سزارین؛ با بیهوشی عمومی یا بی‌حسی موضعی
آیدا داننده کارشناس بیهوشی سزارین یک جراحی بزرگ است که با شکافتن پوست روی شکم، عضلات زیر آن و جدار رحم همراه است. به طور متوسط، ۱۰ درصد زایمان‌ها در جهان به روش سزارین انجام می‌شود، طبق آمار رسمی در ایران حدود ۲۵ تا ۳۵ درصد زایمان‌ها به‌صورت عمل جراحی یعنی سزارین صورت می‌گیرند؛ در حالی که طبق آمار غیررسمی در ایران سزارین ۵ برابر سایر نقاط جهان است. امروزه در برخی از بیمارستان‌های ایران این آمار حتی ۱۰۰ درصد نیز گزارش شده است برخی متخصصان علت افزایش گرایش زنان به انتخاب سزارین را فرار از درد زایمان عنوان می‌کند.
آیدا داننده کارشناس بیهوشی سزارین یک جراحی بزرگ است که با شکافتن پوست روی شکم، عضلات زیر آن و جدار رحم همراه است. به طور متوسط، ۱۰ درصد زایمان‌ها در جهان به روش سزارین انجام می‌شود، طبق آمار رسمی در ایران حدود ۲۵ تا ۳۵ درصد زایمان‌ها به‌صورت عمل جراحی یعنی سزارین صورت می‌گیرند؛ در حالی که طبق آمار غیررسمی در ایران سزارین ۵ برابر سایر نقاط جهان است. امروزه در برخی از بیمارستان‌های ایران این آمار حتی ۱۰۰ درصد نیز گزارش شده است برخی متخصصان علت افزایش گرایش زنان به انتخاب سزارین را فرار از درد زایمان عنوان می‌کند. اینکه به‌طور مطلق به شما پیشنهاد زایمان طبیعی یا سزارین را بدهیم امری کاملا اشتباه است. زایمان طبیعی داشته باشیم یا سزارین؟!
هرکدام از این زایمان‌ها برای مادر واجد شرایط می‌تواند گزینه بهتری باشد
اگر خانمی شرایط زایمان طبیعی را داشته باشد مثلا از نظر روحی، جسمی و حتی جنینی با این زایمان مشکلی نداشته باشد، زایمان طبیعی انتخاب بهتری است.
اکثر مادران ایرانی ترس‌هایی از این نوع زایمان دارند که عبارتند از: ترس از درد زایمان، درحالی که باید بگوییم حین زایمان وقتی دهانه رحم به اندازه چهار سانتی‌متر باز شود بی‌حسی نخاعی از کمر برای مادر صورت می‌گیرد که درد را کاهش داده اما خوشبختانه حس فشار را از بین نخواهد برد وحتی بعد از انجام این نوع زایمان هم مادر درد نخواهد داشت. همین‌طور به‌دلیل عدم انجام عمل و عدم دریافت داروهای بیهوشی، خسته و خواب آلود و کسل نخواهد بود و می‌تواند رابطه زودهنگامی با نوزاد تازه متولد شده خود برقرار کند که این از نظر روحی به مادر حس بهتری خواهد داد.
از دیگر ترس‌هایی که مادران از زایمان طبیعی دارند، می‌توان به ترس از احتمال نچرخیدن نوزاد، مشکلات لگنی و ادراری پس از زایمان اشاره کرد. اما باید بگوییم درست است احتمال به‌وجود آمدن مشکلات ادراری مثلا عدم کنترل ادرار یا حتی مدفوع در زایمان طبیعی بیشتر است؛ اما امکان آسیب به مثانه و لوله‌های حالب در سزارین بیشتر خواهد بود.
و اما بزرگ‌ترین عیب سزارین داروهای بیهوشی و پاره کردن پوست در واقع انجام عمل جراحی است.این داروها ممکن است روی جنین عوارض داشته باشند باید اذعان کنیم که احتمال مشکلات تنفسی در نوزادان بعد از سزارین بیشتر است.اما در رابطه با خود مادر، احتمال عفونت رحم، عفونت‌های ادراری، خطر عفونت در محل بخیه و احتمال یبوست به‌دلیل استفاده از داروهای بیهوشی وجود دارد. همچنین خونریزی در سزارین دوبرابر بیشتر از زایمان طبیعی است.زایمان طبیعی یک فرآیند طبیعی است و فقط نیاز به اقدامات پیشگیری و حمایتی دارد. همچنین نسبت به سزارین دارای مزایای بیشتری است و عوارض کمتری دارد؛ اما زایمان طبیعی هم خالی از عارضه نیست و به همه مادران توصیه نمی‌شود مثلا مادرانی که قد بسیار کوتاهی دارند یا دیابت بارداری دارند در زایمان طبیعی‌شان احتمال گیر کردن شانه جنین به هنگام خروج جنین از واژن وجود دارد. این امر می‌تواند سبب آسیب‌های واژن و خونریزی پس از زایمان برای مادر و آسیب‌های شانه و بازویی برای نوزاد باشد و پس به‌طور مطلق نمی‌توان گفت سزارین یا طبیعی کدام زایمان بهتری است، بلکه برای هر مادر بسته به شرایط جسمانی و روحی او روش مناسب‌تر توسط متخصص و خود مادر گزینش خواهد شد
سزارین یکی از شایع‌ترین جراحی‌های حال حاضر کشور ما است.
روشی که از سوی اکثر مادران ایرانی به زایمان طبیعی ترجیح داده می‌شود.
این عمل با دو تکنیک انجام می‌شود: 1\بیهوشی عمومی 2\بی‌حسی موضعی.
اما کدام روش کم خطرتر است و عوارض کمتری دارد؟
مادرانی که این روش جراحی را به زایمان طبیعی ترجیح می‌دهند باید از تکنیک‌های مناسب بی‌دردی آگاه باشند تا بتوانند روشی مناسب برای جراحی یعنی بیهوشی یا بی‌حسی را گزینش کنند. در سزارین روش توصیه شده برای القای بی‌دردی عموما بی‌حسی نخاعی است که البته در کشورهای در حال توسعه‌ای مثل ایران کمتر رایج است. حتما می‌پرسید علت چیست؟
در بیهوشی عمومی به دلیل استفاده از داروهای بیهوشی برای بیهوش کردن مادر، امکان ورود این داروها به بدن جنین وجود دارد که درنتیجه ممکن است نوزاد پس از تولد دچار درجاتی از بیهوشی و تضعیف دستگاه تنفس شود.
بیهوشی عمومی به‌طور کلی عوارض بیشتری برای مادر دارد؛ دریافت داروهای زیاد حین عمل، مشکلات ریکاوری، گلودرد پس از عمل (به‌علت لارنگوسکوپی) و... برخی از عوارض بیهوشی عمومی برای مادران است. اما در بی‌حسی موضعی که به سه روش: 1\اسپاینال 2\اپی دورال 3\ترکیب اسپاینال و اپی دورال صورت می‌گیرد، مادر داروهای کمتری دریافت می‌کند که به مهره‌های کمری تزریق شده و عموما برای اعمال جراحی کمر به پایین مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما نکته حائز اهمیت در این روش تماس بلافاصله مادر هوشیار با نوزاد است که می‌تواند برای روحیه مادر و نوزاد و همچنین جلوگیری از کاهش دمای نوزاد که در لحظات اولیه تولد شایع است بسیار موثر واقع شود.
اما به‌هرحال هر یک از تکنیک‌ها عوارض خاص خود را دارد.
از عوارض بی‌حسی موضعی اسپاینال که شایع‌ترین روش بی‌حسی موضعی است، می‌توان به سردرد و کمردرد بعد از عمل اشاره کرد، همچنین واژه اتاق عمل، صدای دستگاه‌ها، بو و رنگ اتاق عمل ممکن است هنگام بیداری حین عمل مادر را دچار اضطراب کند که البته این مساله با داروهای ضداضطراب قبل از عمل قابل حل است.
می‌توان گفت بیهوشی عمومی در اورژانس‌های مامایی به علت سرعت و عملکرد قابل پیش‌بینی آن و نیز در مواردی که بی‌حسی ناحیه‌ای کنتراندیکاسیون دارند، صورت می‌گیرد. در نتیجه در شرایط استیبلِ مادر و فرزند، بی‌حسی موضعی توصیه می‌شود که از عوارض کمتری برخوردار است و هم برای مادر هم برای فرزند کم خطرتر است.
هرکدام از این زایمان‌ها برای مادر واجد شرایط می‌تواند گزینه بهتری باشد
اگر خانمی شرایط زایمان طبیعی را داشته باشد مثلا از نظر روحی، جسمی و حتی جنینی با این زایمان مشکلی نداشته باشد، زایمان طبیعی انتخاب بهتری است.
اکثر مادران ایرانی ترس‌هایی از این نوع زایمان دارند که عبارتند از: ترس از درد زایمان، درحالی که باید بگوییم حین زایمان وقتی دهانه رحم به اندازه چهار سانتی‌متر باز شود بی‌حسی نخاعی از کمر برای مادر صورت می‌گیرد که درد را کاهش داده اما خوشبختانه حس فشار را از بین نخواهد برد وحتی بعد از انجام این نوع زایمان هم مادر درد نخواهد داشت. همین‌طور به‌دلیل عدم انجام عمل و عدم دریافت داروهای بیهوشی، خسته و خواب آلود و کسل نخواهد بود و می‌تواند رابطه زودهنگامی با نوزاد تازه متولد شده خود برقرار کند که این از نظر روحی به مادر حس بهتری خواهد داد.
از دیگر ترس‌هایی که مادران از زایمان طبیعی دارند، می‌توان به ترس از احتمال نچرخیدن نوزاد، مشکلات لگنی و ادراری پس از زایمان اشاره کرد. اما باید بگوییم درست است احتمال به‌وجود آمدن مشکلات ادراری مثلا عدم کنترل ادرار یا حتی مدفوع در زایمان طبیعی بیشتر است؛ اما امکان آسیب به مثانه و لوله‌های حالب در سزارین بیشتر خواهد بود.
و اما بزرگ‌ترین عیب سزارین داروهای بیهوشی و پاره کردن پوست در واقع انجام عمل جراحی است.این داروها ممکن است روی جنین عوارض داشته باشند باید اذعان کنیم که احتمال مشکلات تنفسی در نوزادان بعد از سزارین بیشتر است.اما در رابطه با خود مادر، احتمال عفونت رحم، عفونت‌های ادراری، خطر عفونت در محل بخیه و احتمال یبوست به‌دلیل استفاده از داروهای بیهوشی وجود دارد. همچنین خونریزی در سزارین دوبرابر بیشتر از زایمان طبیعی است.زایمان طبیعی یک فرآیند طبیعی است و فقط نیاز به اقدامات پیشگیری و حمایتی دارد. همچنین نسبت به سزارین دارای مزایای بیشتری است و عوارض کمتری دارد؛ اما زایمان طبیعی هم خالی از عارضه نیست و به همه مادران توصیه نمی‌شود مثلا مادرانی که قد بسیار کوتاهی دارند یا دیابت بارداری دارند در زایمان طبیعی‌شان احتمال گیر کردن شانه جنین به هنگام خروج جنین از واژن وجود دارد. این امر می‌تواند سبب آسیب‌های واژن و خونریزی پس از زایمان برای مادر و آسیب‌های شانه و بازویی برای نوزاد باشد و پس به‌طور مطلق نمی‌توان گفت سزارین یا طبیعی کدام زایمان بهتری است، بلکه برای هر مادر بسته به شرایط جسمانی و روحی او روش مناسب‌تر توسط متخصص و خود مادر گزینش خواهد شد
سزارین یکی از شایع‌ترین جراحی‌های حال حاضر کشور ما است.
روشی که از سوی اکثر مادران ایرانی به زایمان طبیعی ترجیح داده می‌شود.
این عمل با دو تکنیک انجام می‌شود: 1\بیهوشی عمومی 2\بی‌حسی موضعی.
اما کدام روش کم خطرتر است و عوارض کمتری دارد؟
مادرانی که این روش جراحی را به زایمان طبیعی ترجیح می‌دهند باید از تکنیک‌های مناسب بی‌دردی آگاه باشند تا بتوانند روشی مناسب برای جراحی یعنی بیهوشی یا بی‌حسی را گزینش کنند. در سزارین روش توصیه شده برای القای بی‌دردی عموما بی‌حسی نخاعی است که البته در کشورهای در حال توسعه‌ای مثل ایران کمتر رایج است. حتما می‌پرسید علت چیست؟
در بیهوشی عمومی به دلیل استفاده از داروهای بیهوشی برای بیهوش کردن مادر، امکان ورود این داروها به بدن جنین وجود دارد که درنتیجه ممکن است نوزاد پس از تولد دچار درجاتی از بیهوشی و تضعیف دستگاه تنفس شود.
بیهوشی عمومی به‌طور کلی عوارض بیشتری برای مادر دارد؛ دریافت داروهای زیاد حین عمل، مشکلات ریکاوری، گلودرد پس از عمل (به‌علت لارنگوسکوپی) و... برخی از عوارض بیهوشی عمومی برای مادران است. اما در بی‌حسی موضعی که به سه روش: 1\اسپاینال 2\اپی دورال 3\ترکیب اسپاینال و اپی دورال صورت می‌گیرد، مادر داروهای کمتری دریافت می‌کند که به مهره‌های کمری تزریق شده و عموما برای اعمال جراحی کمر به پایین مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما نکته حائز اهمیت در این روش تماس بلافاصله مادر هوشیار با نوزاد است که می‌تواند برای روحیه مادر و نوزاد و همچنین جلوگیری از کاهش دمای نوزاد که در لحظات اولیه تولد شایع است بسیار موثر واقع شود.
اما به‌هرحال هر یک از تکنیک‌ها عوارض خاص خود را دارد.
از عوارض بی‌حسی موضعی اسپاینال که شایع‌ترین روش بی‌حسی موضعی است، می‌توان به سردرد و کمردرد بعد از عمل اشاره کرد، همچنین واژه اتاق عمل، صدای دستگاه‌ها، بو و رنگ اتاق عمل ممکن است هنگام بیداری حین عمل مادر را دچار اضطراب کند که البته این مساله با داروهای ضداضطراب قبل از عمل قابل حل است.
می‌توان گفت بیهوشی عمومی در اورژانس‌های مامایی به علت سرعت و عملکرد قابل پیش‌بینی آن و نیز در مواردی که بی‌حسی ناحیه‌ای کنتراندیکاسیون دارند، صورت می‌گیرد. در نتیجه در شرایط استیبلِ مادر و فرزند، بی‌حسی موضعی توصیه می‌شود که از عوارض کمتری برخوردار است و هم برای مادر هم برای فرزند کم خطرتر است.
ارسال نظر