تصحیح اشتباهات اسکار در شب هشتادوهفتم
علیرضا مجمع عضو گروه فرهنگ و هنر هشتاد و هفتمین دوره مراسم اسکار در حالی جوایزش را تقسیم کرد که این بار برخلاف چند دوره قبل امیدواری غریبی را به دنیای سینما داد. در دو دوره قبل سایه سیاست چنان بر سر اسکار افتاده بود که فیلم بد «آرگو» به‌عنوان بهترین فیلم انتخاب شد و در دوره قبل هم فیلم متوسط «12سال بردگی» بهترین فیلم دوره هشتاد و ششم شد. این بار اما اعضای آکادمی رایشان را به «مرد پرنده» دادند. فیلمی خارج از قاعده‌های مرسوم سینما در این سال‌ها. آکادمی برای اعاده حیثیت خودش دست به انتخاب مطلق فیلم آلخاندرو گونزالس ایناریتو زد. اعاده حیثیت آکادمی علوم و هنرهای سینمایی آمریکا با اهدای سه اسکار مهم فیلمنامه اریژینال و کارگردانی و فیلم به «مرد پرنده» و اینیاریتو، بعد از چندین سال اتفاق افتاد. موفقیت این «خاص»ترین و نامتعارف‌ترین فیلم برنده اسکار بهترین فیلم در 10 سال اخیر شاید برای جدی‌ترین تماشاگران سینما هم تعجب‌آور بود. به ویژگی این انتخاب نکته‌ای را هم باید اضافه کرد و آن حضور فیلم‌هایی در میان نامزدهای بهترین فیلم بود که سایه سیاست و نامتعارف بودن را می‌شد در آن دید. در حضور «تیرانداز آمریکایی» و «پسربچگی» که سیاسی نگری و هنری بودن وجه غالبشان بود،تن ندادن اعضا به انتخاب این دو فیلم نشان از اصالت دادن به اصل سینما در میان آنها دارد. در میان برندگان بقیه رشته‌ها اعضای آکادمی تقریبا کار مشکلی نداشتند. ادی‌ردمین، بهترین بازیگر مرد (به نقش استیفن‌هاوکینگ در «تئوری همه چیز») و جولین مور، بهترین بازیگر زن (برای «هنوز آلیس») محتمل‌ترین برندگان مراسم یکشنبه شب بودند. اتفاق ویژه مراسم هشتاد و هفتم اما بزرگداشت پنجاهمین سال فیلم «آوای موسیقی» (در ایران با نام «اشک ها و لبخندها» اکران شد). بود که با حضور جولی اندروز بسیاری از عاشقان سینما را در شبی که اتفاق مهمی در مراسم نیفتاد به سال‌های طلایی سینما در دهه شصت برد