در گفتوگو با تاجگردون درباره حاشیههای رای اعتماد مجلس به وزرای پیشنهادی مطرح شد
غلبه صد درصدی حاشیه بر متن در مجلس
غلامرضا تاجگردون نماینده اصلاحطلب مجلس معتقد است که در بیان مخالفان وزرای پیشنهادی در مجلس، صد در صد حاشیه بر متن غلبه کرد و بیشترین تمرکز به جای بررسی کابینه، بر حوادث پس از انتخابات ریاستجمهوری در سال ۸۸ و مباحثی با عناوین گفتمان فتنه یا ساکتین فتنه بود. او میگوید که حاشیههای غیرضروری در مجلس از آنچه که در رسانه ملی به نمایش درآمد، فراتر رفت و کار به انتشار نامهها، مطالب و بیانیههای مکتوب و توزیع غیرقانونی آن در صحن علنی مجلس و کازیوی نمایندگان کشید. تاجگردون فکر میکند فتنه دیگری در راه است، فتنه ای که از حادثه بر هم زدن سخنرانی رییس مجلس در روز ۲۲ بهمن درحرم حضرت معصومه کلید زده شد و هنوز ادامه دارد.
غلامرضا تاجگردون نماینده اصلاحطلب مجلس معتقد است که در بیان مخالفان وزرای پیشنهادی در مجلس، صد در صد حاشیه بر متن غلبه کرد و بیشترین تمرکز به جای بررسی کابینه، بر حوادث پس از انتخابات ریاستجمهوری در سال 88 و مباحثی با عناوین گفتمان فتنه یا ساکتین فتنه بود. او میگوید که حاشیههای غیرضروری در مجلس از آنچه که در رسانه ملی به نمایش درآمد، فراتر رفت و کار به انتشار نامهها، مطالب و بیانیههای مکتوب و توزیع غیرقانونی آن در صحن علنی مجلس و کازیوی نمایندگان کشید. تاجگردون فکر میکند فتنه دیگری در راه است، فتنه ای که از حادثه بر هم زدن سخنرانی رییس مجلس در روز ۲۲ بهمن درحرم حضرت معصومه کلید زده شد و هنوز ادامه دارد.
آقای تاجگردون ارزیابی شما از جلسات بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی دولت یازدهم در مجلس و سخنان موافقان و مخالفان در این باره چیست؟ آیا موضوعات بهصورت تخصصی مطرح شد یا مباحثی خارج از کارآمدی وزرا و صلاحیت آنها بررسی شد؟
به اعتقاد من مخالفانی که در جلسات رای اعتماد سخنرانی کردند به جز یکی دو نفر که مخالفان خیلی نمایشی بودند و مشخص بود که برای مخالفت صحبت نمیکردند و تنها به مطرح کردن چند سوال پرداختند مابقی مخالفان هیچکدام به برنامهها و سوابق اجرایی وزرای پیشنهادی نپرداختند؛ این درحالی است که معمولا وقتی یک وزیر را میخواهند ارزیابی کنند باید به سوابق اجراییاش و برنامههایی که ارائه داده است و اینکه آیا توانایی اجرای این برنامهها را دارد یا نه بپردازیم، ولی این موضوعاتی بود که هیچکس در ۴ روز بررسی صلاحیت وزرا به آن نپرداخت. موافقان وزرا عمدتا میرفتند جواب مخالفان را میدادند و چند تایی از این افراد بودند که به برنامههای وزرا پرداختند که این نوع نگاه به کابینه در نوع خودش بینظیر بود.
چه موضوعاتی بیشتر در سخنان مخالفان مطرح بود که کارشناسی نبود و شاید بتوان عنوان بحثهای حاشیهای را بر آن گذاشت؟
موضوعی که بیشتر از همه نمایان بود و تمرکز روی آن شده بود حوادث پس از انتخابات ریاستجمهوری در سال ۸۸ بود که با عنوان گفتمان فتنه یا ساکتین فتنه به اشکال مختلف مطرح شد، برخی مخالفان وزرا، افرادی خاص بودند که ثبتنام کرده بودند و در بعضی موارد دیده میشد که حتی درباره وزیر مربوطه هم صحبت نمیشد و شاید آن وزیر هم منتسب به آن جریان خاص که در انتخابات ۸۸ مطرح بود نبود و اساسا هیچ ربطی به جریان اصلاحات هم نداشت، اما مخالفان در مخالفت با این وزیر درباره انتخابات صحبت میکردند و حتی نمونههایی هم داشتیم بین وزرا که هیچ نقشی در این اقدامات نداشتند، اما باز هم موضوعاتی از این جنس مطرح بود.
به اعتقاد شما این مخالفتها سازماندهی شده بود؟
به نظر من، روز ثبتنام برای مخالفان و موافقان کاملا نشان میداد یک حرکت سازماندهی شده و تعریف شدهای وجود دارد که نشان میداد با توجه به اینکه یک انتخاباتی برگزار شده است و مردم حضور پیدا کردهاند و حتی مخالفان هم آمدند و رای دادند و رییسجمهور هم گفت که دیگر همه چیز تمام شده است، اما بهرغم اینها گویا برخی تمایل دارند همچنان در صحنه حضور داشته باشند و از اینگونه ادبیات که دیدیم در صحن علنی مجلس استفاده کنند. این در صورتی است که میتوانستند برنامههای مختلف را نقد کنند و اظهارنظر کنند که البته حیف هم شد زمان از دست رفت و وزرا نتوانستند آنچنان که باید برنامههایشان را مطرح کنند تا اگر چند روز دیگر به آن برنامهها عمل نکردند حداقل این موضوع گفته شود.
به اعتقاد من حاشیه بر متن سوار شده بود و حتی جامعه هم متوجه نشد که برنامههای این وزرا چه بوده است. حالا درست است که وزرا شناخته شده بودند و برنامهها هم مشخص بود، اما بالاخره باید در اینباره صحبت میشد.
چه دلیل عمدهای وجود داشت که موجب شد حاشیه بر متن غلبه کند؟
دلیلش این بود که وزرای معرفی شده شناخته شده بودند و همه از توانمندیها و رزومه قوی کاری آنها مطلع بودند و اگر مخالفان میخواستند روی اصل موضوع تمرکز کنند واقعا سوالی برای مطرح کردن نداشتند یعنی کسی نمیتوانست به آقای زنگنه یا نعمتزاده یا حجتی بگوید که برنامههای گذشته شما ضعیف بوده و به همین دلیل مخالفان به این موضوع نپرداختند و حتی به تعهدات و گفتمان رهبری و رییسجمهور هم توجه نکردند که گفته بودند موضوع الان چیز دیگری است و جامعه نیاز به آرامش فکری برای ساماندهی اوضاع دارد. به اعتقاد من مجددا با یکسری گفتمانهای غیرضرور و حرفهایی که وحدتآفرین نیست و اختلافات را تشدید میکند موجب شدند شاید زمینه دلسرد شدن گروهی که اکنون آماده سامان دادن به شرایط عمومی کشور است، فراهم شود.
چه کسانی در مجلس بیشتر به مطرح کردن مسائل غیرکارشناسی و شاید حاشیهها پرداختند؟
به نظرم یک جریان خاص افراطی چه در بیرون مجلس و چه در درون آن یک نه بزرگ از مردم گرفته بودند و قاعدتا هم نباید انتظار میداشتند که در کابینه از رییسجمهور بله بگیرند، مجبور بودند این حرفها را بزنند. کما اینکه خودشان نیز در محافل غیررسمی میگفتند که ما نهایتا به سه نفر از وزرا رای میدهیم و این موضوع نیز نشان میدهد که اینها سر سازگاری با دولت ندارند و به اعتقاد من هیچ تمایلی برای اینکه کشور از این وضعیت فعلی نجات پیدا کند یا به عبارتی صدای مردم را شنیده باشند و بخواهند به حل مشکلات کمک کنند، ندارند.
شما حتی اگر به وضعیت کاندیداهای ریاستجمهوری هم نگاه کنید آن چهره، حزب و گروه افراطی که اگر شاید ۷ تا ۸ درصد بیشتر رای نداشتند الان بیشتر از همه صحبت میکنند. این در حالی است که حتی بقیه کاندیداهای ریاستجمهوری هم گفتمانی نزدیک به گفتمان روحانی داشتند ولی امروز این این گروه خاص اینقدر به این ادبیات سیاسی خود در مجلس پرداختند و به کابینه حمله کردند که کاملا از بحثهای کارشناسی فاصله گرفتیم حتی در برخی موارد هم دیدیم که این گروه خاص به وزرایی که اصولگرا هم بودند حمله میکردند و دلیل حملهشان هم این بود که اصلا تو چرا با این ترکیب آمدهای. این به آن معنا است که یک نفری که حالا اصولگرای معتدلی هم بوده یا سابقه نسبتا مناسبی داشته به او تعرض میشود که تو به این ترکیب نباید بخوری و نباید میآمدی و در صحن علنی مجلس به آنها حمله میشد. این کار، کار درستی نیست که این افراد نه مشی اعتدال دارند و نه حتی مشی اصولگرایی را در رفتارشان رعایت میکنند.
به نظر میرسد حاشیههای دیگری هم اتفاق افتاد که از چشم مخاطبان تلویزیون دور بود یا رسما در صحن علنی مجلس مطرح نشد مثل توزیع شب نامههای غیرقانونی یا چنین چیزهایی، چرا؟
ببینید، میگویند هدف وسیله را توجیه میکند، این گروه از تمام ابزارها برای تخریب و بیان یک موضوع استفاده کردند، ابزارهایی را به کار بردند، ابزارهای نظارتی را به کار بردند و حتی از خیلی از مراجع غیررسمی نیز مطالبات را مطرح کردند که البته این یک پدیده نو بود در بررسی صلاحیت وزرا که در این دوره اتفاق افتاد. به اعتقاد من تا حدودی هم هیاتمدیره مجلس در این موضوع مقصر بود بهعنوان مثال برخی از شورای شهر تهران تمام قد در مساله صلاحیت وزرا وارد شدند و این یک حرکت غیراخلاقی و خیلی سیاسی بود؛ چرا که شورای شهر یک شورای صنفی است و وظایف خاصی برعهده دارد، اینکه شما بروید بعد از سخنرانی و دفاع آقای نجفی در مجلس، صدای ضبط شده یکی از جلسات شورای شهر را پیاده و منتشر کنید و در صحن علنی مجلس توزیع کنید خوب باید مشخص شود که چطور این نوار پیاده شده است و چگونه به دست نمایندگان رسیده است و پس از آن چگونه یک نامه رسمی شورای شهر به رییس مجلس به دست افراد دیگر رسیده است. به اعتقاد من این موضوعات باید بررسی و مشخص شود. اینها نکاتی است که هم فراقانونی انجام شد و هم تخطی از قانون کاملا مشهود بود و منجر به بروز یک پدیده
غیراخلاقی در صحن علنی مجلس شد. من فکر میکنم که اگر مجلس نخواهد با این رفتارهای افراطی برخورد بکند ما هر روز با چنین مسائلی مواجه خواهیم شد؛ چرا که به اعتقاد من یک فتنه جدیدی شروع شده است و آن هم از جریان ۲۲ بهمن در قم کلید خورده و تصور نمیکنم که به این زودیها تمام شود و اگر نظام و حکومت و هیاترییسه مجلس نخواهند با این موضوع برخورد کنند مطمئن باشند هر روز یقه یک نفر را میگیرند و اصلا اجازه کار و پیشرفت را در این مملکت نخواهند داد. در هر صورت اگر این دولت بخواهد کار کند و خیلی از گرهها را باز کند باید یک فضایی برایش آماده شود، چون نمیشود هر کسی اجازه داشته باشد چنین اقدامات غیرقانونی و غیراخلاقی را انجام بدهد و جلوی آن گرفته نشود.
به اعتقاد شما چند درصد حاشیه بر متن غلبه کرد؟
حاشیه بر متن در بیان مخالفان صددرصد غلبه کرد و این موضوع نیز نتیجه آن بود که هیچ ضعفی در حوزه کارشناسی از وزرای پیشنهادی نتوانستند پیدا کنند، بنابراین چیزهایی را که دیدم همین حاشیهها بود.
ارسال نظر