رسول بهروش عضو گروه ورزش علی کریمی دستیار کارلوس کی‌روش شد؛ این خبر مهم هفته گذشته بود که محافل ورزشی را تحت تاثیر قرار داد؛ خبری که نشان می‌دهد جادوگر ایرانی، تازه به دنیای مستطیل سبز علاقه‌مند شده است! سکه زندگی علی کریمی انگار دو روی کاملا متفاوت دارد؛ هرچقدر در سال‌های آغازین درخشش‌ می‌شد نشانه‌های بی‌تفاوتی نسبت به فوتبال را در تک‌تک حرکات او دید، این سالهای آخر همه کریمی را با شیفتگی‌اش به فوتبال شناختند. کسی که در جوانی حاضر نبود برای دیدن هوادارانش در ایرلند، در روز تولدش یک طبقه پایین بیاید، این سال‌های آخر بعد از برگزاری بازی‌های شهرستان مقابل هتل می‌ایستاد و دقایق طولانی با هواداران گپ می‌زد. مردی که بعد از کسب سزاوارانه توپ طلای آسیا در سال 2004 مدعی شد هیچ احساسی ندارد، همین دو سال قبل وقتی به عجیب‌ترین شکل ممکن نامزد کسب دوباره این عنوان شد دست و پایش را گم کرد و کلی اشتیاق به خرج داد. کریمی عاشق شده بود. برای این شیدایی دیرهنگام، هزار سند وجود دارد. در وصف این دلبستگی، همان بس که پسر گریزان از سختکوشی دیروز، این بار بعد از خداحافظی رسمی‌اش هم نتوانست دوری از فوتبال را تحمل کند و به محض برکناری دایی، خودش را به تمرینات پرسپولیس رساند. کریمی حالا به پاداش عشق دیرهنگامش، شانس مربیگری در تیم ملی را به دست آورده است. این وسط فقط یک سوال باقی می‌ماند؛ اینکه اگر عشق امروز علی کریمی به فوتبال یک دهه پیش در قلب او حلول می‌کرد چه اتفاقی رخ می‌داد؟ از قول میروسلاو بلاژویچ نقل می‌کنند که اگر علی کریمی انگیزه دایی را داشت، بهترین بازیکن جهان در ایران متولد می‌شد. کاش زودتر عاشق می‌شدی پسر