راهیابی خروج از بحران

پس از گذشت نزدیک به ۴۰۰سال از جنگ‌های داخلی بریتانیا، با خروج از اتحادیه اروپا عده‌ای براین عقیده هستند که بریتانیا یکی از بزرگ‌ترین بحران‌هایش را پیش‌رو دارد. پس از استعفای دیوید کامرون و با روی کار آمدن دومین نخست‌وزیر زن تاریخ بریتانیا انتظار می‌رود وی تنها کسی باشد که می‌تواند کشتی انگلستان را از توفان خروج از اتحادیه، سلامت به ساحل برساند.

ترزا می کیست؟

ترزا مری می، ۵۹ ساله در منطقه ایست‌بورن متولد شد و در کالج سنت‌دهوفت در رشته جغرافی تحصیل کرد. پدرش یک روحانی بود و خانواده متوسطی داشت. پس از پایان تحصیل سال‌ها در بانک مرکزی لندن کار کرد. از ۱۷ سال پیش درست دو سال بعد از اینکه برای اولین بار از «مایدن هد»، به‌عنوان نماینده پارلمان انتخاب شد، در سطوح بالای حزب فعال بود. از سال ۱۹۹۹ در کابینه سایه مایکل هاوارد به‌عنوان مسوول امور آموزش و کار حضور داشت، تا روزی که محافظه‌کاران قدرت را به‌دست گرفتند. در حزب محافظه‌کار به‌عنوان حزب اصلی مخالف در مقابل حزب کارگر آن روزها در دوره تونی بلر برای بیش از ده سال او در پست‌های مختلف در کابینه سایه ماند.«ترزا می» در ۶ مه ‌۲۰۱۰ میلادی بار دیگر به‌عنوان نماینده پارلمان از منطقه «مایدن هد» انتخاب شد و این بار ۶۰ درصد کل آرا را کسب کرد. ۱۲ مه ‌۲۰۱۰ میلادی وی به‌عنوان وزیر کشور بریتانیا و وزیر زنان و برابری از سوی دیوید کامرون انتخاب شد. رابطه او با کامرون هیچ‌گاه نزدیک نبود، اما همواره با احترام رفتار می‌کرد. ترزا به‌مدت ۶ سال پیاپی و بیشترین مدت در تاریخ بریتانیا وزیر باقی ماند.

او در مبارزات اخیر برای رفراندوم درباره عضویت بریتانیا در اتحادیه اروپا، جزو چهره‌های کمپین نبود. بسیاری تا روز بعد از اعلام نتایج نمی‌دانستند که وزیر کشور طرفدار ماندن بوده یا رفتن؛ البته که او طرفدار ماندن بود. وی در توصیف خود می‌گوید: «من سیاستمدار اهل خودنمایی نیستم، دائم از یک استودیوی خبری به استودیوی دیگر نمی‌روم، سرناهار با همکارانم غیبت بقیه را نمی‌کنم و در مشروب فروشی‌های اطراف پارلمان با بقیه مشروب نمی‌خورم، اما کارم را بلدم» این در حالی است که در سال‌های گذشته به او انتقاد می‌شد که با وزارت کشور مثل ملک شخصی برخورد می‌کند و برایش افکار عمومی چندان اهمیتی ندارد.بسیاری انتقادات تندی به او، هم در حوزه مهاجرت هم در حوزه خدمات اجتماعی دارند اما خودش به این سابقه مفتخر است و می‌گوید توانسته کارهای استثنایی در این سال‌ها انجام دهد. مهاجرت از خارج اتحادیه اروپا را کنترل کرده، میزان جرم و جنایت را کاهش داده، پرونده‌های باز پلیس درباره سوءاستفاده از قدرت و... را به جریان انداخته و البته در یکی دو مورد مشخص از جمله استرداد ابو قتاده به اردن، پرونده‌ای را که سال‌ها طول کشید، به نتیجه رسانده است.مساله مهاجرت در قلب رفراندوم اخیر قرار داشت. بسیاری از کسانی که به خروج رای دادند، مساله‌شان مهاجرت عمده از اتحادیه اروپا به بریتانیا در چارچوب جابه‌جایی آزادانه نیروی کار بود. در روزهای بعد از رفراندوم حتی بعضی ازرهبران کمپین خروج، زیر این ماجرا زدند و گفتند بریتانیا در اتحادیه می‌ماند و جابه‌جایی نیروی کار هم سرجای خودش است، اما خانم می نظر دیگری دارد، او می‌گوید مردم به این خواسته رای داده‌اند و روشن است که او باید این کار را انجام دهد و در هفته‌هایی که بسیاری از سیاستمداران بریتانیایی به‌دنبال راهی برای دور زدن مساله خروج از بریتانیا می‌گردند، او بارها با تاکید گفت: «خروج یعنی خروج» اما برای ارائه درخواست رسمی خروج انگلیس از اتحادیه اروپا عجله‌ای نیست، اگرچه در این راستا تحت‌فشار قرار دارد. شاید برای این منظور تا اوایل سال ۲۰۱۷ نیاز به انتظار باشد

یک فمینیست

ترزا می یک فمینیست است. این را خودش با افتخار می‌گوید. چند سال پیش او با پوشیدن یک تی‌شرت که رویش نوشته شده بود «یک فمینیست این شکلی است» بر این موضوع تاکید کرد. او سال‌ها یکی از مهم‌ترین پست‌های مملکتی را در اختیار داشته، رئیس و یکی از پایه‌گذاران موسسه «زنان برای بردن» است و تلاش می‌کند زنان بیشتری را برای چالش نمایندگی مجلس از حزب محافظه‌کار ترغیب کند. وی متاهل است، فرزندی ندارد و از زندگی شخصی‌اش هیچ‌گاه سخن نمی‌گوید.

«می» رسما نخست‌وزیر شد

خانم می در ملاقات رسمی با ملکه الیزابت به‌صورت رسمی به عنوان هفتاد و ششمین نخست‌وزیر بریتانیا معرفی شد. وی درخواست مبنی‌بر انتخابات زود هنگام را رد کرد و گفت می‌تواند به‌راحتی در انتخابات بعدی به راحتی اکثریت رای را بیاورد.«ترزا می» در اولین سخنرانی خود پس از تصدی نخست‌وزیری با این شعار که «ما شاهد تغییرات ملی بزرگ پس از تصویب خروج انگلیس از اتحادیه اروپا خواهیم بود.» گفت: دولت جدید انگلیس براساس تحقق منافع همه ملت این کشور عمل خواهد کرد. میراث واقعی دیوید کامرون، عدالت اجتماعی بوده است و ما نیز نگهدار آن هستیم.وی معتقد است گام‌به‌گام از یک رهبری مدرن بزرگ تبعیت می‌کند و علیه ناعدالتی مبارزه خواهد کرد.نخست‌وزیر جدید انگلیس می گوید: با یکدیگر بریتانیای بهتری خواهیم ساخت و دولت جدید براساس تحقق منافع همه ملت انگلیس عمل خواهد کرد و به مردم این قدرت را خواهد داد که کنترل بیشتری بر زندگی خود داشته باشند.

«می» گفت: اولویت در نظام مالیات‌ها تنها برای ثروتمندان نبوده، بلکه این موضوع برای همه خواهد بود و ما مردم عادی را نسبت به ثروتمندان در اولویت قرار می‌دهیم. ترزا می نخست‌وزیر جدید انگلیس همچنین در ادامه چینش اعضای کابینه‌اش، برخی از وزیران شاخص کابینه دیوید کامرون از جمله «مایکل گوو»، وزیر دادگستری را حذف و الیزابت تراس را جایگزین او کرد.ترزا می همچنین با کنار گذاشتن «نیکی مورگان» از وزارت آموزش، «جاستین گرینینگ»، وزیر سابق توسعه بین‌الملل انگلیس را به این سمت انتخاب و «لیام فاکس»، وزیر دفاع پیشین انگلیس و از حامیان اصلی جداشدن بریتانیا از اتحادیه اروپا به سمت وزیر توسعه بین‌الملل انتخاب کرد.فیلیپ هاموند به سمت وزیر دارایی، بوریس جانسون به سمت وزیر خارجه، «امبر راد» وزیر کشور و مایکل فالون به سمت وزیر دفاع انگلیس انتخاب شده‌اند. دیویس از حامیان خروج انگلیس از اتحادیه اروپا نیز به سمت وزیر برگزیت در کابینه جدید این کشور برگزیده شده است و برای اولین بار است که پستی در کابینه انگلیس برای خروج این کشور از اتحادیه اروپا ایجاد می‌شود و در نهایت جرمی‌هانت به رغم اینکه در دوران وزارتش با چالش اعتصاب‌های مکرر پزشکان در سیستم بهداشت عمومی این کشور (ان‌اچ‌اس) مواجه بوده، در پستش ابقا شده است.

بانوی آهنین دوم

بسیاری «ترزا می» را با «مارگارت تاچر» مقایسه می‌کنند و معتقدند مانند او بانوی آهنین دیگری به نخست‌وزیری انگلستان رسیده است. می در زمانی این پست را در اختیار گرفته است که اصلی‌ترین و حساس‌ترین موضوع در تاریخ بریتانیا، یعنی جداشدن آن از اتحادیه اروپا را پیش‌رو دارد و مدیریت این فضا بسیار پیچیده و حساس است. حال باید منتظر بود و دید که آیا ترزا می می‌تواند این بحران و تهدید را به فرصت تبدیل کند یا نه.