ترامپ، عامل بازنگری هویت حزب جمهوری‌خواه

مترجم: مریم رضایی

افشای نوار صوتی رسوایی دونالد ترامپ در مورد آزار جنسی زنان، یکشنبه اخیر تجمع روحانیونی را که عضو شورای مشورتی مذهبی ترامپ بودند و از مدت‌ها پیش از دیدگاه او در مورد کشور حمایت کرده بودند، لغو کرد. از کالیفرنیا تا فلوریدا، اعضای این گروه به یک کنفرانس اضطراری پیوستند که ابعاد زشت اقدامات ترامپ را بررسی کنند.

رقابت انتخاباتی ۲۰۱۶ به هفته‌های پایانی نزدیک می‌شود و ترامپ کل کشور را دچار دردسر کرده و رگ و پی سیاست آمریکا را به نقطه حساسی کشانده است. در حالی که برخی رای‌دهندگان جذب زبان‌بازی‌های تکان‌دهنده سالن کنفرانس می شوند، عده کثیری با تنفر به کمپین «هرگز ترامپ» می‌پیوندند. اما به‌نظر می‌رسد خشم ناشی از انتشار نوارهای صوتی، خود ترامپ را چندان درگیر نکرده باشد. او تهدید کرده که رقیبش را به جرم فرار از مالیات بر درآمد و جرایم دیگر به زندان می‌اندازد. او اصرار دارد که در راه‌اندازی تنش‌های نژادپرستی در طول وقایع سنترال پارک نیویورک در دهه ۹۰ عملکرد درستی داشته است. او داستانی را منتشر کرده مبنی بر اینکه دوستان مسلمان تروریست‌های واقعه سن برناردینو کالیفرنیا از برنامه‌های آنها خبر داشتند، اما مقامات شهر را مطلع نکرده‌اند. او که معتقد است اولین مناظره انتخاباتی را با موفقیت پشت‌سر گذاشته، در دور دوم سعی کرد توجه عام را از ابتذال خود دور کرده و رسوایی جنسی همسر هیلاری کلینتون را به او یادآوری کند. ترامپ زمانی در جریان تبلیغات انتخاباتی گفته بود که به‌عنوان رئیس‌جمهور شکنجه را تایید می‌کند. در حالی که طرفداران او از یک طرف از این اظهارات شادی می‌کردند، متحدان ناراضی او در طرف دیگر از این اوضاع ناراحت بودند. پائول رایان، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا و بالاترین مقام جمهوری‌خواهان، به اصرار همسرش که فعال حقوق زنان است، حمایت از نامزد حزبش را متوقف کرده است. مایک پنس، فرماندار ایندیانا نیز از قصد خود در این باره خبر داده است. او در روز ۱۱ اکتبر اعلام کرد: «در حال حاضر دیگر نمی‌خواهم به حزب فکر کنم.»

اما افراد دیگر نمی‌توانستند بیش از این ساکت بمانند. کاندولیزا رایس، وزیر امور خارجه سابق آمریکا، از ترامپ خواست «بس کند» و گری هربرت، فرماندار ایالت اوتا، او را «کریه و پست» خوانده است. هچنین رابرت بنتلی، فرماندار آلاباما گفته «من نمی‌توانم به دونالد ترامپ رای دهم و این کار را نخواهم کرد.» اعضای حزب جمهوری‌خواه اذعان می کنند که کمپین ترامپ می‌تواند به نسلی از نامزدهای آینده حزب آسیب جبران‌ناپذیری وارد کند. برخی از رقبای درون حزبی او مانند تد کروز، سناتور تگزاس، ابتدا روابط خوبی با او داشتند تا زمانی که فهمیدند خیلی دیر شده است. در واقع باید گفت اگر در لحظات آخر اتفاق غیرمنتظره‌ای رخ ندهد، ترامپ در مسیر شکست قرار گرفته است. سوالی که اکنون مطرح می‌شود این است که آیا او به اکثریت کنگره‌ای حزبش نیز آسیب می‌رساند یا نه.

صبح روز بعد از آن مناظره جنجال‌برانگیز، کمپین ترامپ در یک آگهی دیجیتال اعلام کرد: «ماییم که در مقابل دنیا قرار داریم.» اما مشخص نبود آیا دشمن اصلی او در ماه پایانی مانده به انتخابات کلینتون است یا مقامات جمهوری‌خواه. ترامپ در توییتی گفته بود: «جمهوری‌خواهان بی‌وفا سخت‌تر از هیلاری کلاهبردار هستند. آنها بلد نیستند چطور باید پیروز شوند و من یادشان می‌دهم.» بلافاصله بعد از آن، طرفداران ترامپ هم‌صدا شدند. آنها شایعه‌ای را پخش کردند مبنی بر اینکه خود جمهوری‌خواهان عامل افشای آن نوار صوتی بوده‌اند. معترضین بیرون مقر حزب در کپیتال هیل جمع شدند، در حالی که نوشته‌هایی در طرفداری از اقدامات او در دست داشتند. یکی از مقامات کهنه‌کار حزب جمهوری‌خواه که از زمان ظهور ترامپ شاهد تحول حزب از محافظه‌کاری به سوی جنون بوده، ناراحت‌کننده‌ترین بخش ماجرا را قابل پیش‌بینی بودن آن می‌داند. این فرد که از همان ابتدا مخالف ترامپ بوده می‌گوید: «ما به حزب هشدار داده بودیم که نتیجه احتمالی این خواهد بود. نمی‌توان هسته شخصیت یک فرد را اصلاح کرد. او همین است و حالا او نماینده ما جمهوری‌خواهان است، چون خودمان اجازه دادیم.»

روز بعد از زننده‌ترین مناظره انتخاباتی در تاریخ مدرن، ترامپ برای شرکت در یکی از اجتماعاتی که در طرفداری‌اش تشکیل شده بود، به ویلکس بری سفر کرد. در رویدادهای اینچنینی، بی‌اعتدالی ترامپ مورد استقبال و بخشش قرار می‌گیرد و برافروختگی او شجاعت محسوب می‌شود. در دوره‌ای که برای اولین بار یک زن نامزد نهایی یک حزب اصلی شده، تی‌شرت‌ها منقوش به کلماتی رکیک بود. دستفروش‌ها پیکسل‌هایی با عنوان «هیلاری باید به زندان برود» می‌فروختند. نقل قول‌هایی که صورت می‌گرفت حتی بدتر بود. نیل مک‌نامارا که از نیویورک آمده بود تا به هزاران نفری که جمع شده‌اند بپیوندد می‌گوید: «هیلاری یک قاتل است، او دروغگو است.» ترامپ از اینکه چنین تبی را بیشتر کند خوشحال است. او از تریبون خود مقابل جعمیت فریاد زد: «او باید بازداشت شود.» او با یادآوری اشعار آهنگ قدیمی مورد علاقه‌اش که در مورد خطر دلسوزی برای غریبه‌ها است، برای اینکه مخاطبان حاضر در ویلکس بری را راضی کند، با لحن تندی به هیلاری کلینتون حمله کرد تا خطرات استقبال از پناهندگان سوری را گوشزد کند. او با یورش به اصول اساسی هیچ چیز پنهانی در خود نداشت. مرد متهم در نوارهای صوتی افشا شده، با ترامپ ماه‌های گذشته تفاوتی نکرده بود. او مدت‌ها به زن‌بارگی مشهور بود و اقداماتش تیتر رسانه‌ها می‌شد. با این شرایط، آیا باید از رسوایی‌های جنسی او شگفت‌زده شد؟

نوار صوتی منتشر شده تحریک‌کننده بود، نه به این دلیل که چهره جدیدی از ترامپ را نمایش می‌داد، بلکه چون مشخص کرد این ترامپ تغییری نخواهد کرد (واکنش اولیه او به انتشار نوار عذرخواهی محض نبود، بلکه او گفته از هر کسی که رنجیده خاطر شده عذرخواهی می‌کنم).

در این دوره‌ای که حوزه‌های انتخاباتی به‌صورت ناعادلانه تقسیم می‌شوند، بیشتر جمهوری‌خواهانی که انتخاب می‌شوند از بخش‌هایی می‌آیند که پیروزی آنها بدون حمایت مسلمانان، مکزیکی‌ها، سیاه‌پوستان یا هر گروه قومی و فرهنگی دیگری که از نظر ترامپ بخشی از مشکل کشور آمریکا هستند، ممکن شده است. اما حزب جمهوری‌خواه بدون زنان سفیدپوست که اعضای قابل اعتماد ائتلافشان هستند، دوام نخواهد داشت. آن دسته از جمهوری‌خواهانی که برچسب «جنگ‌افروزی علیه زنان» از سوی دموکرات‌ها خورده‌اند، اظهارات غیراخلاقی ترامپ را تهدیدی جدی می‌دانند. دبی والش، مدیر مرکز زنان آمریکایی و سیاست در دانشگاه راتجرز می‌گوید: «واضح است که این یکی خط قرمز مشخصی را رد کرده است.»

مطمئنا سران حزب جمهوری‌خواه می‌دانستند ترامپ زیاده‌روی کرده است. در کنفرانس ۱۰ اکتبر، رایان به جمهوری‌خواهان سنا گفت که می‌توانند طرفدار این نامزد ریاست جمهوری نباشند. همچنین گرگ والدن، رئیس انجمن حزبی جمهوری‌خواهان، در همان روز به لابی‌گران گفت که ترامپ در هر رقابتی در سراسر کشور می‌تواند مخرب باشد. او به گروه اعلام کرد که در شرایط عجیب و غریبی گیر افتاده‌اند و هر نامزدی کار خودش را می‌کند. یکی از نظامیان به نماینده‌ای جمهوری‌خواه که حمایت خود را از ترامپ متوقف کرده بود توضیح می‌داد: «باید درست‌ترین کاری را که فکر می‌کنی انجام دهی. هر عضو کنگره باید تصمیم خودش را بگیرد.»

بنابراین کرسی‌های رقابتی چندانی باقی نمانده که در انتخابات دوره‌ای مجلس نمایندگان، برای ورود مجدد دموکرات‌ها کافی باشد. اما سنا داستان دیگری است. اگر هیلاری کلینتون پیروز شود، در سنا دموکرات‌ها تنها باید ۴ کرسی از ۲۴ کرسی را که جمهوری‌خواهان از آن دفاع می‌کنند، به‌دست آورند. بازوی تبلیغاتی جمهوری‌خواهان در سنا از نامزدهای خود خواسته آرامش خود را حفظ کنند و منتظر بمانند تا نظرسنجی‌ها عمق سقوط ترامپ را نشان دهند، اما یکی از استراتژیست‌های حزب اشاره کرده در این منتظر ماندن ریسکی وجود دارد: نظرسنجی‌های اولیه در بسیاری از ایالت‌ها نشان داده رای‌دهندگان در تصمیم خود مصمم هستند. همزمان، حزب جمهوری‌خواه باید با خشم ناشی از جایگاه ترامپ دست و پنجه نرم کند. نوت گینگریچ، رئیس سابق مجلس نمایندگان و از متحدان نزدیک ترامپ گفته: «دموکرات‌ها وقتی مورد حمله قرار می‌گیرند، به گله گاومیش تبدیل می‌شوند. یعنی یا همه با هم حرکت می‌کنند و یا همه با هم می‌ایستند و مقاومت می‌کنند. اما جمهوری‌خواهان وقتی صدای مهیب و بلندی برمی‌خیزد، مثل گله گوزن پراکنده می‌شوند. فرهنگ حزبی ما متفاوت است.»

خطر کمپین کلینتون، جشن زودهنگام پیروزی بود. سناتور و وزیر امور خارجه سابق آمریکا، نامزدی راسخ است که بسیاری از مردم آمریکا می‌گویند به او اطمینان ندارند. هکرها که به عقیده کارشناسان اطلاعاتی آمریکا به ولادیمیر پوتین متصل بوده‌اند، از افشای ایمیل‌های مرتبط به حمایت‌های کلینتون بهره برده‌اند و نمی‌توان گفت جریان اسناد دزدیده شده و افشاسازی‌ها کی خاموش می‌شود. در واقع، کلینتون هم روزهای سختی تحمل کرده است. مشاوران کلینتون می‌دانند بدترین دشمن او خودش است. پنهان‌کاری بیش از حد، عامل رسوایی ایمیل‌های شخصی بود و حتی بیماری‌اش را که دوربین‌ها هنگام بیرون رفتن از مراسم یادبود ۱۱ سپتامبر ثبت کردند، پنهان کرده بود. یکی از مقامات کمپین او می‌گوید: «هیچ گاه توانایی کلینتون را در سخت‌تر کردن شرایطش دست کم نگیرید. او هیچ وقت مسیر ساده را انتخاب نمی‌کند. اگر مسیر مستقیمی از نیویورک به واشنگتن وجود داشته باشد، سفر او از ایالت یوتا می‌گذرد.»

نوسانات منحصر به فرد ترامپ، دموکرات‌ها را آشفته کرده است. در یک دوره نسبتا یک ساله، او به زنان، مسلمانان، اقلیت‌ها و مهاجرین حمله کرده و هر بار شکست خورده، از گفته خود عقب‌نشینی کرده است. یکی دیگر از مقامات کمپین کلینتون می‌گوید اتفاقات زیادی در این مدت افتاده که می‌توانست به انهدام کمپین ترامپ منجر شود، اما چنین چیزی عملی نشد. حتی بعد از فیلم‌هایی که اظهار نظرهای زشت او را پخش می‌کرد، نظرسنجی‌ها در ایالت‌های طرفدار ترامپ، بیشتر به نفع او تغییر می‌کرد.

ظهور ترامپ، چه او پیروز شود و چه شکست بخورد، حزب جمهوری‌خواه را مجبور کرده برای اولین بار بعد از دوره مبارزات حقوق مدنی، در هویت خود تجدید نظر کند. درون‌نگری حزب جمهوری‌خواه بعد از شکست میت رامنی در سال ۲۰۱۲ عجیب به‌نظر خواهد رسید. گزارشی که در آن زمان از سوی سران حزب ارائه شد، خواهان حزب جمهوری‌خواه معتدل‌تر و فراگیرتری بود که بتواند جذبه خود را فراتر از جلب توجه سفیدپوستان که مبنای تاریخی این حزب است، ببرد. پیشنهادهایی که مطرح شد، معقول بود. اما مدت‌ها قبل از آنکه ترامپ وارد صحنه شود، محو شدند.

آیا حزب جمهوری‌خواه بعد از ترامپ به ارتدکسی محافظه‌کارانه بازخواهد گشت؟ یا به تشویق تبلیغات رسانه‌ای «آلت-رایت‌ها» (گروه جدیدی از سفیدپوستان ملی‌گرای متعصب آمریکایی که شیفته دونالد ترامپ هستند و به ادبیات سیاسی رایج کاری ندارند) کاملا از برند جدیدی از ناسیونالیسم پوپولیستی استقبال خواهد کرد؟ بعید است ترامپ از مرکز توجه خارج شود. رقابت‌های انتخاباتی این دوره او را به یک ستاره تبدیل کرده است. اعضای داخل حزب جمهوری‌خواه از هر طیف ایدئولوژیک، پیش‌بینی می‌کنند که او از این شناخته شدن برای راه‌اندازی رسانه‌ای برندسازی شده برای طرفدارانش استفاده خواهد کرد. به‌طور حتم، افرادی که ترامپ را باور دارند، پس از این او را نادیده نخواهند گرفت.