آیا رکوردی دیگر در راه است؟
حامیان برجام در سودای فیلی باستر
اینک با حمایت ۴۱ سناتور از برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) ، دموکرات‌ها می‌توانند از تاکتیک فیلیباستر برای حفظ توافق و همچنین جلوگیری از وتوی رئیس‌جمهور استفاده کنند. تا امروز ۳۸ سناتور دموکرات اعلام کرده‌اند که از توافق حمایت می‌کنند که البته کسب این سه رای تاحدودی دشوار به نظر می‌رسد.
زیرا با احتساب ۴۴ سناتور دموکرات و ۲ سناتور مستقل در مجلس سنای آمریکا که از این تعداد ۳ نفر اعلام کرده‌اند به توافق رای منفی خواهند داد، ۵ نفر دیگر باقی می‌مانند. لذا از این ۵ نفر سه نفر باید از توافق حمایت کنند تا بتوانند از فیلی باستر استفاده کنند.
زیرا با احتساب ۴۴ سناتور دموکرات و ۲ سناتور مستقل در مجلس سنای آمریکا که از این تعداد ۳ نفر اعلام کرده‌اند به توافق رای منفی خواهند داد، ۵ نفر دیگر باقی می‌مانند. لذا از این ۵ نفر سه نفر باید از توافق حمایت کنند تا بتوانند از فیلی باستر استفاده کنند.
اینک با حمایت 41 سناتور از برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) ، دموکرات‌ها می‌توانند از تاکتیک فیلیباستر برای حفظ توافق و همچنین جلوگیری از وتوی رئیس‌جمهور استفاده کنند. تا امروز 38 سناتور دموکرات اعلام کرده‌اند که از توافق حمایت می‌کنند که البته کسب این سه رای تاحدودی دشوار به نظر می‌رسد.
زیرا با احتساب 44 سناتور دموکرات و 2 سناتور مستقل در مجلس سنای آمریکا که از این تعداد 3 نفر اعلام کرده‌اند به توافق رای منفی خواهند داد، 5 نفر دیگر باقی می‌مانند. لذا از این 5 نفر سه نفر باید از توافق حمایت کنند تا بتوانند از فیلی باستر استفاده کنند. هم‌اکنون 5 سناتور دموکرات، مردد هستند و نظرشان را هنوز اعلام نکرده‌اند. همچنین جمهوریخواهان که توانستند حمایت 3 سناتور دموکرات به علاوه 54 سناتور جمهوری‌خواه را کسب کنند، برای رسیدن به 60 کرسی و رای‌گیری درباره توافق در صحن سنا، نیاز به رای منفی سه نفر از این سناتورها دارند.فیلیباستر (اطاله کلام) تاکتیکی در کنگره آمریکا است که با استفاده از آن قانون‌گذاران می‌توانند مانع از بررسی یک لایحه در صحن مجلس نمایندگان یا سنا شوند. به بیان دیگر فیلی باستر در نظام اجرایی قانونگذاری در آمریکا به تلاش سیستماتیک مخالفان اقلیت اطلاق می‌شود که با اتخاذ روش‌های متفاوتی مانع از این می‌شوند که مجلس وارد مرحله تصمیم‌گیری بر روی طرح اکثریت شود و در واقع با این روش امکان ورود مجلس به مرحله تصمیم‌گیری نهایی را مسدود می‌کنند. این اقدام که همان آبستراکسیون تلقی می‌شود به‌طور سنتی از طریق روش‌های زیر صورت می‌گیرد:
١- طولانی کردن سخنرانی‌های نمایندگان فیلی‌باستر‌کننده به‌صورتی‌که زمان انجام رای‌گیری نهایی فرا نرسد.
٢- طرح پیشنهادات، اصلاحات و متمم‌های متعدد به پیش نویس مورد بحث
3- طرح کردن پیش‌نویس جدیدی با موضوعی جدید با استناد به اهمیت خاص موضوع آن
٤- به تعویق انداختن جلسه نهایی تصمیم‌گیری. اعضای فیلی باسترکننده از طریق این روش‌ها مانع اختصاص وقت مناسب برای تصمیم‌گیری نهایی روی لایحه مورد اختلاف می‌شوند. در سال‌های اخیر جمهوریخواهان خود با استفاده از این روش‌ها مانع تصمیم‌گیری مجلس پیرامون انتصاب بسیاری از کاندیداها برای پست‌های حساس پیشنهادی دولت اوباما بوده‌اند. یکی از مهم‌ترین فیلی باسترهای سال‌های اخیر در مجلس سنا به جلسه ششم ماه مارس ۲۰۱۳ مربوط می‌شود که طی آن یک سناتور جمهوری‌خواه طی یک سخنرانی حدود 13 ساعته و با طرح سوال از دولت اوباما مانع رأی‌گیری در خصوص تایید انتصاب پیشنهادی دولت جهت ریاست سازمان سیا شد. اگر 60 سناتور به یک لایحه رای بدهند، فیلیباستر شکسته می‌شود، اما در صورتی که یکی از دو حزب نتواند به این میزان رای دست پیدا کند، فیلیباستر مانع از مطرح شدن آن لایحه می‌شود.
تاریخچه فیلی باستر
این قانون در دهه ۱۸۵۰ مورد توجه قرار گرفت، یعنی زمانی که تلاش‌هایی برای جلوگیری از رای‌گیری درباره یک لایحه در سنا شروع شد. در سال‌های اولیه کنگره، نمایندگان هم مانند سناتورها می‌توانستند دست به فیلیباستر بزنند. با این حال با افزایش شمار نمایندگان، محدودیت‌هایی در این زمینه در مجلس نمایندگان اعمال شد. اما در سنا که شمار اعضای آن کمتر است، هر یک از سناتورها این حق را دارد که درباره هر موضوعی به صورت نامحدود سخنرانی کنند.
در سال ۱۸۴۱، زمانی که اقلیت دموکرات سنا امیدوار بود که لایحه بانکی را که از سوی سناتور هنری کلی (کنتاکی) مطرح شده بود، بلوکه کند، وی تهدید به تغییر قوانین سنا در جهت اجازه دادن به اکثریت برای پایان دادن به بحث در سنا کرد. سناتور توماس هارت بنتون (میسوری) سناتور کلی را مورد سرزنش قرار داد که می‌خواهد حق سنا در انجام بحث‌های نامحدود را از بین ببرد. چند دهه بعد در سال ۱۹۱۷، سناتورها به پیشنهاد وودرو ویلسون، قانون ۲۲ را وضع کردند که براساس آن سنا با داشتن رای دو سوم اعضایش می‌توانست یک بحث را به پایان برساند، این قانون معروف به «کفایت مذاکرات» شد. در طول پنج دهه بعد، سنا برخی اوقات قصد استفاده از کفایت مذاکرات را داشت، اما نمی‌توانست به دوسوم آرای سناتورها دست پیدا کند.
طولانی‌ترین فیلیباسترها
طولانی‌مدت‌ترین فیلیباسترها در تاریخ سیاسی آمریکا نیز خود جای بحث دارند؛ در زیر به رکوردهایی که در این زمینه ثبت شده، اشاره می‌شود؛
۱. سناتور استورم تورموند: رکورد طولانی‌مدت‌ترین فیلیباستر تاریخ آمریکا در اختیار سناتور استورم تورموند از کارولینای جنوبی است که به‌مدت ۲۴ ساعت و ۱۸ دقیقه علیه قانون حقوق مدنی سال ۱۹۵۷ سخنرانی کرد. تورموند سخنان خود از ساعت ۲۰:۵۴ روز ۲۸ آگوست شروع کرده و تا ۲۱:۱۲ روز بعد ادامه داد. وی در سخنرانی‌اش از «بیانیه استقلال»، «قانون حقوق»، و متن خداحافظی جرج واشنگتن و سایر اسناد تاریخی استفاده کرد.
۲. سناتور دی‌آماتو: دومین فیلیباستر طولانی توسط سناتور آلفونسه دی‌آماتو از نیویورک انجام شد. وی در زمان بحث درباره یک قانون مهم نظامی در سال ۱۹۸۶ به‌مدت ۲۳ ساعت و ۳۰ دقیقه سخن گفت.
۳. سناتور وین مورس: سومین فیلیباستر طولانی تاریخ آمریکا توسط سناتور وین مورس از اورگون انجام شد. به مورس لقب «ببر سنا» را داده بودند زیرا وی مایل به تشدید بحث‌ها بوده و یقیناً مطابق این لقبش رفتار کرد. آرشیو سنای آمریکا نشان می‌دهد که مورس به‌مدت ۲۲ ساعت و ۲۶ دقیقه سخنرانی کرد تا بحث‌ها درباره قانون «نفت تایدلندز» در سال ۱۹۵۳ را متوقف کند.
4. سناتور رابرت لا فولیتی: چهارمین فیلیباستر طولانی در تاریخ سیاسی آمریکا توسط سناتور رابرت لا فولیتی از ایالت ویسکانسین انجام گرفت. وی به‌مدت ۱۸ ساعت و ۲۳ دقیقه سخن گفت تا رأی‌گیری درباره قانونی را در سال ۱۹۰۸ متوقف سازد.
۵. سناتور ویلیام پراکسیمایر: پنجمین فیلیباستر طولانی تاریخ سیاسی آمریکا توسط سناتور ویلیام پراکسیمایر از ایالت ویسکانسین انجام گرفت. وی به‌مدت ۱۶ ساعت و ۱۲ دقیقه سخن گفت تا مباحث درباره افزایش سقف بدهی عمومی در سال ۱۹۸۱ را به بن‌بست بکشاند.
زیرا با احتساب 44 سناتور دموکرات و 2 سناتور مستقل در مجلس سنای آمریکا که از این تعداد 3 نفر اعلام کرده‌اند به توافق رای منفی خواهند داد، 5 نفر دیگر باقی می‌مانند. لذا از این 5 نفر سه نفر باید از توافق حمایت کنند تا بتوانند از فیلی باستر استفاده کنند. هم‌اکنون 5 سناتور دموکرات، مردد هستند و نظرشان را هنوز اعلام نکرده‌اند. همچنین جمهوریخواهان که توانستند حمایت 3 سناتور دموکرات به علاوه 54 سناتور جمهوری‌خواه را کسب کنند، برای رسیدن به 60 کرسی و رای‌گیری درباره توافق در صحن سنا، نیاز به رای منفی سه نفر از این سناتورها دارند.فیلیباستر (اطاله کلام) تاکتیکی در کنگره آمریکا است که با استفاده از آن قانون‌گذاران می‌توانند مانع از بررسی یک لایحه در صحن مجلس نمایندگان یا سنا شوند. به بیان دیگر فیلی باستر در نظام اجرایی قانونگذاری در آمریکا به تلاش سیستماتیک مخالفان اقلیت اطلاق می‌شود که با اتخاذ روش‌های متفاوتی مانع از این می‌شوند که مجلس وارد مرحله تصمیم‌گیری بر روی طرح اکثریت شود و در واقع با این روش امکان ورود مجلس به مرحله تصمیم‌گیری نهایی را مسدود می‌کنند. این اقدام که همان آبستراکسیون تلقی می‌شود به‌طور سنتی از طریق روش‌های زیر صورت می‌گیرد:
١- طولانی کردن سخنرانی‌های نمایندگان فیلی‌باستر‌کننده به‌صورتی‌که زمان انجام رای‌گیری نهایی فرا نرسد.
٢- طرح پیشنهادات، اصلاحات و متمم‌های متعدد به پیش نویس مورد بحث
3- طرح کردن پیش‌نویس جدیدی با موضوعی جدید با استناد به اهمیت خاص موضوع آن
٤- به تعویق انداختن جلسه نهایی تصمیم‌گیری. اعضای فیلی باسترکننده از طریق این روش‌ها مانع اختصاص وقت مناسب برای تصمیم‌گیری نهایی روی لایحه مورد اختلاف می‌شوند. در سال‌های اخیر جمهوریخواهان خود با استفاده از این روش‌ها مانع تصمیم‌گیری مجلس پیرامون انتصاب بسیاری از کاندیداها برای پست‌های حساس پیشنهادی دولت اوباما بوده‌اند. یکی از مهم‌ترین فیلی باسترهای سال‌های اخیر در مجلس سنا به جلسه ششم ماه مارس ۲۰۱۳ مربوط می‌شود که طی آن یک سناتور جمهوری‌خواه طی یک سخنرانی حدود 13 ساعته و با طرح سوال از دولت اوباما مانع رأی‌گیری در خصوص تایید انتصاب پیشنهادی دولت جهت ریاست سازمان سیا شد. اگر 60 سناتور به یک لایحه رای بدهند، فیلیباستر شکسته می‌شود، اما در صورتی که یکی از دو حزب نتواند به این میزان رای دست پیدا کند، فیلیباستر مانع از مطرح شدن آن لایحه می‌شود.
تاریخچه فیلی باستر
این قانون در دهه ۱۸۵۰ مورد توجه قرار گرفت، یعنی زمانی که تلاش‌هایی برای جلوگیری از رای‌گیری درباره یک لایحه در سنا شروع شد. در سال‌های اولیه کنگره، نمایندگان هم مانند سناتورها می‌توانستند دست به فیلیباستر بزنند. با این حال با افزایش شمار نمایندگان، محدودیت‌هایی در این زمینه در مجلس نمایندگان اعمال شد. اما در سنا که شمار اعضای آن کمتر است، هر یک از سناتورها این حق را دارد که درباره هر موضوعی به صورت نامحدود سخنرانی کنند.
در سال ۱۸۴۱، زمانی که اقلیت دموکرات سنا امیدوار بود که لایحه بانکی را که از سوی سناتور هنری کلی (کنتاکی) مطرح شده بود، بلوکه کند، وی تهدید به تغییر قوانین سنا در جهت اجازه دادن به اکثریت برای پایان دادن به بحث در سنا کرد. سناتور توماس هارت بنتون (میسوری) سناتور کلی را مورد سرزنش قرار داد که می‌خواهد حق سنا در انجام بحث‌های نامحدود را از بین ببرد. چند دهه بعد در سال ۱۹۱۷، سناتورها به پیشنهاد وودرو ویلسون، قانون ۲۲ را وضع کردند که براساس آن سنا با داشتن رای دو سوم اعضایش می‌توانست یک بحث را به پایان برساند، این قانون معروف به «کفایت مذاکرات» شد. در طول پنج دهه بعد، سنا برخی اوقات قصد استفاده از کفایت مذاکرات را داشت، اما نمی‌توانست به دوسوم آرای سناتورها دست پیدا کند.
طولانی‌ترین فیلیباسترها
طولانی‌مدت‌ترین فیلیباسترها در تاریخ سیاسی آمریکا نیز خود جای بحث دارند؛ در زیر به رکوردهایی که در این زمینه ثبت شده، اشاره می‌شود؛
۱. سناتور استورم تورموند: رکورد طولانی‌مدت‌ترین فیلیباستر تاریخ آمریکا در اختیار سناتور استورم تورموند از کارولینای جنوبی است که به‌مدت ۲۴ ساعت و ۱۸ دقیقه علیه قانون حقوق مدنی سال ۱۹۵۷ سخنرانی کرد. تورموند سخنان خود از ساعت ۲۰:۵۴ روز ۲۸ آگوست شروع کرده و تا ۲۱:۱۲ روز بعد ادامه داد. وی در سخنرانی‌اش از «بیانیه استقلال»، «قانون حقوق»، و متن خداحافظی جرج واشنگتن و سایر اسناد تاریخی استفاده کرد.
۲. سناتور دی‌آماتو: دومین فیلیباستر طولانی توسط سناتور آلفونسه دی‌آماتو از نیویورک انجام شد. وی در زمان بحث درباره یک قانون مهم نظامی در سال ۱۹۸۶ به‌مدت ۲۳ ساعت و ۳۰ دقیقه سخن گفت.
۳. سناتور وین مورس: سومین فیلیباستر طولانی تاریخ آمریکا توسط سناتور وین مورس از اورگون انجام شد. به مورس لقب «ببر سنا» را داده بودند زیرا وی مایل به تشدید بحث‌ها بوده و یقیناً مطابق این لقبش رفتار کرد. آرشیو سنای آمریکا نشان می‌دهد که مورس به‌مدت ۲۲ ساعت و ۲۶ دقیقه سخنرانی کرد تا بحث‌ها درباره قانون «نفت تایدلندز» در سال ۱۹۵۳ را متوقف کند.
4. سناتور رابرت لا فولیتی: چهارمین فیلیباستر طولانی در تاریخ سیاسی آمریکا توسط سناتور رابرت لا فولیتی از ایالت ویسکانسین انجام گرفت. وی به‌مدت ۱۸ ساعت و ۲۳ دقیقه سخن گفت تا رأی‌گیری درباره قانونی را در سال ۱۹۰۸ متوقف سازد.
۵. سناتور ویلیام پراکسیمایر: پنجمین فیلیباستر طولانی تاریخ سیاسی آمریکا توسط سناتور ویلیام پراکسیمایر از ایالت ویسکانسین انجام گرفت. وی به‌مدت ۱۶ ساعت و ۱۲ دقیقه سخن گفت تا مباحث درباره افزایش سقف بدهی عمومی در سال ۱۹۸۱ را به بن‌بست بکشاند.
ارسال نظر