برق رفت که رفت!

به همین سادگی، در پلک بر هم زدنی همه چیز آوار شد. دیگر روی حنجره شیرازی‌ها ملودی «این تیم شیرانه یا شاهچراغ» و «برق سه فاز شیراز» نقش نمی‌بندد. شعار‌ها یخ زده‌اند، نگاه‌ها منجمد شده‌اند و کسی نمی‌داند چرا آب حیات از حیات گلوی زیبای نارنجی پایین نرفت. برق‌، تیم ۶۵ساله فوتبال ایران راهی دسته دوم شد. راهی که روزگاری شموشک نوشهر رفت و آب پشت سرش پاشیدیم تا بلکه زودتر برگردد و برنگشت. برنگشت و حالا در دسته دوم هم برای لیگ پایین تر بیقراری می‌کند. آمار برق در این فصل چیزی شبیه فاجعه بود. از ۱۷ دیدار پایانی خود یک برد،۳تساوی۱۳باخت، ۵ گل زده و ۲۸ گل خورده در کارنامه دارند.

تیمی ‌که سال اول حضورش در دسته اول را تنها با تفاضل یک گل از دست داد و نتوانست صعود کند به یکباره اسیر تصمیمات غیرورزشی شد تا حالا با ضعف مدیریت به ایستگاهی برسد که بوی کافور و طعم مرگ می‌دهد. افسوس شیرازی‌ها زمانی بیشتر می‌شود که در روز سقوط تیمشان برقی‌ها کمترین نقش را در باشگاه داشتند. نه مدیر باشگاه و نه سرپرست تیم هیچ‌کدام حتی دقیقه‌ای برای برق ندویده و توپ نزده‌اند. حضور غریبه‌ها نتیجه‌اش باید همین باشد. افسوس.