سرگذشت تئاتر ایرانی در یک مجله خارجی
نسخه‌ای از یک مجله تخصصی تئاتر مربوط به ژانویه ۱۹۰۵ میلادی چاپ پاریس پیدا شده که در آن به تئاتر ایرانی به تفصیل پرداخته شده و منبع خوبی برای محققان تئاتر و نمایش است. عباس بهارلو (غلام حیدری) از مورخان سینما و تئاتر در یادداشتی نوشته است: «در این مجله به مباحثی همچون زیبایی‌شناسی تئاتر ایرانی، پهلوان کچل، پیشینه نمایش کمدی و مضحکه و معرفی کارگردان‌ها و بازیگران تعزیه در دوره قاجار پرداخته شده است.
عکس‌ها و گراورهای این مجله در نوع خود بی‌نظیر است. براساس یکی از مطالب این مجله قدمت تئاتر ایرانی به قرن شانزدهم می‌رسد و قدیمی‌تر از تئاترهای ترکی و عربی است که اولی در قرن هجدهم آغاز شد و دومی در زمان قاجارها در آغاز راه خود بود.
عکس‌ها و گراورهای این مجله در نوع خود بی‌نظیر است. براساس یکی از مطالب این مجله قدمت تئاتر ایرانی به قرن شانزدهم می‌رسد و قدیمی‌تر از تئاترهای ترکی و عربی است که اولی در قرن هجدهم آغاز شد و دومی در زمان قاجارها در آغاز راه خود بود.
نسخه‌ای از یک مجله تخصصی تئاتر مربوط به ژانویه 1905 میلادی چاپ پاریس پیدا شده که در آن به تئاتر ایرانی به تفصیل پرداخته شده و منبع خوبی برای محققان تئاتر و نمایش است. عباس بهارلو (غلام حیدری) از مورخان سینما و تئاتر در یادداشتی نوشته است: «در این مجله به مباحثی همچون زیبایی‌شناسی تئاتر ایرانی، پهلوان کچل، پیشینه نمایش کمدی و مضحکه و معرفی کارگردان‌ها و بازیگران تعزیه در دوره قاجار پرداخته شده است.
عکس‌ها و گراورهای این مجله در نوع خود بی‌نظیر است. براساس یکی از مطالب این مجله قدمت تئاتر ایرانی به قرن شانزدهم می‌رسد و قدیمی‌تر از تئاترهای ترکی و عربی است که اولی در قرن هجدهم آغاز شد و دومی در زمان قاجارها در آغاز راه خود بود.
در این مجله در توضیح درام ایرانی یا تعزیه گفته شده است که ریشه در حماسه خونین کربلا و مصیبت‌های اهل بیت (ع) در روز عاشورا (دهم محرم سال 61 ق) دارد و در دوره صفویه رواج فراوان یافت.همچنین با دقت و ذکر جزئیات کامل صحنه و محل قرار گرفتن و نشستن تماشاگران تعزیه تشریح شده و از تعزیه «عروسی قاسم» نام برده و بخش‌هایی از آن نقل شده است.عکس‌ها و تابلوهایی از نمایش تعزیه در شوش، یکی از تکایای درباری، دسته‌های روضه‌خوان، کارگردان‌ها، نویسندگان و بازیگران تعزیه این صفحه‌ها را مزین کرده است.
عکس‌ها و گراورهای این مجله در نوع خود بی‌نظیر است. براساس یکی از مطالب این مجله قدمت تئاتر ایرانی به قرن شانزدهم می‌رسد و قدیمی‌تر از تئاترهای ترکی و عربی است که اولی در قرن هجدهم آغاز شد و دومی در زمان قاجارها در آغاز راه خود بود.
در این مجله در توضیح درام ایرانی یا تعزیه گفته شده است که ریشه در حماسه خونین کربلا و مصیبت‌های اهل بیت (ع) در روز عاشورا (دهم محرم سال 61 ق) دارد و در دوره صفویه رواج فراوان یافت.همچنین با دقت و ذکر جزئیات کامل صحنه و محل قرار گرفتن و نشستن تماشاگران تعزیه تشریح شده و از تعزیه «عروسی قاسم» نام برده و بخش‌هایی از آن نقل شده است.عکس‌ها و تابلوهایی از نمایش تعزیه در شوش، یکی از تکایای درباری، دسته‌های روضه‌خوان، کارگردان‌ها، نویسندگان و بازیگران تعزیه این صفحه‌ها را مزین کرده است.
ارسال نظر