نگاهی به جزئیات رفتاری کارلوس کیروش که هر کدام معنایی دارند
زبان بدن سیاستمدار پرتغالی!
بهروز رسایلی
شاید بعضیها کارلوس کیروش را دوست نداشته باشند، اما حتی برای همان عده هم جای تردیدی نیست که مرد پرتغالی یک مربی بسیار زیرک و باهوش است. او ذکاوت خاصی دارد و به جزئیات اهمیت میدهد. اغلب رفتارهای کیروش حاوی معانی مختلفی است و او معمولا کاری را بیدلیل انجام نمیدهد. در این مطلب سعی میکنیم به برخی ریزهکاریهای رفتاری مربوط به ظاهر، لباس و بدن کارلوس کیروش بپردازیم و معانی آنها را با هم مرور کنیم.
نوع متفاوت پوشش
پوشش کارلوس کیروش روی نیمکت تیم ملی همیشه به یک شکل نیست.
بهروز رسایلی
شاید بعضیها کارلوس کیروش را دوست نداشته باشند، اما حتی برای همان عده هم جای تردیدی نیست که مرد پرتغالی یک مربی بسیار زیرک و باهوش است. او ذکاوت خاصی دارد و به جزئیات اهمیت میدهد. اغلب رفتارهای کیروش حاوی معانی مختلفی است و او معمولا کاری را بیدلیل انجام نمیدهد. در این مطلب سعی میکنیم به برخی ریزهکاریهای رفتاری مربوط به ظاهر، لباس و بدن کارلوس کیروش بپردازیم و معانی آنها را با هم مرور کنیم.
نوع متفاوت پوشش
پوشش کارلوس کیروش روی نیمکت تیم ملی همیشه به یک شکل نیست. او اوایل دوران حضورش در ایران هرگز با لباس رسمی روی نیمکت دیده نمیشد و اغلب تیشرت به تن داشت، اما بعد از صعود ایران به جامجهانی برزیل، آداب کارلوس هم در این زمینه تغییر کرد. مربی پرتغالی از آن به بعد دو نگاه متفاوت به مسابقات داشت؛ گاهی که با بازیهای شیک و درست و حسابی (حتی دوستانه مهم) مواجه بودیم، او با کت و شلوار و کراوات در کنار زمین حاضر میشد، اما گاهی که مسابقات از آنچنان اهمیتی برخوردار نبودند و یا او قصد اعتراض به شرایط بازی را داشت، لباسی کاملا عادی به تن میکرد. بهعنوان مثال در مسابقه رفت ایران و سوریه در چارچوب دیدارهای مقدماتی جامجهانی و با وجود اینکه این بازی از اهمیت فوقالعادهای برخوردار بود، کیروش با تیشرت کنار زمین حاضر شد. او احتمالا قصد داشت با این شیوه اعتراضش را به انتخاب زمین پر از گل و لای ورزشگاه سرمیان مالزی برای این بازی ابراز کند.
پرچم ایران در دست
کارلوس کیروش در چند سال گذشته همیشه یک ساعت مچی مخصوص به دست داشته که بند آن را رنگهای پرچم ایران تشکیل میداده است. او اعتقاد دارد رنگهای پرچم ایران برای وی و تیم ملی خوششانسی میآورد. در مورد اینکه این ساعت از کجا آمده، روایتی با این مضمون در رسانهها وجود دارد: «در آستانه شروع جام جهانی ٢٠١٤ برزیل، یک شرکت ساعتسازی که اسپانسر این مسابقات هم بود، به اعضای تیمهای حاضر در جام جهانی پیشنهاد ساخت ساعت با رنگ پرچم کشورشان را داد که قیمتی در حدود ٧٠ هزار دلار داشت. با مطرحشدن این قیمت هیچ کدام از اعضای تیم ملی حاضر به تهیه ساعت گرانقیمت نشدند و فقط کیروش ساعتی را با رنگ پرچم تیم ملی ایران سفارش داد تا بعد از این رقابتها همواره این ساعت را در دستان سرمربی تیم ملی ببینیم.»
آداب کت کندن!
شاید جالب باشد بدانید سرمربی تیم ملی کشورمان در این سالها کاملا از کندن کتش در کنار زمین بهعنوان یک وسیله انتقال مفهوم استفاده کرده است. کیروش معمولا کتش را زمانی لب خط از تن در میآورد که بازی در یک بزنگاه مهم قرار گرفته باشد. بهعنوان مثال او در مسابقه معروف و تاریخی ایران و آرژانتین کتش را درست در لحظهای که داور از اعلام خطای پنالتی زابالتا روی دژاگه چشمپوشی کرد از تن درآورد. همچنین در دیدار رفت با قطر در مسابقات مقدماتی جامجهانی روسیه هم کارلوس در زمان رکود بازی حوالی دقیقه۸۰ و وقتی مسابقه به سمت ثبت نتیجه مساوی بدون گل پیش میرفت کتش را درآورد تا استادیوم و شاگردانش را تهییج کند. در جدال اخیر با کرهجنوبی در سئول هم بعد از اخراج سعید عزتاللهی بود که چنین رفتاری را از مربی پرتغالی دیدیم.
ریش تراشیده و نتراشیده
تصاویری که از حضور کارلوس کیروش در نشست خبری پیش از بازی با کرهجنوبی منتشر شد نشان میداد سرمربی تیم ملی کشورمان همچنان به سنت خودش وفادار است و قبل از مسابقات مهم صورتش را اصلاح نمیکند. مربی پرتغالی هر وقت پای یک بازی مهم و حیثیتی وسط باشد، تا شروع بازی سر و صورتش را اصلاح نمیکند تا شاید این پیام را به بازیکنانش منتقل کند که همه تمرکزشان باید فقط روی بازی باشد. او میخواهد نشان بدهد آنقدر درگیر مسابقه و جزییات آن است که حتی چند دقیقه هم برای رسیدگی به امور شخصی روتین و سادهاش وقت نمیگذارد. بهطور کلی مرد پرتغالی را باید استاد جنگهای روانی و رفتارهای معنیدار به شمار آورد. او اما در جریان بازی سئول، مثل همیشه کنار خط کاملا آراسته و تر و تمیز دیده میشد. این مساله جزو اسرار و ریزهکاریهای رفتاری کارلوس محسوب میشود.
استفاده از ابزار جانبی
اگر لازم باشد، کیروش در کنار زمین از اسباب و وسایل جانبی هم برای رساندن منظورش استفاده میکند. به جرات میتوان گفت هیچ مسابقهای در مرحله گروهی مقدماتی جامجهانی روسیه، به اندازه دیدار رفت با سوریه باعث عصبانیت و رنجش خاطر کارلوس کیروش نشد. آن بازی در زمین پر از گل و لای ورزشگاه سرمیان در مالزی برگزار شد، اما همه مشکل همین نبود و معضل بزرگتر به وقتکشیهای مفصل و عجیب و غریب برخی از بازیکنان سوری و بهخصوص دروازهبان آنها مربوط میشد. در مشهورترین قاب مربوط به آن مسابقه، کارلوس کیروش بعد از یکی از دفعاتی که گلر سوریه خودش را روی زمین انداخت، در قرمز رنگ یک بطری آب را باز کرد و آن را رو به تماشاگران روی دماغش گذاشت تا نشان بدهد با یک «دلقک» طرف است! این رفتار کیروش حاشیههای زیادی داشت، هرچند او بعد از بازی هم به تندی از مجموعه تیم حریف و بهخصوص دروازهبان آنها انتقاد کرد. مربی پرتغالی حتی یکی از همکارانش را به خاطر اینکه در پایان مسابقه به سمت سرمربی حریف رفته و به او خستهنباشید گفته بود، مواخذه کرد.
ارسال نظر