فوتبال دیوانه‌وار پرسپولیس و فرضیه‌های آینده
بوی سال اول برانکو!
البته فقط هم بازی با فولاد نیست. پرسپولیس برابر ذوب‌آهن و تراکتور هم در لیگ برتر نمایش‌های خوبی داشت و همین‌طور مقابل نفت و گاز گچساران در جام حذفی. قرمزها حتی در دیدار با آلومینیوم اراک هم که یک‌بر‌صفر بازنده شدند تیم خوب و زهرداری بودند و فقط اشتباه وحشتناک علیرضا بیرانوند کمر آنها را شکست؛ گلری که برابر فولاد هم تلاش خودش را برای زمینگیر کردن پرسپولیس انجام داد، اما موفق نشد!
نوع فوتبالی که پرسپولیس این روزها بازی می‌کند، خیلی از هواداران را به وجد آورده و یاد فصل اول برانکو انداخته است. مراد، پرسپولیس لیگ پانزدهم است که اگرچه دوئل قهرمانی با استقلال خوزستان را به خاطر تفاضل گل به حریف جنوبی باخت، اما چنان فوتبال تر و تمیز و جذابی بازی کرد که روز آخر ۹۰ هزار نفر ایستاده برایش کف زدند. از تیمی سخن می‌گوییم که در اغلب مسابقات فقط با یک هافبک دفاعی به زمین می‌آمد و با فوج عناصر تهاجمی‌اش بلای جان رقیب می‌شد. تنها کافی است به یاد بیاورید خط میانی و حمله پرسپولیس را در جریان برتری ۴بر۲ فروردین ۹۵ برابر استقلال، این نفرات تشکیل می‌دادند: احمد نوراللهی، محسن مسلمان، فرشاد احمدزاده، امید عالیشاه، علی علیپور و مهدی طارمی. تازه دو دفاع کناری قرمزها هم رامین رضاییان و محمد انصاری بودند که هر دو خواص تهاجمی داشتند. حالا این تیم، تنه به همان تیم بی‌رحم و شگفت‌انگیز می‌زند، هرچند هواداران امیدوار هستند سرنوشت تلخ لیگ پانزدهم برای‌شان تکرار نشود.
همه اینها یعنی اوسمار ویرا فعلا معتمد و مورد اقبال هواداران است. او در فاصله‌ای کوتاه توانسته از ناامیدی عمومی در روز انتخاب و معرفی‌اش، یک امیدواری جدی بسازد، اما حتما باید صبور بود و اجازه داد زمان بگذرد و عیار این مربی را نشان بدهد. ارزش‌های فعلی زمانی قابل توجه خواهند بود که روند تیمی پرسپولیس استمرار داشته باشد. مخصوصا دربی پیش روی پایتخت، بزنگاه مهمی برای اوسمار ویرا است تا میخش را بر خانه قلب هواداران بکوبد. آیا او موفق خواهد شد؟
