مسوولیت اجتماعی، فراگیر و بدون استثنا
سیده فاطمه مقیمی‌ عضو اتاق بازرگانی ایران مسوولیت اجتماعی و وظیفه اخلاقی پرداختن به آن محدود به شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی نیست و این یک بحث ضروری و البته فراگیر است؛ به این معنا که هر انسانی که در جامعه زندگی می‌کند مسوولیتی دارد و ما ضرورت پرداختن به آن را از جزء به جزء زندگی‌مان تا سر در سازمان ملل نیز می‌بینیم. اما برای ورود این بحث به کشورمان که در حال حاضر در سطح بین‌المللی به شکل مدرنی تعریف و پی‌ریزی شده، باید ابتدا آن را بو‌می‌کنیم تا ضریب نفوذ آن در جامعه نیز بالا رود. بنیاد BFGOM بنیادی در اتحادیه اروپا است که به بحث‌های مربوط به تعالی مجموعه سازمانی و مسوولیت اجتماعی، به‌عنوان معیار ارزیابی برای امتیازدهی به شرکت‌ها می‌پردازد و این معیارها را به‌عنوان شاخصه‌هایی که الزام قانونی دارند؛ تنظیم می‌کند. آنها حساسیت‌هایی را که برای پاسخگویی وجود دارد، متناسب با شرایط بررسی می‌کنند و مسوولیت اجتماعی(CSR) را تعریف می‌کنند، در کنار آن، این بنیاد برای شرکت‌هایی متعهد مزایایی را در نظر گرفته و انگیزه‌هایی ایجاد می‌کنند. بنابراین برای گسترش مقوله مسوولیت اجتماعی در ایران باید ابتدا رویکردها مشخص و ایده‌آل‌ها در نظر گرفته شود تا امکان سنجش خروجی وجود داشته باشد. از این طریق می‌توان به شرکت و یا سازمان‌های متعهد رتبه‌ای داد. ما در حال حاضر در ایران 75 میلیون واحد سرمایه انسانی داریم؛ بد سرپرستان یا بی‌سرپرستان و... درصد کمی‌ از این جمعیت را تشکیل می‌دهند. با این‌ حال تعداد سازمان‌هایی که در ایران به‌طور مستقیم یا غیر مستقیم مسوول رسیدگی به وضعیت این افراد هستند کم نیست؛ با یک حساب سرانگشتی می‌توان فهمید با تقسیم این افراد در بین این سازمان‌ها، مدیریت آنها کار چندان سختی نیست. پس می‌بینیم که در سطح کلان‌تر و به‌صورت مستقیم هم هنوز برنامه‌ریزی و مدیریتی در این حوزه وجود ندارد. در چنین شرایطی نمی‌توان از بنگاه اقتصادی که به‌طور مستقیم درگیر این مساله نیست انتظار زیادی داشت. هرچند که این، در قالب کلی مسوولیت و وظیفه انسانی جای گرفته و مسوولیتی اخلاقی است.