نوغانی پسر؛ نمونه کامل یک عالم مردمدار
رضا سلیمان نوری
کارشناس ارشد ایرانشناسی و خراسان پژوه
یکی از خانوادههای اصیل روحانی در حوزه علمیه مشهد که خدمات بسیاری را به اسلام و حوزه و البته ایران و خراسان ارزانی داشته است، خاندان نوغانی است. خاندانی که طی قرن اخیر تاثیر به سزایی در فضای دینی و البته سیاسی خراسان داشتهاند و هر چند نوغانی پدر یعنی آیت الله میرزا علیاکبر کمتر به عنوان فردی سیاسی شناخته شده و بیشتر یگانه فرزندش یعنی آیت الله میرزا محمدمهدی فردی سیاسی و مبرز جلوه کرده اما او نیز در دوران پهلوی اول از شخصیتهای مبارز روحانی خراسان بوده است.
رضا سلیمان نوری
کارشناس ارشد ایرانشناسی و خراسان پژوه
یکی از خانوادههای اصیل روحانی در حوزه علمیه مشهد که خدمات بسیاری را به اسلام و حوزه و البته ایران و خراسان ارزانی داشته است، خاندان نوغانی است.خاندانی که طی قرن اخیر تاثیر به سزایی در فضای دینی و البته سیاسی خراسان داشتهاند و هر چند نوغانی پدر یعنی آیت الله میرزا علیاکبر کمتر به عنوان فردی سیاسی شناخته شده و بیشتر یگانه فرزندش یعنی آیت الله میرزا محمدمهدی فردی سیاسی و مبرز جلوه کرده اما او نیز در دوران پهلوی اول از شخصیتهای مبارز روحانی خراسان بوده است. با این وجود آنچه می خوانید نگاهی کوتاه به زندگی آیت الله میرزا محمدمهدی نوغانی است که از روحانیون فعال در هر دو صحنه دین و سیاست در سالهای منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و نمونه کامل یک عالم مردمی بود.
دوران کودکی
میرزا محمدمهدی سال 1305 خورشیدی مطابق با 1345 قمری در مشهد درحالی به دنیا آمد که پدرش آیتالله میرزا علی اکبر نوغانی به عنوان یکی از بزرگان حوزه مشهد از دیانت، زهد و تقوی و معنویت خاصی برخوردار بود و از تربیت شدگان و پرورش یافتگان آیتالله میرزا مهدی اصفهانی محسوب میشد. محمدمهدی در کودکی شاهد بود که منزل پدری محل اقامه عزاداری اهل بیت(ع) است و پدر علاوه بر برپایی مراسم خود بر منبر رفته و با سوز و گداز مصائب اباعبداللهالحسین(ع) علیهالسلام را میخواند و اشک میریزد. او احترام خاص علماء و دانشمندان به پدرش را نزدیک می دید و از گوشه وکنار می شنید که نظم، جدیت در تدریس، کمک به محرومان و مستمندان و برخی صفات مثبت اخلاقی دیگر عامل این احترام بزرگان به پدر است. همین امر باعث شد تا وی تلاش کند پا جای پای پدر گذاشته و راه او را ادامه دهد و به همین دلیل تصمیم گرفت همچون پدر به تحصیل علوم دینی بپردازد .
از شاگردی پدر تا محضر آیت الله میلانی
میرزا مهدی نوغانی، پس از تحصیل دوره ابتدایی به حوزه علمیه خراسان پیوست و در مدرسه علمیه نواب به تحصیل اشتغال یافت تا زیر نظر پدر به رشد علمی و اخلاقی خویش ادامه داد. او همزمان با تلمذ در محضر پدر، ادبیات را از ادیب محمد تقی نیشابوری و سطوح فقه و اصول را از آیات عظام حاج میرزا احمد مدرس یزدی و حاج شیخ هاشم قزوینی فراگرفت. همچنین از دروس خارج فقه و اصول آیتاللهالعظمی میلانی (ره) به مدت 14 سال استفاده کرد و مراتب علمی وی مورد تایید آن فقیه عالیقدر قرار گرفت. در تابستان سال 1333خورشیدی مرحوم آیتالله میلانی به مشهد آمد و ابتدا حدود یک سال در منزل حاج میرزا مهدی نوغانی اقامت گزید. بین استاد و شاگرد علاقه خاصی بود. مرحوم نوغانی به دستور آیتالله میلانی، امام جماعت مسجد فاضل بازارچه سراب را پذیرفت.
از تدریس مکاسب تا نهج البلاغه
میرزا محمدمهدی نوغانی پس از تکمیل تحصیلات، به تدریس و تربیت طلاب اشتغال ورزید. او در ابتدای کار به تدریس کتبی چون «معالم الاصول»، «رسائل» و «مکاسب» شیخ انصاری پرداخت و صد البته که در این تدریس همچون پدر بسیار کوشا و جدی بود. آن بزرگوار از مدرسین بنام مشهد بود و شاگردان فراوانی را تربیت کرد. میرزا محمدمهدی علاوه بر درس فقه و اصول به تدریس تفسیر قرآن برای طلاب، فضلا و فرهنگیان پرداخت. همچنین درس و جلسه تفسیر قرآن در شبهای جمعه داشت که بیشتر برای عموم بود و 22 سال این درس تفسیر برگزار شد و در این مدت یک دور کامل، قرآن را تفسیر کرد. وی همچنین به دلیل علاقهای که به مولای متقیان(ع) داشت هفتهای یک بار نیز به تدریس نهجالبلاغه برای شاگردان اقدام می-کرد. مرحوم نوغانی، معارف و فرمایشات نهجالبلاغه امیرالمومنین(ع) را تا خطبه 184 تشریح کرد که عمر وی پایان یافت. این بزرگوار همزمان با تدریس، متصدی چند مدرسه علمیه نیز بود.
ویژگیهای معنوی
میرزا محمدمهدی نوغانی همچون پدرش آیتالله میرزا علی اکبر مردی اخلاق مدار بود که در بسیاری موارد سعی داشت تا شیوه زندگی او را ادامه دهد. متانت، گشادهرویی، تواضع، اخلاص، احترام به مردم، کارسازی و گره گشایی به دردهای مردم درمند، ساده زیستی و تعهد در ادای وظایف از سجایای ارزنده اخلاقی وی بود. این عالم ربانی به دیدار و عیادت محرومان رفته و از نزدیک با مشکلات آنان آشنا میشد.او همچنین به منظور کمک رسانی به این قشر از جامعه صندوق قرضالحسنه «جاوید» را ایجاد و عضویت در هیات مدیره آن را قبول کرد.نوغانی پسر در تاسیس موسسه خیریه انصارالحجه (عج) نیز مشارکت داشت تا به نحو موثری به خانوارهای محروم و ایتام کمک رسانی کند. او همیشه با اخلاص کامل از دین دفاع میکرد و رفتار و گفتارش یکسان بود. این نوع سیر و سلوک باعث شده بود تا میرزا محمد مهدی محبوبیت ویژهای در میان عموم طبقات مردم خراسان خاصه اهل علم داشته باشد.
مبارزات سیاسی
مرحوم نوغانی در مبارزات علیه نظام ستمشاهی نیز مشارکت فعال داشت و اعلامیههایی که صادر میشد امضاء میکرد. از حرکت پانزده خرداد سال 1342 وارد این مبارزات شد و در حرکت انقلاب خراسان سهم موثری داشت. همچنین در برابر هجوم عوامل نظام طاغوتی، مقاومت میکرد. او در زمان جنگ تحمیلی از تقویت مادی و معنوی جبههها غفلت نکرد و دو بار خود به جبهه رفت. میرزا محمد مهدی از خدمت به خانوادههای رزمندگان و شهیدان نیز غافل نبود.
پایان زندگی
سرانجام این عالم مردمی، متعهد، مخلص و ارادت پیشه آستان والای اهل بیت رسالت(ع) و پاسدار حریم تشیع، صبح روز جمعه دهم جمادی الاولی1413 قمری برابر با نیمه آبان 1371 خورشیدی دیده از جهان فروبست و به لقاءالله شتافت. صبح فردای آن روزر نیز مراسم تشیع پیکر آن مرحوم از منزل تا حرم مطهر رضوی در حالی برگزار شد که حضرات آیات فلسفی و مروارید و سید عزالدین زنجانی در کنار هم تابوت را همراهی و مشایعت کردند. در پایان این مراسم و خواندن نماز میت پیکر آن مرحوم در رواق دارالزهد حرم مطهر امام رضا(ع) به خاک سپرده شد تا برای همیشه همسایه ثامن الحجج(ع) شود.
ارسال نظر