علی قادری محقق موسیقی موسیقی ایران در سال 92 با وجود تمام مشکلات و موانع اجرایی و اقتصادی، در مقایسه با سال قبل از آن رشد نسبی مختصری را شاهد بود. حوزه‌های آموزش، نشر و فروش کالاهای موسیقیایی اگرچه وضعیت پایداری داشتند اما اقناع‌کننده نبودند و باید اذعان داشت با سطح تحرک این حوزه‌ها در نیمه نخست دهه 80 فاصله وجود دارد. البته نباید از نظر دورداشت که اولین نمایشگاه تخصصی ساز و ادوات موسیقی نیز در سال 92 برگزار شد.
اما آنچه چشم‌انداز موسیقی را در سال 93 مخاطره‌آمیز می‌کند، سیاست اقتصادی تورمی‌ای است که از سوی دولتمردان در پیش گرفته شده است.
ابن‌خلدون پدر دانش جامعه‌شناسی می‌گوید: هنگامی که در جامعه‌ای اقتصاد رو به ضعف نهد اولین چیزی که رو به زوال می‌گذارد موسیقی است و هنگامی که در جامعه‌ای اقتصاد رونق یابد اولین چیزی که شروع به رشد و نمو می‌کند نیز موسیقی است. با این توضیح می‌توان دریافت که هنر موسیقی تا چه اندازه به نیرومندی اقتصاد وابسته است و می‌توان نتیجه گرفت چشم‌انداز موسیقی در سال ۹۳ مستقیما وابسته به شرایط عمومی اقتصاد باشد.
باید درنظر داشت افزایش قیمت بنزین و حامل‌های انرژی به‌طور مستقیم باعث تورم خواهد شد و این موضوع سهم هنر را در سبد کالای مصرفی به مخاطره خواهد انداخت و درصورتی‌که توازن درآمد و هزینه تغییر کند، طبیعتا جای موسیقی در سبد کالای مصرفی - به‌خصوص برای دهک‌های میانی جامعه که به لحاظ فرهنگی و حتی آماری و عددی عمده مخاطبان موسیقی را تشکیل می‌دهند - تنگ خواهد شد و ریسک تولید و عرضه را برای موسیقیدان بالا
خواهد برد.