عیسی آلفته؛ نقاش عاشق
رضا سلیمان نوری
کارشناس ارشد ایرانشناسی و خراسان پژوه
یکی از ویژگی های مجموعه آستان قدس رضوی از سال های دور تاکنون کانون هنرمندان بودن آن است. ساختمان های عظیم مختلف موجود در این مجموعه خود گواه کاملی از این امر است. مجموعه هایی که گوشه گوشه آن نقشی از یک استاد و هنرمند به نام ایران زمین حک شده است. نقش هایی که همه در نهایت عشق و ارادت به صاحب این خانه یعنی ثامن الحجج(ع) به وجود آمده است. اما این تنها صحن ها، رواق ها، ضریح و ساختمان های مختلف این مجموعه نیست که بیانگر عشق و شیفتگی بزرگان هنر این مرز و بوم به امام خوبی ها شناخته می شوند.
رضا سلیمان نوری
کارشناس ارشد ایرانشناسی و خراسان پژوه
یکی از ویژگی های مجموعه آستان قدس رضوی از سال های دور تاکنون کانون هنرمندان بودن آن است. ساختمان های عظیم مختلف موجود در این مجموعه خود گواه کاملی از این امر است. مجموعه هایی که گوشه گوشه آن نقشی از یک استاد و هنرمند به نام ایران زمین حک شده است. نقش هایی که همه در نهایت عشق و ارادت به صاحب این خانه یعنی ثامن الحجج(ع) به وجود آمده است. اما این تنها صحن ها، رواق ها، ضریح و ساختمان های مختلف این مجموعه نیست که بیانگر عشق و شیفتگی بزرگان هنر این مرز و بوم به امام خوبی ها شناخته می شوند. کتابخانه مرکزی مجموعه ای دیگر است که همچون موزه های گوناگون آستان قدس گنجینه های گران قدری از آثار اساتید عاشق ایرانی را در خود جای داده است. اساتید بزرگی که فعالیت برای امام رضا(ع) را به زر و زیور سلاطین دنیا ترجیح داده و تمام قد در خدمت آن امام همام بودند.
از تولد تا کتابخانه
عیسی آلفته هنرمندی که سال 1301 خورشیدی در روستایی از روستاهای بیرجند و در خانه کشاورزی کم بضاعت متولد شد، یکی از این بزرگان است. او که در نخستین سال های زندگی بر اثر خشکسالی های پیاپی مجبور به مهاجرت شده و در نخستین روزهای پس از این خواهر کوچکش را بر اثر آبله و پدر را بر اثر مهاجرت به آن سوی مرزهای شمالی برای کسب و کار از دست داد، کار در یک کارگاه قالی بافی را برای تامین مخارج خود و مادرش برگزید. اما این امر دیری نپایید زیرا با مرگ مادر وارد یک مدرسه شبانه روزی دولتی در مشهد شد تا به فراگیری علم و هنر بپردازد. او در آنجا تحت تعلیم بروسان قزلباش، استاد بزرگ وقت هنر نقاشی در خراسان، که سالیان طولانی در افغانستان و ایران کار کرده بود، علاوه به فراگیری اصول اولیه نقاشی، هنر تذهیب و گل و مرغ را به بهترین نحو آموخت.
دوران کتابخانه
عیسی آلفته درست در آغازین سال دهه دوم سده معاصر یعنی همان سالی که بیگانگان به بهانه عدم همراهی شاه وقت با ایشان به اشغال کشور در جریان جنگ دوم جهانی پرداختند، به پیشنهاد استاد و مرشد خود بروسان قزلباش به استخدام کتابخانه مرکزی آستان قدس درآمد. او در این مجموعه موظف شد تا کتاب های خطی موجود را مرمت کرده و به بازسازی و بازپیرایی جلد و ظاهر آنها بپردازد. امری که آلفته با عشق و علاقه بسیار بدان اقدام کرد تا جایی که هر کدام از کتب مرمت شده توسط وی خود به اثری هنری تبدیل شدند. آلفته پس از مدتی با راهنمایی اساتید فن حاضر در مجموعه کتابخانه آستان قدس کاری برجسته را آغاز کرد و به کپیه از نقاشی هنرمندان بزرگی که آثارشان زینت بخش کتاب های ذیقیمت آستان قدس بود، پرداخت. او در بین همکاران خود به عنوان انسانی صدیق و باحوصله، بسیار مودب، مهربان و شوخ طبع شناخته می شد که کارهایشان در نهایت دقت و ظرافت بود. آلفته که عاشق کارش بود، در اوقات فراغت به نقاشی و عکاسی که دو هنر بسیار نزدیک با حرفه اش محسوب می شوند، اقدام می کرد.
نقاش نایب التولیه ها
آثار نقاشی آلفته در نهایت لطافت و زیبایی بوده و برگرفته از آثار قدما بود که البته نوعی نوگرایی و تازگی در آنها دیده می شود. نقاشی را بدون طراحی پیشین بر روی کاغذ یا جلد کتاب و یا قلمدان می کشید و بعد آن را رنگ می کرد و برگ ها و جزییات را با آبرنگ مشخص می کرد و سایه روشن می زد و سپس خود تذهیب حواشی آن ها را انجام می داد. حرکتی که باعث شده بود، نوع و شیوه کارش بسیار متفاوت با هنرمندان معاصر شده و در نتیجه بیشتر جلوه کند و مورد توجه قرار گیرد. نخستین اثر مستقل آلفته تذهیب نسخه خطی مثنوی معنوی حضرت مولانا است. به تصویر کشیدن شخصیت های مختلف کشوری و نایب التولیه ها و همچنین ساختن جلدهای روغنی و تذهیب مرقعات از دیگر کارهای بارز او در دوره حضور در کتابخانه آستان قدس رضوی بود.
آثار نفیسی که اغلب آنها هم اکنون زینت بخش موزه آستان قدس و بنیاد پژوهش های آستان قدس رضوی بوده و البته برخی از آنها نیز در نزد خاندان های بزرگ مشهد و ایران نگهداری می شوند. آلفته در خلال سال ها فعالیت هنری شاگردان بسیاری تربیت کرد به نحوی که می توان مدعی شد اکثریت قریب به اتفاق نقاشان عصر حاضر مشهد از محضر وی سود بردند. او غیر از شیوه نقاشی گل و مرغ، در نقاشی آبرنگ، تذهیب، جلدسازی، جلد روغنی و قاب آیینه نیز دستی قوی داشت و آثار باارزشی آفرید که هم اکنون برخی از آنان در خارج از مرزهای ایران زمین، زینت بخش برخی موزه های مهم جهان می باشند. آلفته با این آثار بسیار زیبا در نمایشگاه های بسیاری شرکت کرده و جوایز گوناگونی را هم دریافت کرده بود.
پس از بازنشستگی
عیسی آلفته پس از بازنشستگی تنها مدت کمی را خانه نشسین بود و با تاسیس بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی در سال 1363 خورشیدی دعوت به همکاری شد. این نقاش عاشق در دوره همکاری با بنیاد پژوهش ها و با امکانات در اختیار داده شده از سوی این مجموعه، توانست آثار نفیس بسیاری خلق کند که اکنون اغلب آنها در این مجموعه موجود است. فعالیت هنری آلفته در بنیاد هفت سال دوام آورد. او در آخر عمر عنوان درجه یک هنری را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گرفت. آلفته سرانجام در 21 مرداد ماه 1370 به دیار باقی شتافت و به پاس سال ها خدمت و نگارگری برای ثامن الحجج(ع) در صحن قدس بارگاه رضوی به خاک سپرده شد.
ارسال نظر