بستر کار فراهم نبود

دنیای اقتصاد- رئیس پیشین هیات شنا، واترپلو و شیرجه استان اصفهان دلایل کناره‌گیری‌اش از این سمت را تشریح کرد. مهرزاد خلیلیان در خصوص دلایل استعفایش از ریاست هیأت شنا، واترپلو و شیرجه استان اظهار داشت: من استعفا ندادم و خداحافظی کردم. استعفا به معنی طلب عفو است، گرچه من از قهرمانان، شناگران و خانواده شنا طلب پوزش می‌کنم ولی این خداحافظی به این معنی نیست که من از شنا و ورزش می‌روم. وی گفت: از ۹ سالگی شنا می‌کردم. پدربزرگم، پدرم، خودم و برادرهایم شناگر هستند. این افتخاری برای من است که پدربزرگم اولین ناجی غریق اصفهان بود.

رئیس پیشین هیات شنا استان بیان داشت: سال‌ها مدیرکل ورزش و جوانان استان اصفهان بودم و با کمک شهرداری توانستیم استخر انقلاب را بسازیم. خلیلیان تصریح کرد: زمانی‌ که دیدم بستر کار بیش از این مهیا نیست تصمیم به جدایی از هیأت گرفتم. وقتی استخر انقلاب که استخر قهرمانی است اگر کاملاً در اختیار هیأت نباشد طبیعی است که نمی‌شود آن همه افتخار را مجدداً تکرار کرد. وی افزود: هیأت شنای استان ملک شخصی کسی که نیست و بهتر است فرصت ایجاد تجربه را برای دیگران فراهم کرد. «بهمن کیانی‌والا» سرپرست هیأت تماس گرفت و از من اجازه خواست. خوشحالم که این جوان در خدمت شنای اصفهان است. وی تصریح کرد: تمام تلاشمان را از طریق فدراسیون، وزارتخانه، مجلس شورای اسلامی و اداره‌کل انجام دادیم اما به‌ نظر آمد که بستر کار بیشتر از این فراهم نبود. شخص مهم نیست بلکه شخصیت شنا، شیرجه و واترپلوی استان اصفهان مهم است. کار ما ایجاد قهرمانی، غرور، نشاط و شادابی و در نهایت افتخار است و وقتی‌ که نشود این‌‌ها را تکرار کرد، به‌ نظر من حضور بی‌معنا است. خلیلیان ادامه داد: در مدت ریاست در هیأت استان هر کاری که از دستم برمی‌آمد انجام دادم. قهرمان لیگ زنده‌رود شدیم، در مسابقات شنای جام تخت‌جمشید توانستیم خوب بدرخشیم، در واترپلو صاحب مقام‌های دوم و چهارم شدیم و در شیرجه مقام قهرمانی را به‌دست آوردیم. وی ادامه داد: در شنای دختران، بد نبودیم و توانستیم از جایگاه دوازدهم به ششم کشور برسیم اما در کل عالی نبودیم.