همپارچگیِ ملی و توفیق هسته‌ای
کامران کرمی عضو گروه خبر پرونده هسته‌ای ایران از طیف مسائلی است که در یک دهه اخیر جایگاه ویژه‌ای در دو حوزه سیاسی و اجتماعی و به‌طور خاص در راهبرد امنیت ملی ایران پیدا کرده است. کمتر موضوعی را می‌توان سراغ گرفت که همزمان در دو بعد استراتژیک و افکار عمومی اهمیت پیدا کرده و به عنوان بخشی از مساله روز جاری و ساری باشد. پرونده هسته‌ای ایران تاکنون ۴ تیم هسته‌ای به خود دیده و فارغ از تفاوت در سطح تاکتیک‌ها، همگی از استراتژی حق غنی‌سازی بر اساس اصول ان پی تی پیروی کرده است. حمایت از تیم‌های مذاکراتی همواره مساله‌ای مهم است و اهمیت آن بر کسی پوشیده نیست.
کامران کرمی عضو گروه خبر پرونده هسته‌ای ایران از طیف مسائلی است که در یک دهه اخیر جایگاه ویژه‌ای در دو حوزه سیاسی و اجتماعی و به‌طور خاص در راهبرد امنیت ملی ایران پیدا کرده است. کمتر موضوعی را می‌توان سراغ گرفت که همزمان در دو بعد استراتژیک و افکار عمومی اهمیت پیدا کرده و به عنوان بخشی از مساله روز جاری و ساری باشد. پرونده هسته‌ای ایران تاکنون 4 تیم هسته‌ای به خود دیده و فارغ از تفاوت در سطح تاکتیک‌ها، همگی از استراتژی حق غنی‌سازی بر اساس اصول ان پی تی پیروی کرده است. حمایت از تیم‌های مذاکراتی همواره مساله‌ای مهم است و اهمیت آن بر کسی پوشیده نیست. اما آنچه اهمیت تیم مذاکراتی جدید را در مقطع اخیر حساس نموده و همگان را به حمایت از گفت‌وگوهای هسته‌ای به تبعیت از مقامات عالی نظام سوق داده است، اهمیت مذاکره برای برداشتن گام به گام تحریم‌ها و کاستن از سطح فشارها است. حمایت از تیم مذاکره‌کننده به رهبری ظریف که آشنا به ظرافت‌ها و اصول چانه زنی است، امری است که اهمیت آن به موضوع تحریم‌های اقتصادی، فشارهای سیاسی، لابی گروه‌های صهیونست-عرب محور بر می‌گردد که در تلاشند تا مسیر مذاکرات، سمت و سوی انحرافی پیدا کند. از
اینرو در چنین شرایط حساسی فرصت برای انتقادات تند داخلی، اساساً موضوعی انحرافی به شمار می‌آید و نباید فرصت بروز و ظهور در جامعه پیدا کند. حمایت قاطع مقام معظم رهبری را از تیم هسته‌ای می‌توان فصل الخطاب قرار داد و دوستان را به تبعیت از فرمایشات ایشان، اشارت داد. باشد که برآیند این همپارچگی، توفیق هسته‌ای باشد
ارسال نظر