کابینه 7 ریشتری

کابینه ترامپ خبر از یک سونامی می‌دهد. یک فاجعه که می‌تواند جهان را در آستانه یک درگیری فراگیر قرار دهد. کابینه‌ای که پر از بازهای بازنشسته و ژنرال‌های ۴ ستاره است. به نوشته «پراجکت سیندیکیت»، اگر پیروزی ترامپ در انتخابات آمریکا را یک زلزله در نظر بگیریم دوران گذار قدرت و تشکیل کابینه او یک سونامی است. جهان از اتفاقی که در حال وقوع است اطلاع دقیقی ندارد و معتقد است این به انتصابات ترامپ در برج ترامپ بستگی دارد. آنها بین خوف و رجا هستند اما آنها به جای اینکه به تقدیر اعتقاد داشته باشند باید سعی کنند از بدتر شدن اوضاع جلوگیری کنند. وضعیت به‌وجود آمده به گونه‌ای اجتناب‌ناپذیر شده است. تعهد آمریکا به متحدانش اساس امنیت دوران بعد از جنگ جهانی دوم را شکل داده و همکاری‌های جهانی را کلید زده است. این حقیقت وجود دارد که امروز وضعیت مشابه ۵۰ سال پیش است، با این تفاوت که تفوق جهانی آمریکا تضعیف شده است.

این در حالی است که ترامپ فکر می‌کند تعهدات آمریکا به متحدانش یک رشته متصل به هم است و آمریکا نقش حفظ متحدانش را در ناتو برعهده دارد و صورت حساب‌های آنها را می‌پردازد. او آماده بازبینی همکاری‌های آمریکا در سراسر جهان است، از تجارت گرفته تا تغییرات آب و هوا. به‌طور خلاصه درگیری آمریکا در جهان از هر لحاظ چالش‌های جدی را برای نظم لیبرال بین‌المللی دارد.این کاملا عکس رویکردهای اوباما در دوره دوم ریاست جمهوری‌اش است که بر اهمیت نقش بین‌المللی آمریکا در مقوله‌هایی از قبیل تغییرات جهانی محیط زیست تاکید داشت. در زمانی که قدرت به‌طور فزاینده‌ای در حال پخش شدن است و این امر برای سازمان‌های بین‌المللی دشوار شده است اوباما اما سعی کرد که سیاست‌های منعطفی را در پیش بگیرد.

این به معنای مدح دولت اوباما یا تعریف بی‌خود از شخص اوباما نیست بلکه در حقیقت سکوت اوباما در مورد ورود به برخی حوزه‌ها به فروپاشی برخی اجزای نظم جهانی در دوران ریاست جمهوری‌اش کمک کرد به‌ویژه در مورد خاورمیانه. در زمان ریاست جمهوری او نشانه‌های چگونگی ساختاربندی همکاری‌های بین‌المللی در حوزه‌های جدید پدیدار شد. نشانه‌هایی که به نظر می‌رسد ترامپ سعی دارد آنها را انکار کند.در زمان ترامپ احتمالا آمریکا به یک بازیگر منزوی تبدیل می‌شود که بر منافع کوتاه‌مدت خودش تمرکز دارد. در شرایطی که آمریکا دیگر در جایگاه راننده ننشسته باشد، فرآیند توسعه همکاری‌های جهانی حداقل برای چند سال متوقف خواهد شد و این خبر بدی برای جهان به نظر می‌رسد و کاری نمی‌توان برای آن کرد.نتایج بالقوه دیگری هم در دوران ریاست‌جمهوری ترامپ قابل پیش‌بینی است: زوال یکپارچگی ساختاری سیستم جهان کنونی.

شکست در توسعه نظم قانون محور که ضامن صلح نسبی و کامیابی هفت دهه گذشته است.این مجله در ادامه مدعی می‌شود: آمریکا علاوه‌بر اینکه یک قدرت ضروری است، رابط بین کشورهای جهان است که از امنیت تا دلار تا قانون تا تحقیقات و اختراعات را ساماندهی می‌کند. با انزواگرایی ترامپ این ساختار قانون محور جهان تخریب شده و در نتیجه آمریکا به شدت منزوی شده و نمی‌تواند از اوراق قرضه دیگر کشورها حمایت کند.البته در تئوری، دیگر قدرت‌ها جای آمریکا را خواهند گرفت اما در عمل هیچ‌کس چنین قابلیتی ندارد. اروپا اتحاد و یکپارچگی‌اش را از دست داده، روسیه می‌تواند نقش تباه کننده را بازی کند اما فاقد چشم‌انداز و اقتدار برای رهبری جهانی است. هند هنوز برای این منظور ظرفیت لازم را ندارد.

شاید محتمل‌ترین گزینه، چین باشد. دولت چین خواستار همکاری در حوزه اقلیم و حرکت فوری برای پر کردن خلاء آمریکا در این حوزه و بازی کردن نقش مرکزی‌تر در همکاری‌های جهانی است.اما چین هم هنوز از پذیرش نقش رهبری آمریکا فاصله زیادی دارد و دلیل آن چالش‌های جدی داخلی این کشور است. اقتدار بیشتر منطقه‌ای به همراه رشد تدریجی مشارکت‌های جهانی تاثیرات مثبتی را در امور داخلی چین در پی خواهد داشت و چین بیش از هر چیز به آن نیاز دارد.اگر آمریکا رویه انزواگرایی را در پیش بگیرد هژمونی منطقه‌ای به نظم جدید تبدیل خواهد شد. چین و روسیه و آمریکا و آلمان هر کدام رهبری منطقه خودشان را برعهده می‌گیرند. این امر می‌تواند درگیری در مرزهای این مناطق را افزایش دهد. روسیه با چین در آسیای مرکزی و با آلمان در اروپای شرقی درگیر خواهد شد.

در مناطقی که فاقد هژمون هستند نظیر آفریقا و آمریکای لاتین، رقبای منطقه‌ای در درجه اول با هم درگیر می‌شوند و احتمالا توسط هژمون‌های منطقه‌های دیگر به‌طور نیابتی حمایت می‌شوند، شبیه اتفاقی که در دوران جنگ سرد می‌افتاد تا جایی که ثبات مناطق تحت نفوذ حفظ شود می‌توان درگیری قدرت را در آن تحمل کرد.ما نمی‌توانیم بیکار بنشینیم و چنین آینده متزلزلی را بپذیریم. در عوض ما باید اقدامی بکنیم و درحالی‌که دولت ترامپ در دوران شکل گیری است باید ترتیب روابطی که آمریکا را فعال و درگیر نگه می‌دارد، ایجاد کنیم.در کوتاه‌مدت این نیازمند رویکرد‌های معامله‌ای است تا رویکردهای اصولی. ترامپ به هر حال در نهایت یک کاسب است. با اینکه پذیرش آن سخت است اما ترامپ نقش کلیدی در نجات جهان بازی می‌کند. باید مطمئن شویم او زمانی که پرده‌ها بالا می‌رود سر جایش ایستاده است.