احیای دایتونا با اهدای اعضا !
دوج چارجر یا آنگونه که در ایران گفته میشود شارژر، یکی از خودروهای عضلانی قدیمی است که همزمان با فورد موستانگ در سال ۱۹۶۴ معرفی شد. اما هیچ وقت نتوانست به حقش در دنیای عضلانیها برسد. سایه سنگین موستانگ، کامارو و حتی بردارش چلنجر، باعث شد تا شارژر همیشه یک عضلانی درجه دو باقی بماند.
اما یک مدل از شارژر وضعیتی متفاوت دارد و هر ماشین بازی دوست دارد یک دستگاه از آن را گاراژش داشته باشد. اما افسوس که تعداد زیادی از آن تولید نشد. دوج شارژر دایتونا از هر نظر یک شارژر متفاوت است.
دوج چارجر یا آنگونه که در ایران گفته میشود شارژر، یکی از خودروهای عضلانی قدیمی است که همزمان با فورد موستانگ در سال ۱۹۶۴ معرفی شد. اما هیچ وقت نتوانست به حقش در دنیای عضلانیها برسد. سایه سنگین موستانگ، کامارو و حتی بردارش چلنجر، باعث شد تا شارژر همیشه یک عضلانی درجه دو باقی بماند.
اما یک مدل از شارژر وضعیتی متفاوت دارد و هر ماشین بازی دوست دارد یک دستگاه از آن را گاراژش داشته باشد. اما افسوس که تعداد زیادی از آن تولید نشد. دوج شارژر دایتونا از هر نظر یک شارژر متفاوت است. این خودرو با طراحی خاصش روی مرز بدنه اسپرت و عضلانی حرکت میکند. دایتونا تنها در سالهای ۶۹ و ۷۰ میلادی و به تعداد ۵۰۳ دستگاه تولید شد. در آن زمان این ماشین به قیمت ۴ هزار دلار عرضه شد. دوج دایتونا روی پلتفرم مشترکی با پلیموث سوپربرد تولید شد. دایتوناهای سالم زیادی باقی نماندهاند. اما به تازگی یک دوج شارژر دایتونا با استفاده از قطعات دیگر دایتوناها بازسازی شده است که از ارزش بسیار بالایی برخوردار است.
به دلیل نایاب بودن برخی قطعات دایتونا، تیم بازسازیکننده ناگزیر شده برخی از قطعات را بهطور کامل از نو بسازد. در برخی موارد هم از قطعات دوج وایپر مدل ۲۰۰۸ استفاده شده است. افراد مختلف واکنش متفاوتی در مواجهه با این خودرو داشتهاند و به عقیده برخی از آنها تخریب یک دوج شارژر برای ساخت یک دایتونا دیوانگی است و برخی نیز این خودرو را شاهکاری زیبا و عضلانی دانستهاند؛ چرا که این مدل از شارژر تنها مدلی است که در مسابقات ناسکار هم شرکت کرده و اصلا هدف از طراحی آن شرکت در ناسکار بود. در مورد بدنه کمی تغییرات ایجاد شده و این خودرو یک دایتونای اصیل به حساب نمیآید. بلکه تیم بازسازی تغییرات دلخواه خود را در آن اعمال کردهاند. تغییراتی که شاید به دل برخی از ماشین بازها که روی حفظ اصالت خودروها تاکید دارند، ننشیند.
دوج شارژر دایتونا با دو موتور عرضه میشد. یک موتور آن ۲/ ۷ لیتری و دیگری ۷ لیتری بود. اما برای این دایتونا از یک موتور ۷/ ۷ لیتری ۸ سیلندر استفاده شده است. این موتور در فهرست موتورهای دایتونای کلاسیک جای ندارد. این موتور میتواند بیش از ۵۰۰ اسب بخار قدرت را بدون استفاده از توربوشارژر یا هر وسیله تقویتکننده دیگری تولید کند. گیربکسهای در نظر گرفته شده برای این خودرو هم چهار سرعته دستی و سه سرعته اتوماتیک بودند. با چنین مجموعه دایتونا میتواند به راحتی به سرعت ۲۰۰ مایل در ساعت یا ۳۲۰ کیلومتر در ساعت برسد و مسافت ۴۰۲متری درگ را در مدت زمان ۱۲ ثانیه طی کند. شتاب صفر تا ۱۰۰ آن نیز اندکی بیشتر از ۷ ثانیه است. اگر وزن این خودرو کمتر بود با موتور ۷/ ۷ لیتری قطعا شتاب اعجاب انگیزی از آن میدیدیم. دوج در سالهای ۲۰۰۶، ۲۰۰۹ و ۲۰۱۳ مدلهای دیگری از شارژر را با پسوند دایتونا تولید کرد؛ اما هیچ یک از آنها نتوانستند خاطره شارژر دایتونای ۱۹۶۹ را برای این شرکت و دوستداران دایتونا زنده کنند.
ارسال نظر