جدال شاسی‌بلندهای لوکس
چشم و هم‌چشمی به سبک انگلیسی!
امروز قرار است شاهد اتفاق جالبی در رقابت‌های خودرویی باشیم. این یک تست میدانی بین دو شاسی‌بلند در ظاهر لوکس نیست. حتی هدف اصلی بررسی توانمندی‌های فنی آنها نیز نیست. برنامه امروز، رویارویی دو استاد ادعا، دو بازیگر خودخواه و دو انگلیسی مغرور است. در یک‌سوی میدان،رنجرووری را می‌بینیم که خود را پادشاه دنیای شاسی‌بلندسازی و سلطان بلامنازع آفرودسازی می‌نامد. خودرویی که این اواخر تازه راه و رسم تجمل‌گرایی را فرا گرفته است. در سوی دیگر، بنتلی را می‌بینیم که برای خودش در دنیای لوکس‌ها اسم و رسمی به هم زده و از قضای روزگار او نیز به تازگی با راه و رسم شاسی‌بلندسازی آشنا شده است.
امروز قرار است شاهد اتفاق جالبی در رقابت‌های خودرویی باشیم. این یک تست میدانی بین دو شاسی‌بلند در ظاهر لوکس نیست. حتی هدف اصلی بررسی توانمندی‌های فنی آنها نیز نیست. برنامه امروز، رویارویی دو استاد ادعا، دو بازیگر خودخواه و دو انگلیسی مغرور است. در یک‌سوی میدان،رنجرووری را می‌بینیم که خود را پادشاه دنیای شاسی‌بلندسازی و سلطان بلامنازع آفرودسازی می‌نامد. خودرویی که این اواخر تازه راه و رسم تجمل‌گرایی را فرا گرفته است. در سوی دیگر، بنتلی را می‌بینیم که برای خودش در دنیای لوکس‌ها اسم و رسمی به هم زده و از قضای روزگار او نیز به تازگی با راه و رسم شاسی‌بلندسازی آشنا شده است. تقابل این دو تفکر جاه‌طلبانه بریتانیایی، می‌تواند در نوع خودش جالب باشد. یکی آنچنان در حوزه اس.یو.وی قدرتمند و کهنه‌کار است که اساسا هیچ‌گاه سمت خودروهای سواری سایز کوچک نرفته است. دیگری نیز به‌قدری در دنیای پر زرق و برق لاکچری‌ها معروف است که خود را تنها رقیب رولزرویس افسانه‌ای می‌نامد. بنتلی و رنجروور دو برند انگلیسی‌تبار که البته دیگر مالکیتشان دست غیرانگلیسی‌ها افتاده، آخرین برخورد تند سال ۲۰۱۶ را در دنیای اس.یو.وی‌های سایز بزرگ تجمل‌گرا، با یکدیگر رقم خواهند زد. اینها همه در حالی است که دو شرکت به‌عنوان حسن ختام سال جاری میلادی، بهترین پیشرانه‌های موجود خود را برای رقابت تهیه کرده‌اند.
رو‌در‌روی هم
همه نگاه‌ها به بنتلی است. اولین شاسی‌بلند این کمپانی بلندآوازه و شاید یکی از بحث‌برانگیزترین تولیدات شرکت. خودرویی که درست مانند جگوار F-Pace زیر بار انبوهی از انتقادات طراحی و تولید شد. همه منتظر بودند تا ببینند فولکس‌واگن (مالک برند بنتلی) چه برنامه‌ای برای بنتایگا دارد. بعد از رونمایی معلوم شد که آلمان‌ها و انگلیسی‌ها برای این خودرو سنگ تمام گذاشته‌اند. بنتایگا مجهز به همان قلب معروف ۶ لیتری ۱۲ سیلندر Wشکلی است که با دو توربوشارژر می‌تواند ۶۰۰ اسب‌بخار نیرو را در ۵۰۰۰ دور در دقیقه و ۹۰۰ نیوتن‌متر گشتاور را در ۱۳۵۰ دور در دقیقه تولید کند. این یعنی هر یک لیتر از پیشرانه این خودرو قابلیت تولید ۱۰۰/ ۸ اسب‌بخار نیرو و ۱۵۱/ ۲ نیوتن‌متر گشتاور را دارد. ترکیب مهندسی آلمانی و انگلیسی تاثیر خودش را در طراحی سیلندرهایی ۸۴ میلی‌متری با ظرفیت ۴۹۶ سی‌سی نشان داده‌اند که باعث ثبت ضریب تراکم ۱۰/ ۵ بر یک نیز شده‌اند. قابل پیش‌بینی بود رنجروور نیز سراغ پیشرانه معروف ۵ لیتری هشت سیلندر Vشکل همیشگی‌اش برود. همان قوای محرکه‌ای که برایش ۵۴۲/ ۵ اسب‌بخار نیرو در ۶۵۰۰ دور در دقیقه و ۶۸۰ نیوتن‌متر گشتاور در ۳۵۰۰ دور در دقیقه به ارمغان می‌‌آورد. این خودرو با اجازه تاتا موتور هند (مالک برند لندروور) هنوز هم از آن سوپرشارژرهای قدرتمند سنتی‌اش استفاده کرده است. بد نیست بدانید این همان موتور AJ۱۳۳ است که جگوار آن را روی مدل‌های ایکس‌اف، ایکس‌جی و ایکس‌کی خود هنوز هم نصب می‌کند. شاید کمی قدیمی به نظر بیاید، ولی بازده این قوای محرکه عالی است. یعنی ۱۰۸/ ۵ اسب‌بخار نیرو و ۱۳۶ نیوتن‌متر گشتاور به ازای هر لیتر از حجم موتور. بد نیست بدانید سیلندرهای ۹۲/ ۵ میلی‌متری این انگلیسی که هریک ۶۲۴/ ۸ سی‌سی حجم دارند، ضریب تراکمی معادل ۹/ ۵ بر یک پدید آورده‌اند. بنتلی با جرم ۲۴۴۰ کیلوگرمی‌اش، نسبت قدرت به وزنی معادل ۲۴۵/ ۹ اسب‌بخار بر تن پیدا کرده است. در حالی‌که رنجروور با وزن کمتر ۲۳۳۵ کیلوگرمی و البته قدرت کمترش به نسبت ۲۳۲/ ۳ اسب‌بخار بر تن رسیده است. همیشه تصور بر این بود که اگر روزی بنتلی بخواهد شاسی‌بلند بسازد، قطعاً سراغ ساختار کانتیننتال جی‌تی خود می‌رود. حقیقت آن است که این ادعا چندان نیز غلط نبوده است. گویی این همان سدان معروف شرکت است که فقط از هر طرف کشیده‌تر شده است. بنتایگا با طول، عرض و ارتفاع ۵۱۴۰، ۱۹۹۸ و ۱۷۴۲ میلی‌متری‌اش خود را با استانداردهای یک شاسی‌بلند سایز بزرگ واقعی، تطابق داده است. لندروور نیز پس از سال‌ها تجربه به این نتیجه رسیده که ابعاد ۴۹۹۹، ۱۹۸۳ و ۱۸۳۵ میلی‌متری بهترین سایز برای یک شاسی‌بلند با خواص اسپرت به حساب می‌آید. این خودرو با یک باک ۱۰۵ لیتری هنوز هم نشان می‌دهد که محصولی مناسب برای تاخت و تازهای طولانی‌مدت است. البته نباید از مصرف سوخت وحشتناک ۱۲/ ۸ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتری آن نیز غافل شد. اما بنتلی با بی‌احتیاطی تمام سراغ یک باک ۸۵ لیتری رفته تا هماهنگی نامعقولی بین حجم مخزن سوخت و میزان مصرف آن یعنی ۱۳/ ۱ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر، ایجاد کند. به طرزی عجیب ساختار سیستم تعلیق در هر دو خودرو یکی است. به این صورت که هر دو در محور جلو از بازوهای چندپیونده، باله با کمپرسور هوا و اهرم‌های ضدلغزش استفاده می‌کنند. در محور عقب نیز هم تجهیزات به اضافه جاذب‌های روغنی مستقل دیده می‌شود. بنتلی در ترمزهای جلویی خود از دیسک‌های ۳۹۸ میلی‌متری دوبل و در محور عقب از دیسک‌های ۳۸۱ میلی‌متری خنک‌شونده استفاده کرده است. رنجروور هم که اغلب به خاطر ترمزهای ضعیفش معروف است، از همان دیسک‌های ۳۸۰ میلی‌متری در جلو و ۳۵۹ میلی‌متری در جلو استفاده کرده است. همیشه یکی از جذاب‌ترین قسمت‌های مقایسه‌های رو‌در‌رو، قسمت انتخاب سایز و نوع لاستیک بوده است. بنتایگا با انتخابی هوشمندانه سراغ لاستیک‌های پیرلی مدل مدل «اسکورپیون» رفته است که برای هر چهار چرخ ۲۸۵/ ۴۵ میلی‌متری ۲۱ اینچی است. رنجروور نیز از لاستیک‌های حرفه‌ای کانتیننتال مدل «کراس-کانتکت» به اندازه ۲۷۵/ ۴۰ میلی‌متری ۲۲ اینچی بهره گرفته است. این روزها دیگر استفاده از جعبه‌دنده‌های ۸ سرعته اتوماتیک، آنقدرها تعجب‌برانگیز نیست. گیربکس‌هایی مدرن و در عین حال اسپرت که می‌توانند گشتاور را در هر دور موتوری بالا نگه دارند. شاسی‌بلند لندروور به کمک همین جعبه‌دنده توانسته صفر تا صد را در ۴/ ۹ ثانیه بپیماید. شتاب صفر تا ۱۶۰ آن ۱۱، صفر تا ۲۰۰ آن ۱۸/ ۷ و در نهایت شتاب صفر تا ۲۵۰ کیلومتر در ساعتش۴۴/ ۸ ثانیه ثبت شده است. در مقابل شاسی‌بلند بنتلی با یک اختلاف فاحش صفر تا صد را در ۴ ثانیه طی می‌کند. شتاب صفر تا ۱۶۰ آن ۹/ ۴، صفر تا ۲۰۰ آن ۱۵/ ۳ و شتاب صفر تا ۲۵۰ کیلومتر در ساعتش تنها ۲۹/ ۳ ثانیه ثبت شده است. بنتایگاه با این اعداد و ارقام به خوبی هنر اسپرت‌گرایی را به رخ رقیب کشیده است. این برتری در پیمایش یک‌چهارم مایل یا ۴۰۰ متر نیز دیده می‌شود. جایی‌که بنتلی مسیر فوق را طی ۱۲/ ۲ ثانیه و با سرعت ۱۸۲ کیلومتر در ساعت می‌پیماید. رنجروور با اختلافی قابل نه‌چندان زیاد همین مسیر را ۱۳ ثانیه‌ای با سرعت ۱۷۳ کیلومتر در ساعت طی می‌کند. پیمایش مسیر یک کیلومتری برای رنجروور ۲۳/ ۷ و برای بنتایگا ۲۲/ ۴ ثانیه زمان می‌برد. شاسی‌بلند بنتلی مانند یک اسپرت تمام‌عیار در شتاب ثانویه نیز برتر نشان می‌دهد. به‌طوری‌که گذر از ۶۰ به ۱۰۰ کیلومتر در ساعت با دنده چهار برایش ۳/ ۴ ثانیه زمان می‌برد. از ۸۰ تا ۱۲۰ با همین دنده ۳/ ۵ ثانیه طول می‌کشد. همین شتاب‌گیری با دنده پنج، ۴/ ۷ و با دنده شش ۶/ ۳ ثانیه صورت می‌پذیرد. رنجروور سایه به سایه در صحنه دیده می‌شود. این خودرو از ۶۰ تا ۱۰۰ کیلومتر در ساعت را با دنده چهار، ۴ ثانیه‌ای می‌پیماید. از ۸۰ تا ۱۲۰ با همین دنده برایش ۴/ ۲ ثانیه طول می‌کشد. این بازه با دنده پنج ۵/ ۶ و با دنده شش ۷/ ۹ ثانیه زمان می‌برد. شاید تنها برتری لندروور نسبت به بنتلی سرعت نهایی باشد که البته واقعا چشمگیر است. ثبت رکورد ۳۰۰ کیلومتر در ساعت در مقابل رکورد ۲۷۹ کیلومتر در ساعتی بنتلی، کمی از عقب‌ماندگی او را جبران می‌کند.
از کانتیننتال تا بنتایگا
مدت‌ها بود که در گوشه و کنار خبر می‌رسید رولزرویس در حال کار روی اولین شاسی‌بلند خود و در حقیقت نخستین اس.یو.وی ابرلوکس دنیا است. خودرویی عجیب به اسم Cullinan که برنامه تولیدش به بعد از سال ۲۰۱۸ موکول شد. در حالی‌که همه تصور می‌کردند این رکورد به رولزرویس می‌رسد، بنتلی آمد و در سال ۲۰۱۲ در نمایشگاه ژنو همه پیش‌بینی‌ها را بر هم زد. این شرکت با پرده‌برداری از یک مفهومی به اسم EXP۹F، ادعا کرد که اولین شاسی‌بلند فوق لوکس دنیا را ساخته است. البته شرکت‌های دیگر خودرویی در این کلاس نداشتند که بخواهند ادعای او را زیر سوال ببرند. خلاصه که دیگر امر مشتبه شده بود که بنتلی به‌زودی می‌خواهد نسخه نهایی این خودرو را راهی بازار کند اما ناگهان پروژه در سکوت خبری، متوقف شد. گفته می‌شد فولکس‌واگن مالک برند بنتلی برای توسعه شاسی‌بلند زیرمجموعه ایتالیایی‌اش لامبورگینی Urus، مقابل بنتلی ایستاده است. در حالی‌که همه حواس‌ها به لامبو بود، بنتلی از ویرایش نهایی اولین شاسی‌بلند خود به اسم Bentayga رونمایی کرد. خودرویی که به‌وضوح معلوم بود که از زبان طراحی کانتیننتال سدان بهره گرفته است. به پیشنهاد فولکس، بنتایگا روی پلت‌فرم توآرگ نصب شد. به این امید که بتواند بازار پر از اقبال پورشه کاین را تحت تاثیر قرار دهد. برنامه درازمدت بنتلی به این صورت است که باید تا سال ۲۰۲۰ میزان تولید بنتایگا را به سالانه ۲۰ هزار دستگاه برساند. این برای یک شاسی‌بلند بسیار قدرتمند و البته پرمصرف آن هم با قیمتی بیش از ۲۸۰ هزار دلار، کمی رویایی و خیال‌پردازانه به نظر می‌رسد. فولکس برای بهبود اوضاع فروش این خودرو، در لیست فروش نسخه‌های دیزلی آن از پیشرانه‌های گازوئیل‌سوز آئودی (دیگر زیرمجموعه‌اش) استفاده کرده است. بنتلی می‌گوید تا نیمه اول سال آینده میلادی، اولین ویرایش هیبریدی بنتایگا با قابلیت اتصال به برق مستقیم شهر را نیز عرضه می‌کند.
46 سال جنگ با صخره‌ها
در ۱۹۷۰ بود که کمپانی روور اولین نسخه از شاسی‌بلندی موسوم به RangeRover را معرفی کرد. خودرویی بسیار بزرگ که اصلا با ذائقه انگلیسی‌ها همخوانی نداشت. اما مدیران شرکت افقی دورتر را نگاه می‌کردند؛ رقابت با جیپ واگنیر. همان رقیب محبوب آمریکایی. شرکت برای اولین‌بار در انگلیس از یک شاسی‌بلند سایز بزرگ دو دیفرانسیل با قابلیت فوق‌العاده آفرود رونمایی کرده بود. همین ساختارشکنی‌اش باعث محبوبیتش طی مدت‌زمانی اندک شد. بعد از به دست گرفتن عنان تولید رنجروور توسط لندروور، کم‌کم پیشرانه‌های جنون‌آمیز ۹/ ۳ لیتری هشت سیلندر Vشکل ۱۸۲ اسب‌بخاری و یک نمونه عالی ۲/ ۴ لیتری ۲۰۰ اسب‌بخاری نیز به لیست فروش اضافه شد. چه کسی فکرش را می‌کرد که نسل اول ۲۶ سال عمر کند؟ تقریبا می‌شد رنجروور فوق را در تمامی ارگان‌های دولتی انگلیسی مانند آمبولانس، آتش‌نشانی، پلیس، نیروهای نظامی و حتی پلیس جاده‌ای نیز مشاهده کرد. نسل دوم با همکاری بامو تولید شد. البته آلمان‌ها ترجیح دادند کمک خود را محدود به عرضه پیشرانه‌های ۵/ ۲ لیتری ۶ سیلندر خطی توربودیزل کنند. اما بی‌تردید انقلاب رنجروورها در نسل سوم همزمان با شروع سال ۲۰۰۲ بود. زمانی که حضور بامو پررنگ‌تر دیده می‌شد و جگوار نیز به‌عنوان یکی از شرکا وارد بازی شده بود. برای اولین‌بار در این نسل بود که از پیشرانه‌های دوست‌داشتنی ۵ لیتری هشت سیلندر Vشکل سوپرشارژشده استفاده می‌شد. سرانجام در سال ۲۰۱۲، چهارمین ویرایش از رنجروورها با چهره‌ای فوق‌العاده جذاب رونمایی شد. این خودرو به سرعت تبدیل به پرفروش‌ترین شاسی‌بلند فول‌سایز بازار انگلستان شد. رکوردی که البته هنوز هم حفظ شده است.
نظر نهایی
بنتلی بنتایگا نشان داده با اینکه سنگین و تنومند است، ولی مانند یک کوپه چابک و سریع نیز هست. به‌وضوح معلوم است که این خودرو فقط آمده بود تا طمع مدیران انگلیسی شرکت را نشان دهد. چراکه در طراحی‌اش هیچ ریزه‌کاری خاصی که او را نسبت به دیگر تولیدات منحصر به فرد کند، دیده نمی‌شود. با این حال باید اعتراف کرد که در حال حاضر بنتایگا یکی از لوکس‌ترین شاسی‌بلندهای سایز بزرگ موجود در دنیاست و این برای ثروتمندانی که به محصولات خاص ولو زشت علاقه دارند، یک موهبت است. درباره لندروور رنجروور نیز حرف جدیدی نمی‌توان زد. یک خودروی تکراری با محبوبیتی تکراری. طراحی‌اش وقار و ابهت چشمگیری دارد. می‌توان بین او و دیگر تولیدات شرکت یعنی اووک، دیفندر و دیسکاوری تفاوت معناداری را حس کرد. اما این رنجروور نیز مانند دیگر برادرانش هنوز هم از ضعف شدید طراحی داخلی رنج می‌برد. این را نمی‌توان یک سنت طراحی قلمداد کرد. این بیشتر یک تنبلی و بی‌حوصلگی است. لندروور یک پیرمرد جوان‌پسند است که هم می‌تواند از نظر قابلیت‌های آفرود با تویوتا لندکروز رقابت کند و هم می‌تواند از نظر اصالت با کادیکلاک اسکلید و هم از نظر مهندسی با آئودی کیو۷.
ارسال نظر