دستمزدها با کیفیت بازیکنان همخوانی ندارد
رسول کربکندی سرمربی و کارشناس فوتبال در بسیاری از کشورهای دنیا پول‌هایی چندین برابر آنچه ما در لیگ خودمان به بازیکنان می‌دهیم، هزینه می‌شود. آنجا اما تناسبی بین این پول و کیفیت بازی‌ها و نمایش فنی بازیکنان دیده می‌شود.
در افزایش دستمزدهای بازیکنان فوتبال ایران چند باشگاه و مدیرانشان سهم بسزایی داشته‌اند. در همین سال‌های اخیر یک بار باشگاه سپاهان افزایش ناگهانی دستمزدها از حوالی 400 میلیون به 700 میلیون را موجب شد و پرسپولیس هم برای اولین بار پرداخت‌های میلیونی به بازیکنان متوسط را وارد فضای فوتبال ایران کرد. این پرداخت‌ها نه تنها با کیفیت و نمایش بازیکنان همخوانی ندارد؛ بلکه به یک ترمز و استوپ برابر پیشرفت فوتبال ما تبدیل شده است. بگذارید با مثالی به خوبی نشان دهم که در این سال‌ها که دستمزدهای سرسام‌آور در فوتبال ایران رواج پیدا کرده، سطح فوتبال ما تا چه اندازه پایین آمده است. در یکی دو سال گذشته دیدیم که تیم ملی در آستانه رفتن به جام جهانی، با مشکلات فنی فراوانی رو به رو بود. در این شرایط کی روش مجبور به شناسایی بازیکنان با اصلیت ایرانی در فوتبال اروپا شد و با بهره‌گیری از آنها توانست سطح تیم ملی را تا حد قابل‌قبولی بالا ببرد. حضور همین بازیکنان که هیچ ارتباطی با لیگ برتر ندارند، دلیل اصلی موفقیت تیم ملی شد. کاری که از ستاره‌های میلیاردی لیگ ایران ساخته نبود. از طرف دیگر در لیگ امسال دیدیم که خرج کردن و موفقیت در چارچوب فوتبال سودازده ایران هم نسبت مستقیمی با هم ندارند. پرسپولیس با هزینه‌های هنگفت قافیه را به فولاد با بازیکنان ارزان‌قیمتش باخت و نفت تهران هم با مدیریت درست هزینه‌ها بالاتر از سپاهان و استقلال پرخرج قرار گرفت. اگر هزینه‌های هنگفت تضمین برای موفقیت بود می‌شد توجیهی برای رقابت باشگاه‌ها در تابستان‌های هر سال برای خرید ستاره‌ها یافت؛ اما حالا می‌بینیم این بازیکنان گرانقیمت حتی در لیگ داخلی هم کارآیی متناسب با دستمزد خود را ندارند.