غول‌های سبز
گروه ترجمه: غرش موتور هارلی‌دیویدسون بسیار مشخص و خاص است. اما چه می‌شد اگر قدرت و زیبایی این برند با موتوری بی‌صدا که بنزین نمی‌بلعید ترکیب می‌شد؟ این سوالی است که اوایل امسال شرکت هارلی هنگام رونمایی از پروژه «لایو وایر»، اولین نمونه از موتورسیکلت‌های برقی، مطرح کرد. هارلی-دیویدسون در جنگ موتورسیکلت‌های الکترونیکی تنها نیست، بسیاری از شرکت‌های دیگر نیز به‌دنبال تبدیل شدن به تسلای موتورسیکلت‌سازی هستند(تسلا شرکت پیشتاز در زمینه تولید خودروهای برقی است) و این مساله فقط به دلیل حفاظت از محیط‌زیست نیست.سال گذشته برندهای اصلی موتورسیکلت‌سازی ازجمله بی‌ام‌و، هارلی-دیویدسون، هوندا، کاوازاکی، کی‌تی‌ام، پیاجیو، سوزوکی، تیریامف و یاماها در سراسر آمریکا 561 هزار موتورسیکلت فروختند که نسبت به 557 هزار دستگاه در 2012 افزایش یافته اما نسبت به فروش 2/1 میلیون دستگاه در سال 2006، 53 درصد کاهش داشته است. براساس اعلام شورای صنعت موتورسیکلت‌سازی، در سال جاری فروش موتورسیکلت نسبتا بدون تغییر خواهد بود. گرچه هیچ‌کس تصور نمی‌کند موتورسیکلت‌های برقی بتوانند این صنعت را نجات دهند، اما عامل کلیدی در جذب نسل بعدی طرفداران موتورسیکلت خواهند بود. مارک هوی، مدیرعامل شرکت سایکل ورلد می‌گوید: «همه به‌دنبال جذب این موتورسواران جدید هستند و جوانان می‌دانند که این موتورهای برقی واقعا سریع هستند. درحقیقت، با عملکردی که این روزها موتورسیکلت‌ها دارند، همه کسانی که موتورسواری می‌کنند تحت تاثیر قرار خواهند گرفت.»موتورسیکلت‌های برقی از سال 2010 بازار مناسبی داشته‌اند. شرکت‌هایی همچون زیرو، برامو، انرجیکا و میژن موتورهای برقی با محدوده سرعت بالای 50 مایل عرضه کرده‌اند که مانند موتورسیکلت‌های سنتی به نظر می‌رسند اما گازهای آلاینده منتشر نمی‌کنند و بدون دنده هستند. این شرکت‌ها براین باورند که موتورهای بی‌صدا و سبک برای تردد در شهرها و همچنین جاده‌ها مناسب خواهند بود و این مساله موتور سواران جدید، به‌ویژه زنان را جذب خواهد کرد. البته در این زمینه هنوز جای پیشرفت وجود دارد: بر اساس آمار این صنعت، با وجودی که تعداد زنان موتور سوار از سال 2003 تاکنون رشد دو رقمی داشته است، اما زنان تنها 25 درصد از جمعیت موتورسواران را تشکیل می‌دهند. تلاش‌های اولیه‌ای در ساخت موتورهای برقی (به‌ویژه از طرف برندهای گمنام چینی) صورت گرفته که بیشتر شبیه به مجلل کردن مدل وسپا بوده است تا تولید هوندای پیشرفته. اما طی سال گذشته، موتورسیکلت‌های برقی به‌طور چشمگیری قدرتمندتر، نرم‌تر و بادوام‌تر شده‌اند. برای مثال شرکت زیرو، تکنولوژی تعلیق و انتقال قدرت مدل اس‌آر را بهبود بخشیده است. سرعت این مدل 17 هزار دلاری در 3/3 ثانیه به 60 مایل در ساعت می‌رسد و می‌تواند 130 مایل را طی کند.هفت ساعت طول می‌کشد تا باتری‌های این موتور با برق 110 ولت شارژ شود. مدل اینتریا‌پلاس برامو که 11 هزار دلار قیمت آن است، 60 مایل بر ساعت سرعت دارد. مدل میژن آر با قدرت موتور 160 اسب‌بخار، سرعتی بیش از 150 مایل بر ساعت دارد. همچنین یک شرکت جدید ایتالیایی به نام انرجیکا اوایل امسال موتور اگو با قدرت موتور 134 اسب‌بخار را به قیمت 68 هزار دلار عرضه کرد. این موتورسیکلت تنها در 3 ساعت به‌طور کامل شارژ می‌شود. «اسکات هاردن»، معاون بازاریابی جهانی شرکت زیرو می‌گوید: «موتورسیکلت‌های برقی بدون هیچ‌گونه حادثه‌ای، همه آنچه را که به خاطرش موتورسواری می‌کنم به من می‌دهد. من به خاطر هیجان، سرعت، احساس کنترل و احساس آزادی موتورسواری می‌کنم. موتور استریت فایتر زیرو همه اینها را به من می‌دهد. آنچه که به من نمی‌دهد صدای بلند، ارتعاش، گرما، گازهای آلاینده و ریختن لکه‌های روغن در پارکینگ است.»اما این مدل لایو وایر هارلی بود که زمانی که در تابستان امسال معرفی شد، جنگ موتورهای برقی را تشدید کرد. این موتورسیکلت با قدرت موتور 74 اسب‌بخار که با یک بار شارژ 53 مایل را طی می‌کند و هر بار شارژ آن کمتر از چهار ساعت طول می‌کشد، عملا به فروش گذاشته نمی‌شود-شرکت هارلی ادعا می‌کند موتور «لایو وایر» را برای آزمودن واکنش مصرف‌کنندگان به کار می‌گیرد- اما تحولی چشمگیر در صنعت موتورسیکلت‌سازی به شمار می‌رود چون میراثی از یک برند آمریکایی پرطرفدار است (سال گذشته بیش از 31 درصد از فروش موتورسیکلت در سراسر آمریکا را به خود اختصاص داد).اما دلایل زیادی وجود دارد مبنی براین که موتورهای برقی همچنان به‌عنوان بازاری نوظهور باقی خواهند ماند نه منجی صنعت موتورسیکلت‌سازی. مهم‌ترین این دلایل عبارتند از: مردم دقیقا به این دلیل موتورسیکلت می‌خرند چون پرسروصدا، کثیف، سنگین و سریع است. در حقیقت، شرکت هارلی برای لایو وایر صدای خاصی را طراحی کرده است تا رضایت وفاداران به این برند را جلب کند.(آدام کالن، مالک شرکت موتورسیکلت‌های جین، می‌گوید:«صدا قابل مذاکره نیست.») علاوه براین، موتورهای بنزینی هم از نظر سوخت بهره‌ور هستند. موتور «دوکاتی مانستر« 696 به ازای هر گالن حدود 40 مایل حرکت می‌کند، اما هزینه اضافه پرداخت مربوط به باتری‌های لیتیومی که برق موتورهای برقی را تامین می‌کنند، برای بسیاری از موتورسوران بسیار گران است. تکنولوژی باتری به تنهایی موجب می‌شود قیمت موتورهای برقی نسبت به موتورهای معمولی هزاران دلار بیشتر شود. «هویر» از سایکل ورلد می‌گوید: «در حال حاضر همه تولیدکنندگان بر موتورهای کم‌هزینه تمرکز کرده‌اند. تولیدکنندگان موتورهای برقی نیز باید همین کار را انجام دهند، اکنون مساله این است که چه کسی زودتر این کار را خواهد کرد.»