عبور

مجتبی سرانجام پور یکی از مهم ترین دغدغه های انسان در زندگی شهری رسیدن به مقصد است،مقصدی که می تواند هر جایی باشد محل کار،خانه،دیدار با یک دوست قدیمی و حتی رسیدن به دکتر دندانپزشک. در تمام این مراحل آدمی مجبور است از مسیری بگذرد و قسمتی از آن را پیاده طی کند،مسیری که گاه ممکن است از کنار دیواری منقوش بگذرد یا بساط خرده فروشی دوره گرد و یا حتی امام زاده ای که سالهاست محل راز و نیاز مردم است. آدمها در این گذشتن از مسیر متفاوت هستند عده ای به در و دیوار کنارشان دقت می کنند و بعضی هم ترجیح می دهند بی تفاوت بگذرند و در ذهن خود رویایشان را دنبال کنند و به این فکر کنند که چه خواهد شد.

مجتبی سرانجام پور یکی از مهم ترین دغدغه های انسان در زندگی شهری رسیدن به مقصد است،مقصدی که می تواند هر جایی باشد محل کار،خانه،دیدار با یک دوست قدیمی و حتی رسیدن به دکتر دندانپزشک.در تمام این مراحل آدمی مجبور است از مسیری بگذرد و قسمتی از آن را پیاده طی کند،مسیری که گاه ممکن است از کنار دیواری منقوش بگذرد یا بساط خرده فروشی دوره گرد و یا حتی امام زاده ای که سالهاست محل راز و نیاز مردم است.آدمها در این گذشتن از مسیر متفاوت هستند عده ای به در و دیوار کنارشان دقت می کنند و بعضی هم ترجیح می دهند بی تفاوت بگذرند و در ذهن خود رویایشان را دنبال کنند و به این فکر کنند که چه خواهد شد. در هر صورت عبور، داستان آدمهایی است که می گذارند و می روند ،آدمهایی که عطای دنیا را به لقایش بخشیده اند،آدمهایی که وسیله نقلیه شان پاهایشان است ، آدمهایی که چشم به آینده دارند تا اوضاع بهترشود.
راوی این تصاویرخشایار جوانمردی عکاس ۲۳ ساله ساکن رشت است که این مجموعه را با دوربین موبایلش ثبت کرده است.