قبل از اینکه فغانی سوت پایان را بکشد، با سوت خطای رخ داده در زمین، محمد نوری با تصور اینکه بازی تمام شده پرید داخل زمین اما روانشناس پرسپولیس جلویش را گرفت. روی نیمکت غوغایی برپا بود. بعد از گل دوم هیچ کس روی پایش بند نبود. هرکس چیزی می‌گفت، خیلی‌ها به سوت‌های فغانی اعتراض می‌کردند، خیلی‌ها هم‌تیمی‌های‌شان را تهییج می‌کردند، حتی آنهایی که می‌خواستند خودشان را خونسرد جلوه دهند دل توی دلشان نبود تا جایی که فنایی ناظر بازی بارها مجبور شد بیاید و تذکر بدهد. غلامرضایی، نوروزی و نوری با اینکه از بازی بیرون آمده بودند مدام فریاد می‌کشیدند و نیمکت حال و هوای بازی پایانی لیگ هفتم با سپاهان را داشت که همه برای هم‌تیمی‌شان موفقیت می‌خواستند.

به گزارش گل به نقل از ایران ورزشی با گل سوم نیمکت پرسپولیس منفجر شد و تقریبا همه به وسط زمین آمدند، هر کس دیگری را در آغوش می‌گرفت و خیلی‌ها همصدا با هواداران فریادهای عجیبی سرمی‌دادند. نیمی از ورزشگاه دو دقیقه بعد دوباره منفجر شد و پرسپولیسی‌ها به خواسته کریمی از تمام آن هوادارانی که در آن سوز وحشتناک زمستانی تا دقیقه ۳+۹۰ ماندند، تشکر کردند. جادوگر البته دقایقی تک و تنها ماند و تعظیم کرد به همه آن هواداران صبور و دلسوز. دنیزلی هم برای یکی دو جایگاه دست تکان داد و کیا برای هواداران سنگ تمام گذاشت. مهدی می‌گفت: هر چه داریم از این هواداران است که در این سرما ماندند و تشویقمان کردند.

نگرانی دنیزلی برای هواداران خوشحال!

دل دنیزلی برای هوادارانی که تا کمر از پنجره اتومبیل‌های‌شان بیرون آمده و روی سقف اتومبیل می‌کوبیدند شور می‌زد. می‌گفت نکند اتفاقی برایشان بیفتد. حدود ۲۰ اتومبیل با فلاشرهای روشن، برف‌پاکن‌های راه افتاده و هوادارانی که از پنجره‌ها بیرون آمده‌اند اتوبوس قرمزها را اسکورت می‌کردند. در بزرگراه نیایش بالاخره اتفاقی که یک گروه اسکورت‌کننده می‌خواستند، افتاد. یک اتومبیل پراید جلوی اتوبوس پرسپولیس را گرفت و دو نفر از آن پایین آمدند تا خودشان را به دنیزلی برسانند. می‌خواستند سرمربی پیروز دربی را از نزدیک ببینند و از او تشکر کنند. همین کار را هم کردند؛ چون دنیزلی اجازه ورودشان به اتوبوس را داد. آنقدر خوشحال بودند که نمی‌دانستند چه کار کنند. هردوی‌شان دست دنیزلی را به نشانه تشکر بوسیدند و سرمربی پرسپولیس که نمی‌دانست چه کار کند روی آنها را بوسید. لحظاتی بعد اتوبوس به راهش ادامه داد و در میان اسکورت تمام آن اتومبیل‌های پر سر و صدا و شاد، به هتل اوین رسید. در محوطه هتل بازیکنان تراکتورسازی و تمام آن میهمانان خارجی هاج و واج مانده بودند از آن همه شادی و شور و شعف. حتما آنها هم مثل تمام پرسپولیسی‌ها ۱۳ بهمن را فراموش نخواهند کرد.