خوشبختی قرضی!

گروه ورزش: داستان از آنچه انتظار می‌رفت بیشتر طول کشید. وقتی مدیرعامل باشگاه نفت از پیوستن علیرضا بیرانوند به جمع سرخپوشان استقبال کرد و وقتی خود این دروازه‌بان مدعی شد رضایت‌نامه‌اش را گرفته و به همین بهانه در باشگاه پرسپولیس حاضر شد، همه فکر کردند کار تمام شده و دیگر مشکلی در مسیر حضور این گلر ملی‌پوش در قفس توری قرمزها وجود ندارد. با این حال هر چه جلوتر رفتیم کار خراب‌تر شد. ابتدا نفتی‌ها قرارداد داخلی بیرانوند که تا پایان لیگ شانزدهم اعتبار دارد را در فدراسیون فوتبال به ثبت رساندند و سپس علیرضا منصوریان با حضور دروازه‌بان تیمش در پرسپولیس مخالفت کرد.

همین مساله کافی بود تا اغلب رسانه‌ها طی ۴۸ ساعت گذشته، ماجرای انتقال بیرانوند به جمع سرخپوشان را به کلی منتفی اعلام کنند؛ هرچند شواهد نشان می‌دهد هنوز نمی‌توان به قطعیت در این مورد اظهارنظر کرد. در مورد کم‌وکیف این پرونده تا به حال زیاد صحبت شده، اما جنبه کمتر دیده شده موضوع به عدم تفاهم دو باشگاه بر سر «انتقال قرضی» بیرانوند مربوط می‌شود؛ آنجا که به نظر می‌رسد این شیوه مهم از جابه‌جایی بازیکنان، چندان در فوتبال ایران مورد توجه قرار نمی‌گیرد.

یک ابهام جدی

از قرار معلوم نفتی‌ها که تا پایان فصل آینده با بیرانوند قرارداد دارند، صرفا حاضرند او را به‌صورت «قرضی» به سرخپوشان بدهند، اما پرسپولیس بیرانوند را «قطعی» می‌خواهد و همین مساله انتقال این گلر ملی‌پوش به جمع قرمزها را تا مرز لغو شدن پیش برده است. این وسط چیزی که عجیب به نظر می‌رسد، مخالفت سرخپوشان با جذب قرضی بیرانوند است. پرسپولیس الان که با مشکل دروازه‌بان اصلی مواجه است، می‌تواند بیرانوند را برای یک‌نیم‌فصل در اختیار بگیرد. به این ترتیب آنها از پرداخت پول هنگفت برای گرفتن رضایت‌نامه این بازیکن هم معاف خواهند شد. به علاوه این چند ماه فرصت خوبی است تا پرسپولیسی‌ها بفهمند آب برانکو با بیرانوند داخل یک جوی می‌رود یا نه؛ اگر شد، تابستان بعدی مذاکرات برای قطعی کردن این انتقال ادامه پیدا می‌کند و اگر نشد، قرمزها سر فرصت برای جذب یک دروازه‌بان خوب داخلی یا خارجی اقدام خواهند کرد. امروز اگر سرخپوشان بخواهند گلر خارجی بگیرند، ناچار هستند یکی از بازیکنان خارجی‌شان را از لیست خارج کنند که این اقدام شتابزده، بار مالی زیادی هم برای آنها به همراه خواهد داشت، اما در ابتدای فصل بعد خیلی راحت می‌شود این کار را انجام داد و گلر مطمئن خارجی گرفت.

مشکل پرسپولیس چیست؟

کسی دقیقا نمی‌داند باشگاه پرسپولیس چه مشکلی با جذب قرضی بیرانوند دارد. اصولا مدیران این باشگاه اهل پاسخگویی‌های صریح و روشن نیستند و در این مورد هم هنوز دلایل‌شان را برای هواداران پرشمار پرسپولیس تشریح نکرده‌اند. هر آنچه در این میان مطرح می‌شود، صرفا مربوط به گمانه‌زنی رسانه‌های مختلف است. مثلا برخی سایت‌ها مدعی شده‌اند مشکل سرخپوشان با این شیوه از انتقال بیرانوند، هزینه بالای او است. مثلا آنها نمی‌توانند رقمی حدود ۵۰۰ میلیون تومان به گلر نیمکت‌نشین نفت تهران بدهند تا او در پرسپولیس فیکس شود، بدرخشد و سپس رقم رضایت‌نامه‌اش افزایش پیدا کند. پرسپولیسی‌ها مایل‌ هستند در همین مرحله جذب بیرانوند را قطعی کنند و امروز که جایگاه فنی او در نفت چندان باثبات نیست، برای همیشه این بازیکن را به استخدام خودشان در بیاورند. از سوی دیگر اما طبیعی است که نفتی‌ها با انتقال قطعی بیرانوند مخالف باشند. آنها یک سال دیگر با این دروازه‌بان قرارداد دارند و می‌دانند که ممکن است علیرضا منصوریان دیر یا زود از این باشگاه جدا شود. با این اوصاف بیرانوند احتمالا گزینه اصلی سرمربی بعدی خواهد بود و طبعا آنها دوست ندارند این بازیکن را به راحتی از دست بدهند.

بیشتر توجه کنیم

فوتبال دنیا پر است از بازیکنانی که به‌طور قرضی به باشگاه‌های دیگر منتقل می‌شوند. این استراتژی در باشگاه مبدأ به کاهش تنش‌ها کمک می‌کند و در باشگاه مقصد، بهره‌وری بالا با هزینه پایین را به همراه می‌آورد. همین حالا بارسلونا بازیکنانی مثل دنیس سوارس و مونتویا را به ویا رئال و اینترمیلان قرض داده تا در صورت بهبود شرایط -اعم از افزایش تجربه و سطح کیفی آنها و نیز خالی شدن جا در ترکیب اصلی تیم کاتالان- بعد از مدتی آنها را به خانه برگرداند. به‌طور کلی به نظر می‌رسد این شیوه از فعالیت نقل‌وانتقالاتی در فوتبال ایران باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد. در طول سال‌های اخیر این شاید فقط محسن مسلمان بوده که از سوی باشگاه ذوب‌آهن به چند تیم مختلف قرض داده شده؛ آنچه مشکلی برای این تیم اصفهانی ایجاد نکرده و البته در مقاطعی مثل لیگ سیزدهم به پرسپولیس کمک کرده است. در حال حاضر مسلمان بازیکن قطعی سرخپوشان به شمار می‌رود. آیا امکان طی شدن همین پروسه برای یکی مثل بیرانوند هم وجود ندارد؟