وسایل نقلیه عمومی در حال حاضر در کنار وسایل نقلیه شخصی جا‌به‌جایی مردم را بر عهده دارند. اما در سال ۲۰۳۰ پیش‌بینی می‌شود که حمل‌‌و‌نقل عمومی به یک تهدید برای خودروسازان تبدیل شود. حمل‌‌و‌نقل عمومی چیزی است که هم از سوی دولت‌ها و هم از طرف بخش خصوصی در حال توسعه یافتن است. اگر تاکنون کشورهای توسعه‌یافته به این مقوله اهمیت می‌دادند، اکنون کشورهای در حال توسعه نیز اهمیت توجه به حمل‌‌و‌نقل عمومی را دریافته و دولت‌ها یارانه‌های سنگینی برای توسعه حمل‌‌و‌نقل عمومی و زیرساخت‌های آن می‌پردازند.از سوی دیگر بخش خصوصی نیز با ایجاد راه‌های تازه، بر توسعه حمل‌‌و‌نقل عمومی متمرکز شده و آن را یک کسب‌و‌کار سودده یافته است. نمونه بسیار موفق آن نیز سیستم حمل‌‌و‌نقل عمومی اوبر است که مبتنی بر دنیای دیجیتال، کشور به کشور در حال فتح بازار حمل‌‌و‌نقل است.

اگر چه توسعه حمل‌‌و‌نقل عمومی به‌طور مستقیم روی فروش خودروها اثر نگذاشته و از میل مردم برای داشتن خودرو شخصی کم نمی‌کند، اما روی میزان استفاده از آن اثر مستقیم و تعیین‌کننده‌ای می‌گذارد. هر‌چه سیستم حمل‌‌و‌نقل عمومی کارآمدتر و دردسترس بیشتر باشد، میل افراد به استفاده از خودروهای شخصی کمتر می‌شود. این یعنی استفاده کمتر از خودرو و استهلاک پایین‌تر. کاهش استفاده از خودروها جایی را نشانه می‌گیرد که دقیقا نقطه سودآوری خودروسازان در کشورهای توسعه یافته است. در این کشورها خودرو با قیمتی ارزان در اختیار مصرف‌کننده قرار می‌گیرد؛ اما هزینه استفاده از آن بالا است. بخش زیادی از این بالا بودن هزینه هم به قیمت لوازم مصرفی بازمی‌گردد. در واقع سود خودروسازان از محل ارائه خدمات پس از فروش یا همان After Market است. حال اگر در سایه توسعه حمل‌‌و‌نقل عمومی در کشورهای مختلف استهلاک خودروهای شخصی کمتر شود، نیاز آنها به لوازم یدکی هم کاهش پیدا خواهد کرد. کشورهای در حال توسعه هم در بستر اقتصادی با فراهم‌آوری امکانات مورد نیاز و هم در بستر اجتماعی با فرهنگ‌سازی، در حال تشویق مردم به استفاده از حمل‌‌و‌نقل عمومی هستند و این مساله به‌طور مستقیم روی بازار پس از فروش خودروها اثر خواهد گذاشت.