در حاشیه یک زمزمه شیرین
چرا «آقا کریم» نباشد؟
بدون تردید این اتفاق اگر رخ بدهد، یکی از معدود اخبار خوش فوتبال ایران طی ماه‌های اخیر خواهد بود؛ فوتبالی در محاصره اتفاقات ناخوشایند که بدون تعارف تعداد چهره‌های قابل‌دفاعش آن‌قدرها زیاد نیست. قرار نیست از کسی اسم ببریم، اما خودتان سر بچرخانید و انبوهی از مصداق‌هایش را ببینید؛ آدم‌های زیاده‌خواه، بهانه‌جو و جنجال‌گری که با هم برای از چشم انداختن فوتبال مسابقه گذاشته‌اند. در میانه چنین جماعتی، یکی مثل کریم باقری «استثنا» است؛ مردی که با رزومه پربار دوران بازی‌اش، همیشه در نهایت تواضع وظایفش را انجام داده، برای رسیدن به کرسی‌های بالاتر، دسیسه نچیده و طمع نکرده و هر زمان هم که گفته‌اند او را نمی‌خواهند، راحت و آرام رفته دنبال زندگی‌اش. پرسش اینجاست که اگر آقا کریم نباشد، پس این فوتبال جای چه کسانی است؟ داریم از کسی حرف می‌زنیم که در ۲۷ سالگی و دوران اوج فوتبالش از تیم ملی خداحافظی کرد، اما هنوز نهمین رکورددار حضور در این پیراهن و چهارمین گلزن برتر تاریخ تیم ملی است!
