مهدی داوری دولت‌آبادی توصیف بوشهر از زبان مرد چیزی شبیه داستان‌های هزارو یک شب است. دیوارهای بلند و کوچه‌ای که در آن باد می‌پیچد، در خنکای سایه دیوارها مسافر خسته لحظه‌ای می‌آساید و از آنجا به سمت دریا رهسپار می‌شود.
بوشهر استانی در شمال خوزستان است که با خلیج‌فارس مرز دریایی گسترده‌ای دارد. این شهر از روزگاران کهن دارای اهمیت بوده و نشانه‌های آن را می‌توان در کاخ‌های بردک سیاه و کاخ کوروش به یادگار مانده از دوره هخامنشی تا تبدیل آن به اولین نیروی دریایی مدرن ایران در خلیج فارس در دوره نادر شاه افشار مشاهده کرد. چنین پیشینیه‌ای بوشهر را به شهری افسانه‌ای تبدیل کرده که در آن آیین‌ها، جشن‌ها و سوگواری‌هایی برای مردمانی با نژادهای گوناگون برگزار می‌شود.
اما علاوه بر جاذبه‌های فرهنگی و تاریخی، بوشهر گنجینه‌ای از جاذبه‌های گردشگری طبیعی است. شما در مناطق طبیعی این منطقه می‌توانید جانوران خاص مناطق خشکی و دریا، پوشش گیاهی، جزیره‌ها و تالاب‌های بی‌نظیر را مشاهده و فضایی متفاوت را تجربه کنید. گستردگی این فضاها در استان جنوبی کشورمان ما را بر آن داشت که در این شماره از پایان هفته روزنامه «دنیای‌اقتصاد» مروری بر گوشه‌ای از جاذبه‌های گردشگری استان بوشهر و دیدنی‌هایی که هر گردشگری را به سوی خود می‌کشد؛ داشته باشیم.
جزیره خارگ
خارگ بزرگترین جزیره ایران در غرب خلیج‌فارس است و یکی از مهم‌ترین جزایر به لحاظ اقتصادی محسوب می‌شود. خارگ در ۵۷ کیلومتری بندر بوشهر است.
مسیر دسترسی به این جزیره از طریق بندر بوشهر یا گناوه است که اگر هوا با شما یار باشد، می‌توانید با یک کشتی خود را به آن برسانید، اما ورود به خارگ به این سادگی‌ها هم نیست و شما باید برای رفتن به آنجا حتما مجوز تهیه کنید- توجه داشته باشید که خارک نقطه پایانی خطوط انتقال نفت ایران است و حفظ امنیت آن اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد- بسیار خوش‌شانس خواهید بود که اقوامی در شرکت نفت یا در میان بومیان جزیره داشته باشید؛ زیرا در این صورت مجوز را به سادگی دریافت می‌کنید. از بند گناوه تا جزیره خارگ نزدیک به ۳۵ کیلومتر فاصله است، بنابراین عجله نکنید و از سفرتان
لذت ببرید.
پس از گام گذاشتن به جزیره گزینه‌های متعددی را پیش رو دارید که می‌توانید از آنها بازدید کنید، بخش‌های صنعتی، تاریخی و طبیعی جزیره. بازدید از سنگ نبشته‌ای از دوره هخامنشی که نام خلیج فارس بر آن حک شده و به عنوان سندی از این نام در تاریخ محسوب می‌شود، یکی از این جاذبه‌های تاریخی خارگ است.
دیگر جاذبه‌ تاریخی به گور معبدهای پالمیران مربوط می‌شود که قدمت آن به دوره پارتیان می‌رسد. پالمیر نام یونانی قوم تدمر است که در دوره‌ای در خارگ ساکن و به کار تجارت مشغول بوده‌اند.
اما شما در این جزیره می‌توانید حیات وحش را هم مشاهده کنید و علاوه بر آن بازدیدی از نفتکش‌ها داشته باشید، فرصتی که برای کمتر کسی اتفاق می‌افتد؛ دیدن این کشتی‌ها برای مایی که اقتصادمان با نفت عجین شده است خالی از فایده نخواهد بود. ‌
سیراف، پررونق‌ترین بندر فارس
حیف نیست اینهمه راه تا بوشهر آمده باشید و سری به بندر سیراف نزده باشید؟ از این بندر باستانی در متون کهن بسیار نام برده شده است.
از جمله آنها در کتاب استخری است که در آن از مردی سیرافی به نام بابشاد سخن گفته می‌شود که ۴۰ سال بر کشتی خود در دریا زیسته و قدم از آن بیرون ننهاده است؛ می‌گویند بابشاد همان سندباد است. یا در کتاب البلدان الخلافه الشرقیه که از بازرگانان سیرافی و رونق کار آنان
یاد شده است.
استخری در کتاب خود درباره سیراف در دوران رونق خود می‌گوید: «در سیراف خانه‌ها چند طبقه است. شهر در کنار ساحل ساخته شده است. با ابنیه‌ای متراکم دارای سکنه بسیار است. در کار ساختمان چنان افراطی معمول است که یک نفر بازرگان گاه تا بیش از سی هزار دینار برای خانه خود خرج می‌کند. سیراف بندر اصلی فارس است.
شهری است بزرگ که در آن تا چشم کار می‌کند فقط خانه است. بعد کوهی که به شهر مشرف است دیده می‌شود. در آنجا آب منجمد نیست. مزرعه غلات نیست.گاو شیرده نیست. با این همه ثروتمندترین شهر فارس است.
سیراف در گذر قرن‌ها و با زلزله‌های متعددی که در آن به وقوع پیوست، تبدیل به جزیره‌ای متروک شد و از رونق افتاد تا سال‌ها بعد که دوباره برخی از اهالی بازگشته و کوشیدند خاطره نیاکان خویش را در آن زنده کنند. بنابراین اگر قصد رفتن به سیراف که اکنون بیشتر با عنوان بندر طاهری شناخته می‌شود را دارید در گذر از هر خرابه، گوشه‌ای از آن تمدن و آبادانی بندر در گذشته را یاد آورید آنچنان که نظامی در گذر از ایوان مدائن از عظمت و شکوهی که بر باد رفته بود یاد کرد، اما جدا از این خرابه‌های به یاد مانده از شهر پررونق قدیم، در سیراف جاذبه گردشگری کم نیست.
جاذبه‌های طبیعی
ساحل ماسه‌ای- مرجانی بندر که پس از هر جزر و مد صدف‌پوش می‌شود در کنار نخلستان‌های گسترده یکی از این جاذبه‌ها محسوب می‌‌شود.
‌می‌توانید کنار ساحل بنشینید و صیادی اهالی و عبور کشتی‌های تجاری را تماشا کنید آنهم در بندری که قرن‌هاست حضور مردمانی غریب که برای تماشای جلال و شکوه آن به این خطه آمده باشند را کمتر به خود دیده است.
جاذبه‌های تاریخی
قلعه منصوری یکی از بناهای تاریخی سیراف است که قدمت آن را به پیش از اسلام نسبت می‌دهند، بازدید از این بنا که به دلیل عدم مراقبت در آستانه نابودی است می‌تواند یکی از اولویت‌های شما باشد، اما گور دخمه‌ها که به گفته پروفسور دیوید وایت هاوس قدمت آنها به پیش از اسلام بازمی‌گردد یکی از جذاب‌ترین مکان‌های سیراف
به شمار می‌رود.
این گورها درون صخره و سنگ حفر شده و آنها را با قطعات سنگ پوشانده‌اند.
شهر تاریخی سیراف نیز در امتداد خیلج و در مساحتی ۴ کیلومتری امتداد یافته است. در این بخش شما می‌توانید خرابه‌های شهر را ببینید، سفالینه‌ها در گوشه و کنار پراکنده شده‌اند.
گردشگران عموما گشتی در این شهر می‌زنند، به سفالینه‌ها نگاهی می‌اندازند و تاریخ را
از نقوش حک شده به آن می‌نگرند.
حال که به سیراف آمده‌اید سری هم به مسجد جامع شهر بزنید. این مسجد در قرن دوم هجری در مرکز تجاری و بازرگانی شهر ساخته شده است. به تازگی آتشکده‌ای را نیز در نزدیکی آن کشف کرده‌اند.
مسجد جامع سیراف به واسطه زیبایی آن، یکی از نمونه‌های درخشان معماری سواحل جنوب ایران شناخته می‌شود.
موزه سیراف از دیگر جاذبه‌های این بندر تاریخی است. موزه در واقع اقامتگاه پروفسور دیوید وایت هاوس انگلیسی است که نخستین کاوش‌های باستان‌شناسی پیرامون بندر پیش از اسلام را انجام داده است.
پس از این بازدید می‌توانید سری هم به آرامگه ان‌سیبویه بزنید که در فهرست آثار ملی به
ثبت رسیده است.
صنایع دستی و محصولات
اما جدا از مکان‌های طبیعی و باستانی پوشش و آداب و رسوم مردمان سیراف نیز خود یک جاذبه گردشگری است. آنها با گذر سال‌ها همچنان از پوشاک محلی استفاده می‌کنند.
عبا و سایر لباس‌های مردانه جنوبی را مردان و زنان نیز پیراهن بندری، عبا و برقع استفاده می‌کنند. سازهای منطقه سنج، نی انبان و دمام است که در مراسم عروسی یا وفات و شهادت ائمه و مراسم‌ عاشورا و تاسوعا از آنها بهره می‌گیرند.
در سیراف صنایع دستی نیز در مدل‌ها و طرح‌های متنوع یافت می‌شود، از جلمه آنها گلابتون دوزی، منجوق دوزی و تولید اشیای تزیینی مانند آویزهای حلزونی، اشکال و احجام هندسی و ظروف صدفی، تزئینات آکواریوم، سبدهای حصیری، کفشک (دمپایی‌های حصیری)، لیف و صنایع‌دستی چوبی
(تهیه شده از چوب‌های جنگلی خاص مناطق
جنوب) است.
شما همچنین می‌توانید ماهی و میگو و خرما را نیز در این بندر تهیه کنید و با آنها غذاهای محلی نظیر ماهی سرخ کرده، قلیه ماهی یا میگو پلو بپزید.
اگر با این اوصاف قصد رفتن به سیراف را دارید راه رفتن به آنجا از طریق بندر کنگان و عسلویه قابل دسترسی است و خوشبختانه جاده مناسبی
هم دارد.