داخلی عمیقا در طبقه کارگر و متوسط طنین‌انداز می‌شود. چیزی که از سندرز نمی‌توان شنید، حرف زدن در مورد سیاست خارجی ایالات‌متحده آمریکا است. وقتی که از او در مورد نقش آینده آمریکا در خاورمیانه سوال شد، او به سادگی پاسخ داد: «من در مخالفت با جنگ عراق رای داده‌ام.»بنابراین برای درک اینکه چگونه برنی سندرز با ریاست‌جمهوری خود ایالات‌متحده را در آن سوی آب‌ها رهبری خواهد کرد، نیاز داریم تا نگاهی به آرای وی در سنا و عباراتی که در محافل عمومی بیان کرده است، بیندازیم.آرای سندرز در سنا خبر خوبی برای کسانی است که مخالف مداخله نظامی آمریکا در خاورمیانه هستند. او نه تنها در سال ۲۰۰۳ در مخالفت با جنگ عراق رای داد، بلکه در مخالفت با جنگ عراق و کویت در سال ۱۹۹۰ نیز رای داد. با وجود این سندرز به افزایش تعداد نظامیان در عراق در سال ۲۰۰۸ نیزرای داد. در سال ۲۰۰۷ سندرز به قطعنامه‌ای در مورد ایران رای داد که او را خارج از دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه قرار می‌داد (به نحوی حمایت از ایران بود). این لایحه تاکید می‌کرد که «هر گونه اقدام نظامی تهاجمی در برابر ایران باید به صراحت توسط کنگره تصویب شود. » در یکی از جلسات سنا سندرز گفت: «اعتبار آمریکا در سطح بین‌المللی به شدت آسیب دیده است و منابع حیاتی نظامی، دیپلماتیک و اطلاعاتی از جنگ در افغانستان منحرف شده‌اند. جنگی که من از آن حمایت کردم و کشوری که این دولت آن را به طور فزاینده نادیده گرفته است و اکنون، پس از خطاهای بسیار و از دست رفتن زندگی‌های فراوان و تخریب زیاد، دوباره درصدد به راه انداختن جنگ دیگری در خاورمیانه و این بار با ایران است.
من می‌ترسم که این دولت از خطای عظیم و قضاوت نادرست خود در حمله به عراق هیچ چیز یاد نگرفته باشد.» در مورد درگیری فلسطینیان و رژیم صهیونیستی موضع سندرز کمی پیچیده است. سندرز یک آمریکایی یهودی لیبرال است که از «توافق دو مرحله‌ای» حمایت می‌کند. در رویدادی در ماه گذشته سندرز به یک خبرنگار گفت که «فلسطینیان به کشوری که متعلق به خود آنها باشد می‌رسند و ایالات‌متحده باید آنچه می‌تواند انجام دهد تا مطمئن شود که این کشور اقتصادی قدرتمند دارد. رژیم صهیونیستی باید در امنیت زندگی کند و نباید مورد حمله قرار بگیرد.» در اینجا نخستین مساله پیش می‌آید و آن این است که جمله پایانی عبارت بالا در مورد پایان اشغال غیرقانونی کرانه باختری، شرق بیت‌المقدس و نوار غزه چیزی نمی‌گوید و تقریبا همانند تمام رهبران سیاسی در واشنگتن در حمایت از رژیم صهیونیستی اعلام شده است. واشنگتن پست به این نکته اشاره کرده است که هر بار از او در مورد این اختلافات سوال شده، پاسخ دقیقا یکسانی داده است. حتی در جریان بمباران ۵۱ روزه رژیم صهیونیستی و حمله به غزه با موافقت با این کار به سیاست واقعی ایالات‌متحده در حمایت از رژیم صهیونیستی بازگشت. سندرز در مصاحبه‌ای در ابتدای سال میلادی، در این باره می‌گوید: «اگر می‌خواهید به شما بگویم راه حلی جادویی برای مساله‌ای که ۵۰ سال ادامه داشته است، دارم؛ این طور نیست.» نداشتن راه‌حل به معنی تداوم وضعیتی است که تنها برای رژیم صهیونیستی خوب است. در حالی که راهکار ساده‌ای وجود دارد و آن قانون بین‌المللی است که شامل بازگشت به مرزهای ۱۹۶۷ و حق بازگشت پناهجویان فلسطینی به خانه‌های خود است.
بحث‌های جنجالی «تفنگ» و «مهاجرت»
سناتور سندرز خود را در موقعیت چپگراترین نامزد ریاست‌جمهوری قرار می‌دهد اما او با دو معضل مهم با لیبرال‌ها روبه‌رو است: مهاجرت و تفنگ.سندرز در یک گردهمایی با مقامات دولتی کشورهای لاتین، از اصلاحات اساسی و جامع درمورد قانون مهاجرت حمایت و اظهار کرد که از مسیری برای دستیابی مهاجران غیرقانونی به شهروندی کامل پشتیبانی کرده و علاوه بر آن تلاش می‌کند تا شرایط کار را برای مهاجران بهبود ببخشد.وی بیان کرد: «برای من قابل قبول نیست که اکثریت مردم آمریکا که میلیون‌ها نفر هستند بسیار سخت کار می‌کنند اما در سایه زندگی می‌کنند و این باید پایان یابد.» او در ادامه افزود: «من اهل ایالتی هستم که کنترل اسلحه در آن صفر است و نرخ جرم و جنایت بسیار کمی دارد.»سندرز از حمایت خود از لایحه مهاجرت سنا در سال ۲۰۱۳ سخن گفت که شامل معیاری برای قوانین جدید مهاجرت به منظور بهبود امنیت مناطق مرزی است. او همچنین اعلام کرده است که با ساختن یک حصار مرزی مخالف است.
مساله مهاجرت
سندرز در سخنرانی‌های خود بر معضل مهاجرت پافشاری کرده که در سخنرانی ماه‌مه خود آن را از قلم انداخته بود و موجب انتقاد مفسران لیبرال و حداقل یکی از وکلای حقوق مهاجران شد. یک هفته قبل از اظهارات سندرز در مورد مهاجرت، لوئیس‌گوتیرز در مصاحبه با لری کینگ اعلام کرده بود: «من نمی‌دانم آیا مهاجران را دوست دارد یا خیر، زیرا به نظر نمی‌رسد در مورد مهاجران حرفی بزند.» گوتیرز حامی کلینتون است، اما به لری کینگ گفت که از موضع فرماندار سابق مریلند، مارتین اومالی در قبال مهاجران نیز خشنود است. در طول بحران مرزی تابستان گذشته، کلینتون از رویکرد کلی دولت اوباما حمایت کرد و اظهار کرد: «کودکانی که به ایالات‌متحده می‌رسند، نباید تا وقتی که بتوان تشخیص داد والدین مسوولی در خانواده‌های آنان وجود دارد، باز گردانده شوند.» وی در ادامه گفت: «کشور نیاز به فرستادن پیغام صریحی در این مورد دارد: تنها به دلیل اینکه کودک خود را از مرز عبور می‌دهید، به معنی آن نیست که کودک شما می‌تواند در این کشور بماند.» با این وجود اومالی در برابر سخنان رهبر حزب، مخالفت کرد و اظهار کرد: «آمریکا کشوری نیست که کودکان را از خود براند و آنها را به مرگ قطعی برگرداند.» با احساس آسیب‌پذیری کلینتون در یک سال گذشته، سندرز انتقادی را وارد کرده است. وی گفت: «پیشنهاد برگرداندن کودکان بدون همراه آمریکای مرکزی به مرزها اشتباه بود.»
مساله تفنگ
سندرز در پاسخ به پرسشی پیرامون مساله تفنگ در سخنرانی‌های خود طفره رفته است؛ حتی زمانی که مساله تیراندازی به جمعی در یک کلیسا در چارلستون مطرح شد. در پاسخ به سوال یکی از حاضران، او پاسخ داد که نیازی به قوانین سخت‌تر برای تفنگ نمی‌بیند. سندرز در پاسخ به سوال گفت: «من اهل ایالتی هستم که کنترل تفنگ در آن صفر است و نرخ جرم و جنایت بسیار کمی دارد.» وی افزود: «حتی اگر این چنین باشد، ورمانتی‌ها آگاه‌تر از این هستند که تفنگ را در دست افرادی بگذارند که نباید به آن تفنگ‌ها دسترسی داشته باشند. سلاح‌هایی وجود دارند که برای شکار طراحی نشده‌اند، بلکه برای کشتن و سریع کشتن افراد ساخته شده‌اند؛ بنابراین اینها معضلاتی است که باید آنها را بررسی کرد.»سندرز نخستین بار در سال 1990، پس از شکست دادن پیتر اسمیت جمهوری‌خواه که از ممنوعیت سلاح‌های مربوط به حمله حمایت کرده بود، به کنگره راه یافت. وقتی سندرز به این مجلس راه یافت با بردی بیل در مورد مقاله‌ای که در آن زمان نوشته بود، مخالفت کرد، اما توضیح سندرز که در یک دوران 25 ساله جایگاهش را نزد تمام اهالی ورمانت حفظ کرد، این بوده که تفنگ برای زندگی روستایی لازم و ضروری است. پس از آن در پی پرسش یک خبرنگار در مورد اینکه چگونه می‌توان این مشکلات را حل وفصل کرد، سندرز از دادن جواب مشخصی طفره رفت و گفت: «من فکر می‌کنم روستاییان آمریکا باید درک کنند که شهرنشینان آمریکایی از چه چیزی هراس دارند. شهرنشینان آمریکایی نیز باید فرهنگ روستاییان آمریکایی را درک کنند.» وی با تاکید در مورد آنچه وی به‌عنوان رئیس‌جمهور انجام خواهد داد فقط اظهار کرد: «من در مورد تفنگ‌ها صحبت خواهم کرد، اما اکنون زمان آن نیست.»
ارسال نظر