دنیایی را تصور کنید که کارت اعتباری شما در هر دستگاه خودپردازی جای نگیرد یا جایی که نتوانید حتی با مراجعه به یک فروشگاه، لامپ مناسب چراغ خود را بیابید.
دنیایی بدون پیش شماره‌های تلفن، کدهای کشوری و ارزی و دسترسی به اینترنت. چگونه می‌دانید مبدا تماس شما از کجا بوده؟ یا این که چگونه به یک ناحیه مشخص برسید؟ اگر استانداردها را نداشتیم ارتباط میان مردم، ماشین‌ها، قطعات و محصولات فوق‌العاده دشوار می‌شد.
مهم نیست به چه زبانی صحبت می‌کنیم یا می‌خوانیم، به عنوان مثال، نمادهای گرافیکی اطلاعات مهم را سریع و به وضوح نشان می‌دهند، اعم از دستورالعمل مراقبت و شست‌وشو در لباس‌ها، علایم تخلیه اضطراری یا دستورالعمل تجهیزات الکتریکی. اما اگر هر کسی نمادهای متفاوتی را برای پیامی‌مشابه به کار می‌برد، هدف آنان برآورده نمی‌شد! فناوری نیز برای برقراری ارتباط، نیازمند استانداردها است. آیا هرگز‌اندیشیده اید چگونه رایانه شما مدارک را به چاپگر یک سازنده ی دیگر ارسال می‌کند؟ استانداردها قوانین و شاخص‌های مشترکی برای کارکرد هماهنگ محصولات با یکدیگر ارایه می‌کنند. فرمت استاندارد فایل‌هایی مانند MPEG و JPEG، این امکان را فراهم می‌نمایند تا با بهره‌گیری از فناوری شرکت‌های مختلف، فیلم‌ها، ویدئو و عکس‌های خود را با خانواده و دوستان به اشتراک بگذارید.


pic۱


حال تصور کنید اگر واحد‌اندازه‌گیری استاندارد وجود نداشت، سفارش دادن محصولات و قطعات به تأمین کنندگان بین‌المللی تا چه‌اندازه دشوار می‌شدند. «کوچک»، «متوسط» و «بزرگ» معانی گوناگونی برای افراد مختلف دارند. استانداردها نه تنها برای تجارت سودمند می‌باشند، بلکه تعامل مردم سراسر جهان با یکدیگر را آسان می‌کنند. استانداردهای بین‌المللی «کتیبه روزتا»ی فناوری هستند. آن‌ها برای کار کردن بی دغدغه محصولات و برقراری ارتباط آسان مردم ضروری به شمار می‌آیند.
زمانی که استانداردها اجرا می‌شوند، همه چیز به درستی پیش می‌رود. اما اگر استفاده نشوند، بی درنگ به عدم وجود آن‌ها پی می‌بریم. در جهان بدون استاندارد، فعالیت‌های روزمره و بدیهی مانند تماس تلفنی، گشت و گذار در اینترنت یا استفاده از کارت‌های اعتباری در هنگام سفر بسیار پیچیده تر و تقریبا غیر ممکن خواهد شد.