پینوکیو یا عملگرا؟

مهم‌ترین چالشی که کلینتون با آن مواجه است، موضوع بی‌اعتمادی مردم نسبت به صداقت وی است؛ درصد رای‌دهندگانی که نگاه منفی به هیلاری کلینتون دارند از ۲۵ درصد در اوایل ۲۰۱۳ به ۵۶ درصد در زمان حاضر رسیده و دلیل آن هم بی‌اعتمادی به وی است. تنها کمی بیش از یک سوم از رای‌دهندگان آمریکایی هیلاری کلینتون را قابل اعتماد می‌دانند. گالوپ در یکی از نظرسنجی‌های خود از مردم پرسیده است که اولین کلمه‌ای که با شنیدن نام هیلاری کلینتون به ذهن آنها خطور می‌کند، چیست. پاسخ‌های مردم در این زمینه قابل تامل است؛ متقلب، دروغگو، به وی اعتماد نکن و شخصیت ضعیف عمده پاسخ‌های مردمی به این پرسش را تشکیل می‌دهند. عده‌ای دیگر نیز از واژه‌های مجرم، دزد و مستحق بازداشت برای توصیف وزیر خارجه سابق آمریکا استفاده کرده‌اند.

در شرایطی که هیلاری کلینتون به گفته سی‌ان‌ان در یکی از بهترین شرایط زمانی خود قرار گرفته است، اما هنوز این نامزد دموکرات‌ها با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند. تفکر بشر تمایل شدیدی دارد که اطلاعات به‌دست آورده را به روایات کلی تبدیل کند. به همین ترتیب جرالد فورد (که در واقع یک ورزشکار برازنده بود) فردی دست و پاچلفتی جلوه داده شد و همه کلیپ‌هایی که از وی پخش می‌شد، ناامید‌کننده بودند. همین پروسه در مورد شخصیت جیمی کارتر نیز تکرار شد. این نگرانی وجود دارد که روایت کلینتون دروغگو نیز بیش از حد فراگیر شود و از حدود واقعیت تجاوز کند. ایجاد این روایت در مورد کلینتون سابقه‌ای دیرینه دارد و به «دروغگوی مادرزادی خواندن» هیلاری در مقاله‌ای در نیویورک تایمز در سال ۱۹۹۶ بازمی‌گردد.

یکی از مهم‌ترین استانداردهایی که با استفاده از آن می‌توان صداقت یک سیاستمدار را آزمایش کرد، سنجش میزان راستگویی وی در کمپین‌های انتخاباتی است. با این معیار می‌توان نمره مثبتی به صداقت هیلاری داد. به گفته سایت «پولتیک فکت» که یکی از سایت‌های مشهور در بررسی حقایق دعاوی سیاستمداران است و توانسته جایزه پولیتزر را نیز در همین زمینه از آن خود کند، حدود ۵۰ درصد ادعاهای هیلاری کلینتون در کمپین انتخاباتی خود حقیقت داشته یا به حقیقت نزدیک بوده است. آمار پولتیک فکت در آن زمان برای سندرز ۴۹ درصد، برای ترامپ ۹ درصد، برای تد کروز ۲۵ درصد و برای کیسیک ۵۲ درصد را نشان می‌داد. البته این رقم پس از کنوانسیون دموکرات‌ها بیشتر شده است. حمایت برنی سندرز از هیلاری کلینتون مزید بر علت شده و میزان اعتماد به وی افزایش یافته است؛ بنابراین استانداردهای سیاسی نشان می‌دهد که بر خلاف باور عمومی، هیلاری کلینتون کاندیدای نسبتا صادقی بوده است.

کلینتون نیز مانند هر کاندیدای دیگری محاسباتی دارد، همانطور که سندرز دیدگاه خود را روی موضوع تسلیحات تنظیم کرده بود، کلینتون هم برای به‌دست آوردن رای روی بحث تجارت و حداقل دستمزدها متمرکز شد و از این طریق توانست رای دموکرات‌ها را برای نامزدی این حزب جلب کند. در بررسی‌های آماری که در طول کارزار درون گروهی دموکرات صورت گرفته به‌نظر می‌رسد که کلینتون نسبت به سندرز بیشتر از ارائه پاسخ‌های صریح طفره رفته است. یکی از دلایل آن می‌تواند جنگ‌طلب‌تر بودن وی نسبت به سایر دموکرات‌ها باشد و یکی دیگر از دلایلش این است که وی با اجتناب از ارائه پاسخ دقیق در مورد برخی از موضوعات، امکان تغییر پاسخ خود را در نوامبر و زمانی که باید در معرض رای عمومی قرار بگیرد برای خود حفظ کرده است.

اما حالا این پرسش مطرح شده که آیا این رویکرد می‌تواند وی را فریبکار جلوه دهد؟ شاید، اما استفاده از واژه‌ای مانند «عملگرا» می‌تواند مناسب‌تر باشد. این در شرایطی است که یکی از حربه‌های ترامپ برای به زیر کشیدن هیلاری کلینتون جا انداختن صفت «متقلب» برای وی است. البته یکی دیگر از موضوعاتی که با مطرح کردن آن صداقت کلینتون زیر سوال می‌رود، سخنرانی در گلدمن ساکس و سایر شرکت‌ها در ازای دریافت هزاران دلار است. شرکت‌ها در ازای پرداخت مبالغ هنگفت به‌دنبال خرید نفوذ و افزایش دسترسی‌های خود هستند، اما اگر ورود به این پروسه را فساد بنامیم، باید قبول کنیم که کل سیستم مالی کمپین‌های انتخاباتی فاسد است. بیل کلینتون، کالین پاول و بسیاری از چهره‌های برجسته دیگر نیز در ازای دریافت مبالغ کلان، به ایراد سخنرانی می‌پرداختند.

موضوع دیگری که علیه هیلاری کلینتون مطرح می‌شود، موضوع ایمیل‌های وزارت خارجه است که بررسی آن به «اف.بی.آی» سپرده شده بود. چرا هیلاری کلینتون باید از یک سرور شخصی برای ارسال ایمیل‌های کاری استفاده می‌کرد؟ به‌نظر می‌رسد که هدف کلینتون و کارکنان وی از استفاده از یک سرور شخصی جلوگیری از عمومی شدن محتوای نامه‌های الکترونیکی وی به‌دنبال درخواست‌های ارائه شده به موجب قانون آزادی اطلاعات بوده است. در مورد این اقدام کلینتون و تاثیر آن بر امنیت ملی آمریکا نباید مبالغه کرد. همان‌طور که اوباما نیز پیش‌تر گفت: هیلاری کلینتون با این اقدام امنیت ملی آمریکا را به خطر نینداخته است. این احتمال وجود دارد که سرور ایمیل شخصی، هیلاری کلینتون از سوی هکرهای روسی مورد نفوذ قرار گرفته باشد، اما این نکته را نیز نباید فراموش کرد که سیستم پست الکترونیکی وزارت خارجه و کاخ سفید نیز از نفوذ هکرهای روسی در امان نبوده‌است. به‌عبارتی در صورت استفاده از ایمیل رسمی وزارت خارجه، احتمال رصد محتوای مکاتبات وی به مراتب بیشتر بود. با این وجود با نزدیک شدن به هشتم نوامبر، هیلاری کلینتون با چند مساله مهم روبه‌رو خواهد شد. مسائلی که ترامپ زیرک سعی خواهد کرد از آن استفاده کند و هیلاری کلینتون را به زیر بکشد.