هنوز هم روی کاغذ همه شرایط برای تراکتور فراهم است؛ از ستارگان پرشماری که با هزینه بالا جذب شده‌اند تا وجود مربی نام‌آشنایی همچون دراگان اسکوچیچ که به هر حال زیر و بم فوتبال ایران را می‌شناسد و سوابق باشگاهی خوبی هم داشته است. با این همه اما، ذوب‌آهن در روزی ترمز تیم تبریزی را کشید که حتی نمی‌شود گفت تراکتور آن‌قدرها هم بدشانس بود. البته که شاگردان دراگان در اغلب دقایق بازی تیم برتر زمین بودند، اما مقابل تدابیر تاکتیکی ذوب‌آهن شکست خوردند. همان‌طور که بعد از آن فوتبال خوب ۳ هفته اول خیلی زود بود که از قهرمانی تراکتور حرف بزنیم، پس از این شکست هم خیلی شتاب‌زده است که از ناکامی سرخ‌پوشان تبریزی سخن بگوییم. با این حال باخت به ذوب‌آهن و فضای بعد از آن باید باعث شده باشد گوشی دست تراکتوری‌ها بیاید. تجمع ستاره‌ها همان‌قدر که شیرین است و کار مربی را برای موفقیت تسهیل می‌کند، می‌تواند باعث افزایش توقعات و پرورش وهم و خیالات واهی شود. به تازگی ویدئویی منتشر شده که یکی از هواداران تراکتور پیش از همین بازی، احتمالا به شوخی تیمش را ۲۷‌بر‌صفر برنده می‌دانسته! چنین فضایی سم است و اگر درست مدیریت نشود، کاخ آرزوها را ویران خواهد کرد. نمونه کلاسیک آن هم استیل‌آذین که با آن همه هزینه، امروز اثری از آن باقی نمانده.