رونالدو به ایران میآید اما او را نمیبینیم
افسوس، نادرشاه!
همه این اتفاقات رخ داد، اما باز هواداران پرسپولیس قادر به تماشای کریس و رفقا نیستند. چرا؟ چون دو سال پیش صفحه رسمی اینستاگرام این باشگاه در استقبال از بازی پرسپولیس و گوا یک پست عجیب به انتشار رسانده و این بازی را با لشکرکشی نادرشاه افشار به هندوستان مقایسه کرده بود! در مطلب نوشته بودند جوانان پرسپولیس میروند تا غنیمتی ارزشمندتر از کوه نور و دریای نور(!) به ایران بیاورند. هندیها دیدند، برآشفتند، شکایت کردند و کنفدراسیون هم علاوه بر جریمه نقدی، پرسپولیس را به محرومیت از همراه داشتن هوادارانش در یک بازی محکوم کرد. برای اینکه سلسله شگفتیهای این داستان باورنکردنی کامل شود، پرسپولیس یک فصل از حضور در آسیا دور ماند تا محرومیت کذایی، درست در همین بازی حیثیتی و تماشایی اعمال شود؛ مسابقهای که صد هزار ایرانی میتوانستند با یکی از بهترینهای تاریخ فوتبال ملاقات کنند، اما نشد.
بعد از تایید میزبانی تهران از النصر، باشگاه پرسپولیس به کنفدراسیون فوتبال آسیا نامه نوشت و خواهان بخشش این محرومیت شد، اما AFC مخالفت کرد. حالا وزارت ورزش پای کار آمده و در حال نامهنگاریهای مجدد است. پولادگر، معاون وزارتخانه هم گفته تلاش میکنند مشکل پرسپولیس حل شود. خوب است که هنوز فکر میکنیم با لابی و خواهش و تمنا میشود مشکلات را حل کرد! نمیدانیم نهایتا چه خواهد شد، فقط این را میدانیم که آدم عاقل نباید خودش را در چنین چاهی بیندازد. باشگاههای ما حتی آنقدر حرفهای نیستند که «رسانه» را جدی بگیرند. فوتبال را جنگ میبینند و گاهی با همین ادبیات داخلی، رقبای خارجی را خطاب قرار میدهند. نتیجه کار هم این است که ابر و باد و مه و خورشید و فلک دست به دست هم دادند و رونالدو در راه است، اما کسی او را نمیبیند و یک درآمد هنگفت بلیتفروشی هم از کف سرخپوشان میرود. حالا شما در نظر بگیر اگر قرار بود با بیانیهنویسیهای مبتذل داخلی هم برخورد شود، چه احکامی باید صادر میشد!