زندگی ، نور و دیگر هیچ

سیدمحمدرضا مرتضوی
دبیرکل خانه صنعت، معدن و تجارت ایران

انسان از آغاز خلقت تا امروز، برای نور جایگاه ویژه‌ای قائل بوده است. این اهمیت و قداست، وجه مشترک تمام ادیان و فرهنگ‌های الهی و غیر الهی است. آنچنان که گویی حیات بدون این عنصر در کنار چند عامل حیاتی دیگر، معنا و مصداقی پیدا نمی‌کند. نور و روشنایی، عامل حرکت، سازندگی و پیشرفت جوامع بوده و شکل گیری تمدن‌ها نیز با حضور این عامل مهم مسیر تکامل و تعالی خود را طی کرده است. رفته رفته با تغییر زیست انسان‌ها و گذر از عصر کشاورزی به صنعتی، تلاش بشر برای استفاده هرچه بیشتر از این موضوع مهم، بیشتر شد و کشف نبوغ آمیز ادیسون، زندگی انسان را وارد مرحله‌ای نوین کرد. مرحله‌ای که در آن فعالیت‌هایی که با طلوع خورشید آغاز و با غروب آن کاهش قابل توجهی می‌یافت، دچار دگرگونی‌های اساسی شد و چرخ‌های توسعه با سرعت بیشتری به جلو حرکت کردند.

امروز، در آغاز قرن 21 ، تصور زندگی بدون الکتریسیته و روشنایی‌های مصنوع بشر و بازگشت به دوره پیشا صنعتی، سخت و غیر قابل پذیرش است. این درآمیختگی با مقوله روشنایی و نور، زندگی را از زیبایی و کیفیت بیشتری برخوردار کرده است، البته با رشد هزینه‌ها و اتلاف منابع. اکنون و در آغاز هزاره‌ای که پایانش را هیچ تصوری نیست، همه تلاش‌ها بر این استوار شده تا ضمن تنوع بخشی به زندگی انسان‌ها در سایه روش‌های متنوع نورپردازی و آرایه‌های جادویی که خوانش و قرائت تازه‌ای از دنیا و پیرامون ما را جلوه‌گر ساخته، به بهینه سازی و بهره‌وری بیشتر بیندیشیم. بیش از صد سال کوشش برنامه‌ریزان، مهندسان و هنرمندان دستیابی به فن‌آوری‌های اعجاب انگیزی است که علاوه بر پوشش همه خانه‌ها و محیط‌های کاری و عمومی و رفع تاریکی‌ها و نقاط کور، سبد هزینه‌های ملی و فردی را کاهش می‌دهد و ما ناگزیر باید به استقبال آنها برویم. گریز و گزیری نیست.