علی فتحانی
معاون اقتصادی سازمان امور اقتصادی و دارایی خراسان رضوی
بازگشت بانک ها به شبکه بانکی جهانی به معنای رفع محدودیت‌های بسیاری است که برخی از آن ها عبارتند از آزادی نقل و انتقال پول میان اشخاص حقیقی و حقوقی ایرانی و خارجی، انجام فعالیت‌های متعارف بانکی نظیر گشایش اعتبارات اسنادی و صدور ضمانتنامه‌های بانکی، آزادی مشارکت و ارتباط میان بانک‌های ایرانی و خارجی از جمله امکان استفاده بانک‌های ایرانی از شبکه سوئیفت، ایجاد امکان افتتاح شعب بانکی، شرکت‌های تابعه یا دفاتر نمایندگی بانک‌های ایرانی در خارج و متقابلاً ایجاد همین امکان برای موسسات مالی بین‌المللی در ایران.
برای تحلیل آثار تغییرات فوق بر سپرده‌ها باید دو سوی عرضه و تقاضای سپرده‌ها مورد بررسی قرار گیرند. در سمت تقاضای سپرده نسبت به سمت عرضه، سازوکارهای متفاوت و البته پیچیده‌تری در اقتصاد فعال خواهد شد. اولاً در پسا‌تحریم بافت مبادلات پولی شاهد تغییرات مهمی خواهد بود. چنانچه می‌دانیم در پساتحریم موانع بسیاری در زمینه ارائه خدمات بانکی برداشته خواهد شد. در حالی که همین موانع در دوران تحریم نیاز به پول و نقدینگی برای انجام بسیاری از کسب‏وکارها را افزایش داده بودند و به تعبیر اقتصاددانان پولی تقاضای نقدینگی در اقتصاد بالا رفته بود؛ مهم‌ترین اثر این افزایش تقاضای پول کاهش تورم‌زایی پول در گردش اقتصاد است. از این‌رو انتظار می‌رود به دلیل تغییر بافت مبادلات پولی، نیاز به پول و نقدینگی برای انجام مبادلات کاهش یابد. فعال شدن این پدیده در کنار رشدهای نسبتاً زیاد آمارهای پولی در سال‌های اخیر این هشدار را به بانک مرکزی می‌دهد که نه‌تنها چاپ پول به سرعت قبلی در این شرایط مناسب نیست بلکه کنترل انباره نقدینگی ایجاد‌شده در سال‌های اخیر در پساتحریم نیازمند سیاست‎گذاری دقیق برای کنترل تورم است. ثانیاً با افزایش سودآوری و تولید بخش حقیقی انتظار می‌رود بخشی از سپرده‌های بانکی در بخش حقیقی به عنوان سرمایه در گردش دربیایند؛ به عبارت دیگر از سهم شبه‌پول در اجزای نقدینگی کاسته شود. ثالثاً در صورتی که برداشته شدن تحریم‌ها به انتظارات افزایش نرخ ارز ناشی از افزایش واردات و کاهش قیمت نفت دامن بزند بخشی از سپرده‌ها می‌توانند برای سفته‌بازی در بازار ارز از شبه‌پول به پول تبدیل شوند. درنهایت با استدلالی مشابه می‌توان بهبود نسبی افق آتی بازار سهام (یا حداقل برخی شرکت‌ها) یا بخش حقیقی را دلیل دیگری بر تغییر ترکیب سپرده‌ها به نفع پول دانست.

در کوتاه‏مدت ممکن است برخی بازارها شاهد هیجاناتی باشند و نوساناتی را تجربه کنند و این امر موجب خروج کوتاه مدت سپرده‎ها از بانک‏ها جهت کسب بازدهی بازارهای موازی شود اما در میان‎مدت با رونق اقتصادی که در پساتحریم برای کشور متصور هستیم بخش واقعی اقتصاد به دوران شکوفایی می‎رسد و این امر مستلزم انجام سرمایه‏گذاری‎های زیربنایی و سرمایه ثابت بنگاه‏های تولیدی است لذا انتظار می‏رود با ثباتی که بعد از تحریمها به اقتصاد ایران برمی‌‎گردد ریسک سرمایه‎گذاری کاهش یافته و تشکیل سرمایه‌های ثابت رونق گیرد.در سمت عرضه انتظار می‌رود بانک‌ها با توجه به وضعیت نابسامان ترازنامه‌ای خود به امید جبران ضرر سال‌های اخیر تسهیلات خود را افزایش دهند که به خودی خود افزایش سپرده‌ها را به دنبال خواهد داشت. البته باید توجه کرد رونق اقتصادی مورد انتظار در پساتحریم موجب بازگشت برخی تسهیلات غیرجاری فعلی نیز خواهد شد که به تنهایی می‌تواند حجم سپرده در شبکه بانکی را کاهش دهد. بررسی سازوکارهای فوق نشان می‌دهد در پساتحریم سیاستگذاری برای نقدینگی موجود در اقتصاد از اهمیت بسیاری برخوردار است، به‏طوری که حفظ دستاورد تورمی، حفظ ثبات بازار ارز و سایر دارایی‌ها، تأمین نیاز نقدینگی بنگاه‌های اقتصادی و حتی سلامت بانکی به سیاست‎گذاری‌های آتی بانک مرکزی در این زمینه وابسته است. اگرچه لغو تحریم‌ها می‌تواند مناسبات اقتصادی ایران را با سایر کشورها افزایش می‎دهد اما سیر صعودی تعاملات با اقتصاد جهانی درصورتی می‎تواند نتایج و اثرات مثبتی برای اقتصاد کشور به همراه داشته باشد که دولت سیاست گذاری‌ها و برنامه‏های مدونی برای استفاده از این فرصت طلایی داشته باشد. گشایش دریچه‏های اقتصادی به تنهایی رونق و بهبود شرایط اقتصادی کشور را به همراه ندارد و برای استفاده بهینه از پتاسنیل‏های برجام باید زیرساخت‌های اقتصادی کشور نیز اصلاح شود و به ویژه برنامه‎ریزی دقیقی در حوزه بازرگانی تدوین شود. انتظار می‏رود که دولت همراه با اجرایی شدن برجام، برنامه‎های خود را برای اصلاح و بهبود بخش‎های مختلف اقتصادی عملیاتی کند و نظارت دقیقی نیز بر میزان صادرات و واردات کالاها داشته باشد تا پس از سال‎ها با خروج اقتصاد کشور از رکود شاهد ایجاد رونق باشیم.

با لغو تحریم‌ها فرصت برای جذب سرمایه‏گذاری خارجی افزایش می‏یابد؛ با افزایش سرمایه‎گذاری خارجی و آزاد شدن دارایی‏های بلوکه شده و حرکت این سرمایه‏ها به سمت تولید ملی می‎توان شاهد رشد و رونق اقتصادی کشور بود. با اجرایی شدن برجام، نقدینگی باید به سمت‎وسوی اقتصاد مولد حرکت کند و علاوه بر آن، از مشارکت‎‏های مالی سرمایه‎گذاران خارجی نیز حمایت شود. با افزایش مناسبات اقتصادی، باید صادرات بهبود یابد و تقویت تعاملات نباید به سمت افزایش واردات و بازگشایی درهای اقتصادی کشور برای ورود کالا باشد. در تمامی اقدامات و تصمیمات اقتصادی دولت و مجلس باید مؤلفه‎های اقتصاد مقاومتی مشاهده و منابع مالی کشور نیز باید در چارچوب این سیاست‏ها هزینه شود تا با اجرایی شدن این مؤلفه‎ها، ظرفیت‎های شغلی سرنوشت‎ساز افزایش و بیکاری کاهش یابد و بنگاه‏های اقتصادی جان دوباره‎ای بگیرند. در حال حاضر 60 درصد از بنگاه‎های اقتصادی غیرفعال هستند که با حمایت‏های مالی دولت می‏توانند آغاز به کار کنند، ضمن اینکه لغو تحریم‎ها می‎تواند حضور فناوری‎های روز و اقتصاد دانش‏بنیان را افزایش دهد. با افزایش تولید ملی و بهبود صادرات، از رکود فاصله گرفته و رشد اقتصادی سیری صعودی را طی می‎کند.