برای رونق انبوه سازی به مشارکت مردمی نیاز داریم
مهندس رامین شویدی، مدیر عامل و رییس هیات مدیره شرکت انبوه سازی باروبن، کارشناس ارشد مهندسی عمران و کارشناس ارشد مدیریت اجرایی است. وی از مدیران خوش فکر صنعت ساختمان و انبوه سازی کشور و عضو خانه مدیران سازمان مدیریت صنعتی است. وی معتقد است سازندگان و انبوه سازان در مناطق مختلفی که فعالیت می‌کنند، باید کارگروه‌های محلی تشکیل دهند تا بتوانند بهتر از سدهای سلسله مراتب اداری و قوانین دست و پاگیر عبور کنند و قدرت چانه زنی بالاتری داشته باشند.
پروژه ۱۶۸ واحدی این شرکت که در مسکن مهر هشتگرد احداث شده ، به عنوان پروژه پایلوت برای ارزیابی و رتبه بندی به همایش انبوه سازان معرفی شده است. به این بهانه با وی به گفت و گو نشستیم که در ادامه می‌خوانید.

آقای مهندس، لطفا تاریخچه و سوابق اجرایی شرکت را بیان کنید.
شرکت باروبن در سال 1379 به ثبت رسید و از آن زمان شروع به احداث ساختمان و تاسیسات کرده است. اولین کار انبوه سازی شرکت در سال 80 بود که یک پروژه 128 واحدی استیجاری را در محمدیه قزوین احداث کردیم و توانستیم آن را ظرف 10 ماه به پایان برسانیم. بعد از آن در قالب کارهای عمرانی به عنوان پیمانکار دولت فعالیت کردیم و توانستیم پروژه احداث دوکارخانه بخش خصوصی را بگیریم. طی این قرارداد، در سال 85 احداث کارخانه شرکت نخ البرز در شهر صنعتی البرز و در سال های 86 تا 89 احداث کارخانه با شرکت گسترش الیاف پیشرفته در شهر صنعتی لیا را به عهده گرفتیم. بعد از آن مشغول پروژه های انبوه سازی در قالب طرح مسکن مهر شدیم و در چهار سایت مختلف پروژه های مسکن مهر را احداث کردیم که شامل موارد زیر است:
پروژه ۷۳۶ واحدی در مسکن مهر البرز
پروژه 168 واحدی در هشتگرد که به عنوان پروژه پایلوت برای ارزیابی به همایش انبوه سازان معرفی کرده ایم
چهار برج ۱۲ طبقه و یک پروژه ۹۰ واحدی در قزوین
پروژه 384 واحدی تعاونی مسکن شورای حل اختلاف در قزوین
آیا شرکت باروبن از روش صنعتی سازی در احداث پروژه های انبوه سازی استفاده می‌کند؟
ما در این شرکت برای توسعه صنعتی سازی، کادر فنی را تقویت کرده و بدنه طراحی را به بدنه پیمانکاری اضافه کرده ایم. از طرف دیگر، با شرکتهای مهندسان مشاور تفاهم نامه همکاری امضا کردیم و به این ترتیب کار را به صورت EPC انجام می‌دهیم. یعنی برای سرمایه گذاری که می‌خواهد پروژه هایی را احداث کند و مطالعات اولیه را انجام داده و خواسته خود را مکتوب اعلام کرده است، ما بر اساس آن طراحی انجام می‌دهیم و برای طراحی و اجرا قیمت اعلام می‌کنیم. به این ترتیب همزمان با طراحی، مقدمات اجرای کار نیز فراهم می‌شود. مزیت این روش برای سرمایه گذار و مالک این است که پروژه در مدت زمان کوتاه‌تر و با هزینه کمتر انجام می‌شود. وقتی به صورت EPC به پروژه نگاه می‌کنیم، برای ارتقای کیفیت، افزایش سرعت کار و کاهش هزینه ها الزام به صنعتی سازی داریم. در حال حاضر صنعتی سازی یک اجبار است و یک انتخاب تفننی نیست.
چه استاندارهایی را در زمینه مطلوبیت و کیفیت ساخت پروژه های ساختمانی رعایت می‌کنید؟
در مورد انتخاب مواد اولیه، آنها را از لحاظ استانداردهای مختلف کنترل کرده و برای استفاده بهینه از مصالح ساختمانی نوین، دوره‌های آموزشی لازم را برای کارکنان برگزار می‌کنیم. در بخش اجرای سازه نیز استانداردها و ضوابط رایج بین المللی را کنترل می‌کنیم. ما به عنوان شرکتی با بدنه مهندسی، به صورت خودکنترلی استانداردها و ضوابط را رعایت می‌کنیم.
اقداماتی مانند رتبه بندی پروژه های ساختمانی را که برای نخستین بار قرار است در همایش انبوه سازان صورت گیرد، چگونه ارزیابی می‌کنید؟
چنین اقداماتی به پر کردن خلاهای موجود در این زمینه کمک می‌کند. محصول تمام شده ما که یک پروژه ساختمانی است، به لحاظ کاربری، کیفیت اجرا، حداقل بودن هزینه‌های بهره برداری، دوام و ضوابط متعدد دیگر می‌تواند ارزیابی شود و باید معیارهای جامعی برای این کار وجود داشته باشد. تدوین این ضوابط یک ضرورت است و برای رسیدن به آن باید آنها را به سازندگان آموزش داد و بعد در حین ساخت و مراحل اولیه اعم از انتخاب زمین، طراحی، نوع کاربری، انتخاب مصالح، تفکیک فضا ها و... این موارد را در نظر گرفت. لازمه این کار، تشکیل کارگروه هایی برای این موضوع است تا راهنمایی های لازم را در اختیار مجریان و سرمایه گذاران قرار داده و پایش مداوم آن را انجام دهد. رتبه بندی پروژه ها می‌تواند یک آغاز و به عنوان الگویی باشد برای جایگاهی که در آینده می‌خواهیم به آن برسیم.
به نظر شما چه مشکلاتی پیش روی صنعت ساخت و ساز و انبوه سازی در کشور وجود دارد؟
مشکلات انبوه سازان جدا از مشکلات کلی کسب و کار در ایران نیست. مشکلات کسب و کار درایران نیز شامل بوروکراسی‌های زاید دولتی، تورم بالا، رکود همراه با تورم و... است که تمام صنایع با آن درگیر هستند و وضعیت صنعت ساختمان به علت اقبال بیشتر مردم به بخش املاک و مستغلات، شاید حتی کمی بهتر از صنایع دیگر باشد.
انبوه ساز یک بنگاه اقتصادی بزرگ و توسعه دهنده یک کسب و کار است. او یک زمین راکد را در موقعیتی که می‌تواند در آینده مناسب باشد ، شناسایی می کند و آن را در قالب قرارداد مشارکت و پس از آن در قالب عقد قراردادهای فروش واحد و یا سهم از پروژه به بهره بردار نهایی می‌فروشد.
هر کسب و کاری با یکسری مسائل روبروست. انبوه سازان به زمین بزرگ با موقعیت مناسب نیاز دارند که این زمین‌ها به صورت عمده در مالکیت خود انبوه سازان نیست و مهمترین چالش انبوه سازان با مالکان است. مشکل بعدی جلب سرمایه مردمی است، چون در شرایط فعلی خیلی نمی‌توان به حمایت بانک‌ها امیدوار بود. استفاده از سرمایه‌های مردمی هم به دو صورت قابل اجراست: یکی مشارکت با مالکان و دیگری پیش فروش در قالب قرارداد که با کسب مجوزهای لازم از ارگان‌های ذی ربط میسر است. ما برای رونق انبوه سازی نیاز به مشارکت مردمی و استفاده از سرمایه مردم داریم. همچنین باید با روشهای مهندسی به سرمایه گذاران گزارش دهیم، به این صورت که برای هر پروژه یک وب سایت تعریف کنیم تا پیشرفت کار را نشان ‌دهد و هر سهامدار بتواند وضعیت آن پروژه را درهر مرحله مشاهده نماید.
به عنوان یک انبوه ساز موفق چه پیشنهادی برای رونق انبوه سازی در کشور دارید؟
سازندگان و انبوه سازانی که در مناطق مختلف فعالیت می‌کنند، باید ضمن رقابت، رفاقت هم داشته باشند و کارگروه های محلی تشکیل دهند تا بتوانند هر چه بهتر از سد سلسله مراتب اداری و قوانین دست و پاگیر عبور کنند و قدرت چانه زنی بالاتری داشته باشند. در قالب تشکیل این تشکل‌های کوچک کارفرمایی می توانیم به ارتقای صنف که در واقع انجمن انبوه سازان است نیز کمک کنیم؛ ضمن اینکه مسائل دیگر مانند مسائل کارگری، بیمه، تعامل با شهرداری ها و.. را به اتفاق همدیگر پیش ببریم.